Hoi Pieter,
goed om je uitleg te lezen! Ja, de productie kan er wat van...met spanning en sensatie krijgen ze meer kijkers dan zonder. Hulde dat je toch blijft posten.
Ik heb op de bovenstaande quote eigenlijk een vraag, zal ik hem hier maar stellen? Hoe ervaar jij dit soort reacties in RL (real life) of heb je die dan weinig tot geen?
Laatst stond Ryan met de Happy People of the World tour in Breda op het marktplein, en als je dan ziet hoe mensen om hem heen draaiden of hem aanspraken...echt asociaal gaan roepen alsof je niet gewoon op hem af zou kunnen stappen???
Ervaar jij dat ook, dat mensen je ineens anders benaderen? Of behandelen, in winkels bijvoorbeeld? (zitten er voordelen/nadelen aan?)
Ben eigenlijk wel benieuwd, ik bedoel, jullie zijn "maar" ER-ers, maar dan toch?!?
Na de serie in 2001 kon ik geen supermarkt of eetcafé inlopen zonder aangesproken te worden. Dat waren vrijwel alleen maar leuke reacties. Studenten, winkelende vrouwen....van alles en nog wat. Heel veel gratis drankjes, aanzoeken en nieuwe zakenrelaties heeft dat me toen opgeleverd. Ik heb het nooit vervelend gevonden om daar over aangesproken te worden, integendeel. Het vreemde is dat best veel mensen je als een soort VIP gaan behandelen alleen omdat ik 13 weken op televisie was geweest. Heb één geval meegemaakt in een studencafé waarbij een hele leuke studente bijna flauwviel toen ik voor haar stond. Ze was de meest doorgewinterde ER-fan ooit en had gehoord dat ik "ergens" in Rotterdam woonde. Toevallig stond ik ineens voor haar in die kroeg, ze sprak me stotterend aan en ging vervolgens bijna tegen de vlakte.
Mijn deelname in 2001 was heel makkelijk: Geen complotten hoeven maken, kon overal om lachen, niet weggestemd, heb me prima vermaakt, geen honger gehad wel 21kg afgevallen en heb toen bijna gewonnen.
een leuke bijzondere tijd met hele mooie herinneringen.
Dit jaar was het anders. Al voor vertrek hoorde ik dat er al afspraken waren gemaakt. Belgen die geen Nederlander wilde laten winnen, bepaalde mensen uit voorgaande jaren en zelf had ik ook een afspraak met jennifer en Richard. Het ging allemaal keihard worden en iedere deelnemer had vooraf al een idee gevormd over alle andere deelnemers. Je gaat dan heel anders aan zo'n programma beginnen dan destijds, waarbij we met volslagen vreemden aan het programma begonnen. Op het eiland leerde je elkaar toen pas kennen. Daar zitten verrassingen bij en je leert elkaar langzaam kennen, de leuke maar ook vervelende kanten van personen. Zowel voor de kijkers als deelnemers is dat veel leuker. Nu was er weinig nieuws te ontdekken.
Krijg nu ook leuke reacties hoor, helemaal geen vervelende toestanden. Er wordt wel eens een grap gemaakt, maar geen vervelende. "Iets te eerlijk geweest Pieter" dat hoor ik nu wel veel. Ik kan dan alles gaan uitleggen, dat ik sowieso weggestemd zou worden ook als ik mijn mond gehpouden had maar laat het meestal maar lekker zitten. In Rotterdam waar ik woon is men behoorlijk direct en dat mag ik graag. Valt me hier ook op dat men het vaak helemaal geen schande vind dat je een afspraak (complot) maakt om samen sterker te staan in zo'n programma. Blijft een spelletje, niet te serieus allemaal.