Het eten, in mijn geval vooral slakken en mango, no problem. Slakken zou ik hier nooit eten, gatverdamme, maar daar was ik blij met die eerste hap eten na twee nachten en een dag niets en dan went t snel. Vies zijn, no problem, enig ben net een kind en genoot er van. Geen spiegel, scheermesjes, shampoo, zeep, prima! Geen moment gemist. Maar dat sociale, mentale aspect, nooit meer. Al ben je in NL nog zo sociaal, als je in een groep komt, waarvan de meeste je direct terug naar huis willen hebben, dan is het toch even andere koek. Ook de psychische inpact, nooit meer. Dus daarom zou ik nooit meer mee doen. Overigens mag ik zeer waarschijnlijk nooit meer mogen meedoen na mijn instorting aldaar.
Volgend jaar hoop ik op een expeditie met mensen die zich al jaren uitleven op bijvoorbeeld dit forum, tegen mensen die dat nooit doen. Eens zien of al die kennis je helpt en of mensen zich net zo opstellen als ze zelf denken op voorhand.