En dan een klassieker onder de ziekenhuismoppen, om iedereen wat op te vrolijken;
Karel was net geopereerd, zijn blindedarm was verwijderd, en hij lag op de IC.
Hij ontwaakte half uit de narcose, en had weinig pijn, maar wel vreselijke dorst.
Met een droge mond roept ie de verpleegster van dienst: ¨Fufter, ik heb vo´n dorft´
En de zuster: ´meneer Karel, u bent pas geopereerd, u mag niets drinken en niets eten vandaag´
En Karel weer: ´maar fufter, ik heb vo´n vrefelijke dorft´.
En de zuster liet zich ompraten, en ging naar de zaalarts toe.
¨Ja, zeg hem maar dat hij met een washandje zijn lippen bevochtigd mag hebben, dat helpt wel´.
Zo gezegd, zo gedaan, maar na een half uur begon Karel weer te klagen.
Intussen had de zaalarts besloten om Karel dan toch wat thee toe te dienen, maar dat moest dan met een injectiespuit rechtstreeks in zijn maag worden gespoten.
Karel onderging de inspuiting gelaten, maar toen de spuit half leeg was, riep hij: ´Ftop, fufter, ftop´.
En de verpleegster weer: ´wat is er, meneer Karel, doet dit u zo´n pijn dan?´
En Karel: ´Nee, fufter, maar u bent de fuiker vergeten´