dit artikel stond in de standaard, er staat niet veel nieuws in
Geen nieuws is soms goed nieuws: voor de derde reeks van ,,De mol'', die op 19 januari van start gaat, hebben de makers nauwelijks iets veranderd aan het programma. ,,Waarom zouden we?'', vraagt de presentator Michiel Devlieger zich af. ,,Het spelletje werkt nog altijd. De vraag wie de mol is, is nog altijd intrigerend genoeg.''
IN het najaar van 2002 trok Michiel Devlieger weer met tien onbekende Vlamingen op reis. Een van hen was een verrader, die van de programmamakers de opdracht kreeg om de boel te saboteren. De kandidaten moesten uitvissen wie van hen die ,,mol'' is.
De kandidaten kwamen af op een oproep die het productiehuis Woestijnvis in januari vorig jaar lanceerde. Net als de vorige keer werd iedere geïnteresseerde gevraagd zelf een spannende opdracht te verzinnen. Niet omdat de redactie van De mol er zelf geen kon bedenken, maar enkel om de toevloed te stremmen. Vergeefs, zo bleek: er waren dit keer bijna tienduizend kandidaten. Het toont aan hoe groot de honger van de Vlaamse kijker is naar deze ,,thrillersoap''.
Bij de selectie van de deelnemers werd hetzelfde criterium gehanteerd als bij de vorige reeksen. ,,We zochten negen boeiende mensen,'' zegt Devlieger. ,,Mensen die je acht weken elke zondagavond wil volgen. Daar komt nog bij dat ze ook na enkele weken nog altijd een Mol-factor moeten hebben; ze moeten hem kunnen zijn.''
In vergelijking met de vorige edities stelden de makers van De mol vast dat de kandidaten het spel deze keer allemaal erg individueel speelden. ,,Je kon ook merken dat ze de vorige reeksen hadden gezien'', zegt Devlieger. ,,Ze waren zich heel goed bewust van wat er hun allemaal te wachten stond. De Vlaming heeft duidelijk ook geleerd hoe hij of zij met televisie moet omgaan. Daar zullen al die realityshows wel mee te maken hebben.''
Al vindt Devlieger dat De mol niet thuishoort op de hoop van de realityprogramma's. ,,De mol is geen reality-tv. Bij dat soort programma's breng je een groep mensen samen in een bepaalde situatie, zoals op een eiland, in een huis of in een bus. Wij doen dat ook, maar bij ons telt niet wat er met die mensen gebeurt, maar hoe het afloopt. De zoektocht naar de identiteit van de mol, het thrilleraspect primeert. De mol is een ouderwetse whodunit. Het gedrag van de deelnemers observeren is voor ons maar bijzaak. Een ander groot verschil is dat je in De mol uitgeschakeld wordt op basis van je prestaties in het spel, niet omdat je niet goed ligt in de groep of niet goed overkomt bij de kijker. Dit is geen populariteitspoll. Noch de kijker, noch de andere kandidaten hebben daar iets aan te zeggen. Ik vind dat niet meer dan normaal.''
DE overvloed aan realityprogramma's als Big brother en Expeditie Robinson heeft meegespeeld bij de beslissing om de derde reeks uit te stellen, maar het was niet de enige reden. ,,Belangrijker was dat we de tijd wilden nemen die nodig is om De mol te maken zoals het hoort'', legt Devlieger uit. ,,Na de tweede reeks van Schalkse ruiters was het niet haalbaar om dat jaar nog een editie te maken die naast de vorige kon staan. Bovendien kon het geen kwaad om eens een jaartje te wachten, om er achteraf met een frissere kop aan te beginnen. We moesten er eens uit, we wilden nog eens onnozel doen. Vandaar dat we toen Mannen op de rand hebben gemaakt, waarvan meteen duidelijk was dat het eenmalig zou zijn.''
De mol was het eerste Vlaamse programma dat bekroond werd met de Gouden Roos van Montreux. Meer dan veertig buitenlandse tv-stations kochten een licentie en zeventien landen hebben een of meer reeksen gemaakt. Devlieger heeft de meeste daarvan gezien. Wat is hem daarvan bijgebleven? ,,Dat wij ons gelukkig mogen prijzen dat wij dit programma in deze omstandigheden in Vlaanderen kunnen maken'', antwoordt hij. ,,Toen we in de VS waren om er met de mensen van ABC te onderhandelen, wisten we na twee dagen heel zeker dat we De mol daar nooit hadden kunnen ontwikkelen. Zelfs in de brainstormfase zitten er al twee advocaten naast je.''
De Amerikaanse zender had weliswaar een veelvoud van het budget waarover Woestijnvis beschikte, maar geld is niet alles. Zo trok de Nederlandse omroep Avro voor zijn eerste editie naar het verre Australië, maar dat leverde geen enkele meerwaarde op. Het jaar nadien bleven ze dichter bij huis, in Schotland.
,,Wij hebben even overwogen om naar Canada te trekken'', zegt Devlieger. ,,Maar dat levert, onder andere door het tijdverschil, te veel extra problemen op. Deze reeks speelt zich volledig af in Italië. Dat is ook een mooi land met vrij veel mooi weer -- al viel dat vorig jaar nogal tegen -- en het is niet te ver.''
De mol III, TV1, zondag 19 januari, 19.45 uur
Bron : De Standaard
