Er was een groen pukkelig marsmannetje met fluoriserende sandalen dat op een hele mooie lentedag riep:
IK BEN ZWANGER!!!!! tegen zijn oma. O, zei zijn oma, dat is Kabouter plop die op bezoek komt!
laat dat nou juist degene zijn die vanmorgen blijkbaar niet zijn tanden had gepoetst, dus je kan wel nagaan dat dat stonk naar rotte eieren. Maar kabouter plop had nog een tandenborstel bij zich, hij poetste dus niet zijn tanden, maar de fluoriserende sandalen van het marsmannetje alleen kon hij dat niet zo goed als Rene dus poetste hij toch zijn tanden. Opgelucht feliciteerde hij het marsmannetje met de zwangerschap.
Als het maar geen smurf of Vader Abraham look alike zou worden, want dan kon hij zich toch echt niet meer bij zijn familie vertonen die allemaal een grote, gemene en bovendien onsmakelijke humor hebben. Ze zouden hem uitlachen! Toen kwam de Grote Vriendelijk Reus binnen en zei: ik doe alsof ik de GVR ben maar stiekem ben ik zelf wel een smurf! Hij was net op tijd voor de DNA-test...
Het marsmannetje kon geen smurfen meer zien dus de GVR-smurf werd er meteen uitgetrapt. Dat is dat, zei hij. Op dat moment kwam er iemand anders het grote paddestoelenhuis van het marsmannetje binnen. Het was de moeder van het marsmannetje. Het marsmannetje rende naar zijn moeder toe en riep:
mama, heb je het al gehoord?Ik ben zwanger!
Zijn moeder was erg blij, maar op het moment dat ze hem omhelsde kwam net de baby uit