Peter: Oh, boy.
Klaas: De hele tijd van die denkcirkels: ehm, moeten we niet dit, moeten we niet dat, en dan: oh wacht, niet mijn rol, haha. Daarna was het gelijk over, geen zorgen hoor.
Frank: Jeetje, wat een heftige bedoening toch.
Klaas Dat komt omdat je jezelf er niet aan kan onttrekken, iedereen praat er over. Niet alleen kijken veel mensen, ze kijken ook heel intensief. Compliment voor het programma!
Frank: Ja, of praten er al drie jaar over na, na elke uitzending, haha.
Peter: Zulke idioten zijn er ook ja.
Klaas: Ghehe, ik heb jullie met plezier gelezen trouwens.
Peter: Thanks! En we moeten het ook nog even over wat anders hebben. Want we hebben gezien dat je een portie kip probeerde af te koelen, en ehmm…
Frank: Ja, dat ontbrak echt gisteravond. Wat gebeurde er daar?
Klaas Natuurlijk heb ik ook wel even rustig aan gedaan in die keuken, maar eerlijk is eerlijk: de Nederlandse mentaliteit kwam bij ons allemaal bovendrijven. Om met Tim te spreken: dat terras zat vol met gasten en die moesten gewoon te vreten krijgen. Ik mikte die eerste kippetjes direct in een plastic bakje om ze te kunnen vervoeren, maar die waren zo heet dat het bakje smolt. Dus afkoelen geblazen. Nou, dat dus.
Frank: Maar de spuugkip heb je toch niet geserveerd, toch? Hopelijk? Zeg me dat het niet zo is?
Klaas: Eh, jawel. Nogmaals excuus aan de mensen daar. Ter verdediging: die keuken was zo ranzig dat mijn tufje zeker niet het grootste probleem was, haha.
Frank: Ik dacht de hele tijd: wat fijn voor Klaas, die kan nu onder het motto ‘dit is niet meer eetbaar’ zeggen dat ze kip tekort hebben. Dus Molactie.
Klaas: En er was echt geen tijd om nog eens pak ‘em beet 30 minuten bezig te zijn met 5 kippetjes, ik zou mezelf kansloos verdacht maken.
Frank: Ja, dat is ook waar.
Peter: Bovendien zaten er blijkbaar ook al stukken gesmolten bakje tussen.
Klaas: Hahahaha.
Frank: Lokale delicatesse, als ik me niet vergis.
Peter: El Molino zou het niet goed doen op TripAdvisor.
Klaas: Bakje kip, maar dan net even anders haha.
Peter: Er is nog iets wat ik me al een tijdje afvraag. Jij maakt ook elke keer de test, toch? Wat vul je dan in? Of minimaliseer je dat scherm en ga je even zitten patiencen?
Klaas: Hahaha. Als kandidaat had ik ook verdachten. En ik heb die testen sort of op die manier ingevuld in de hoop dat ik daar een quasi-bedenkelijk gezicht bij kon verzinnen, haha. Maar man man de details die de kandidaten bij moeten houden: niet normaal!
Frank: Ja, want ze zaten beiden op jou en hadden toch ‘maar’ 23/25 vragen goed.
Peter: Wat is het meest extreme voorbeeld?
Klaas: Welk drankje nam de mol tijdens het diner, had de mol tijdens het ‘penningmeestergesprek’ een zonnebril op? Tijdens de groepsfoto stond de mol naast die en die, streepjesshirt, armen over elkaar, kleur sokken. En dan heb ik het nog niet eens gehad over alle persoonlijke trivia.
Peter: Kleur sokken!
Frank: Persoonlijk als in: welk liedje luisterde de Mol tijdens de tweede date met zijn huidige vrouw?
Peter: Noem drie boeven die in Ellie Lust hun meerdere vonden.
Frank: Hahaha.
Klaas: Hahahahahaha, oké dat gaat nét te ver, maar gevoelsmatig klopt het wel. Dat is ook wel tof aan het programma, je leert elkaar zo goed kennen dat je zo drie van die antwoorden kan wegstrepen omdat je weet bij wie die antwoorden horen.
Frank: Is er een moment dat je stopte met openlijk mollen? Zoals die aflevering waar veel geld werd verdiend? Dat je dacht: ik houd me nu even koest.
Klaas: Openlijk mollen doe je sowieso niet he, want als je ontdekt wordt kan je echt geen kant meer op. Maar als je met weinig mensen bent én je hebt één ruimte waar je de opdracht uitvoert én iedereen controleert iedereen, is de bewegingsruimte wel beperkt.
Peter: Terwijl je wel gevaarlijk dicht bij openlijk mollen kwam. Door twee keer geld uit de kist te halen (of er juist in te laten liggen).
Frank: En dan helemaal die tweede keer. Dat was erg gewaagd.
Klaas: Haha, ik heb ook een impulsieve kant. Vond trouwens de eerste kistopdracht echt een heftige. Ik kwam die rots niet op!
Frank: Ja, dat had je natuurlijk niet geoefend vooraf, of wel?
Klaas: Nee, ik dacht dat wel te kunnen, maar onderaan ging het al mis. Als kandidaat was ik denk ik wel afgehaakt, maar ik moest nog wat geleend geld terughalen, haha. Uiteindelijk heeft zo’n begeleider die buiten beeld zorgt voor de veiligheid me een duwtje gegeven. Daarna lukte het alsnog.
Frank: Als ik jou was geweest, had ik na die barre klimtocht al het geld gepakt. Als beloning.
Klaas: Knikkende knieën van de adrenaline, haha.
Peter: En zag men van onderaf dan niet dat je er iets uitpakte en tegen de camera praatte?
