Er was een groen pukkelig marsmannetje met fluoriserende sandalen dat op een hele mooie lentedag riep:
IK BEN ZWANGER!!!!! tegen zijn oma. O, zei zijn oma, dat is Kabouter plop die op bezoek komt!
laat dat nou juist degene zijn die vanmorgen blijkbaar niet zijn tanden had gepoetst, dus je kan wel nagaan dat dat stonk naar rotte eieren. Maar kabouter plop had nog een tandenborstel bij zich, hij poetste dus niet zijn tanden, maar de fluoriserende sandalen van het marsmannetje alleen kon hij dat niet zo goed als Rene dus poetste hij toch zijn tanden. Opgelucht feliciteerde hij het marsmannetje met de zwangerschap.
Als het maar geen smurf of Vader Abraham look alike zou worden, want dan kon hij zich toch echt niet meer bij zijn familie vertonen die allemaal een grote, gemene en bovendien onsmakelijke humor hebben. Ze zouden hem uitlachen! Toen kwam de Grote Vriendelijk Reus binnen en zei: ik doe alsof ik de GVR ben maar stiekem ben ik zelf wel een smurf! Hij was net op tijd voor de DNA-test...
Het marsmannetje kon geen smurfen meer zien dus de GVR-smurf werd er meteen uitgetrapt. Dat is dat, zei hij. Op dat moment kwam er iemand anders het grote paddestoelenhuis van het marsmannetje binnen. Het was de moeder van het marsmannetje. Het marsmannetje rende naar zijn moeder toe en riep:
mama, heb je het al gehoord?
Ik ben zwanger!
Zijn moeder was erg blij, maar op het moment dat ze hem omhelsde kwam net de baby uit zijn bed. Het was de baby van de grote krokodil Hij hoorde het en riep: Ik wil helemaal geen klein broertje of zusje!
Ik wil veel liever een subtropisch zwemparadijs in de achtertuin. Met veel modder om me in te wentelen.
Maar dat feest ging niet door en het marsmannetje kreeg gewoon een baby. Het werd een ijsbeertje, met een strikje in z'n haar. een meisje dus. Het was al 4 jaar oud toen het geboren werd. Dit is normaal bij marsmannen. Toen iedereen eindelijk aanwezig was op het grote feest ter gelegenheid van de geboorte kwam er een lelijke heks op haar bezemsteel langsvliegen. Die betoverde het ijsbeermeisje, waardoor ze na 1 jaar al doodging. Het was erg verdrietig. Veel mensen vonden haar een aardig meisje en door de heks moest ze opeens dood. Dit doet me ergens aan denken, zei toen opeens het marsmannetje. Mij ook! zei de oma. Opeens wisten ze het: Doornroosje. wat vreselijk. Zou het dezelfde heks zijn geweest?
Dat gingen ze uitzoeken. De volgende donderdag kwam Harry Potter op kraambezoek. Hij had een iets mee. Het leek op een bezemsteel. Hij had ook een neus, die neus, dat was, dat was, dat was een heksenneus! en de heks die het ijsbeertje had betoverd had ook zo'n neus! o nee! wat zou de vermomde heks gaan doen met het marsmannetje en zijn oma?
Het antwoord is dit:
Hij stopte ze weg in de gevangenis. "Waarom?" vroegen de marsman en zijn oma. Omdat ik de hoofdrolspeler van dit verhaal wil zijn!! lachte de heks gemeen.
"Dus we gaan het vanaf nu over mij hebben! hehehehe" zei de heks.
hij moest ook zijn sandalen afgeven...
"Ik zal alvast beginnen"vervolgde ze:
De heks woont in het donkere bos, en ze heeft zin in paddestoelensoep. Daarom
ps. ik snap het, little creep