Dit is zo'n dag waarvan je denkt, was ik maar in bed blijven liggen...
Ik moet en wil heel graag een tijdje werken vooral omdat mijn schoolproject al gefaald is. Nu had ik via een uitzendbureau een mogelijkheid bij het distributiecentrum van Kruidvat, magazijnwerk dus. Vanochtend om kwart over 9 uur eerst een rondleiding in Heteren. Ik had geplanned om 8.30 aanwezig te zijn (de optie daarna was 9 uur en er werd gezegd 9 uur aanwezig), dat leek me ruim genoeg. Maar het openbaar vervoer helpt niet, alles is of te laat of te vroeg en dan ook net zo dat je dus alles mist. Daarnaast is dat terrein van Kruidvat enorm, helpt ook niet. Uiteindelijk een na twee uur reizen een kwartier te laat voor de rondleiding. Zeggen ze van ja je bent te laat, jammer dan
.
Maar ik was vroeg opgestaan, had lang gereisd, ik ging niet zomaar mijn quest voor werk opgeven. Uit frustratie bel ik bij de bushalte één van de andere uitzendbureau's waar ik contact mee heb gehad over catering op oproepbasis. Had ik een week niets van gehoord, dus dan maar zelf bellen. Net op het moment dat ik bel krijgt hij een mail binnen: Met spoed hulp gezocht in Arnhem! Nou daar ben ik toch al bijna
. Ik krijg de gegevens binnen via de mail en merk opeens op dat ik niet de juiste kleding aan heb en met heen en weer reizen ik het net niet haal qua tijd, dus ik bel nog een keer. Nou oké 5 minuutjes later, is prima maar ik moet wel echt die lange zwarte broek aan hebben.
Ik zet dus mijn reis weer terug om me te gaan omkleden. Sta ik op Arnhem zuid.....seinstoring het treinverkeer zal eruit liggen tot ongeveer 13.00. Crisis! Ik reis naar Arnhem centraal want meer mogelijkheden. Daar ligt het helemaal plat en staan er een stuk of 100 mensen te wachten op bus 300 naar Nijmegen. Natuurlijk kom ik de eerste bus niet binnen. Maar dan wordt er opeens gezegd er is vervangend vervoer geregeld, loop rustig naar de voorzijde. Waarna iedereen als een gek begint te rennen. Gelukkig haal ik de bus en zit ik op weg naar huis. Ik bel nog van ja ik kom nu wel heel erg laat. Maar er wordt me verzekerd dat ze zeer blij zijn met alle hulp ookal is het maar voor eventjes.
Ondertussen gaan er weer treinen en reis ik met een goeie snelheid richting Arnhem, al zwetend met mijn lange zwarte broek. Daar gaat het pas weer fout wanneer ik op het terrein van het bedrijf aankom. Er werd gezegd vraag maar aan de portier waar je heen moet. Natuurlijk zat er geen portier en kon ik niets vinden. Na een heel eind lopen vond ik uiteindelijk het juiste gebouw, uitgeput. En toen was de drukte weg, de mensen vrijwel allemaal weg en was ik niet meer nodig
.
All I can say is, I did my best.......en nu lekker een cafeetje in...
dat moest ik even van me af schrijven
