Ik weet het niet er is al een topic dat dit de "vreemdste" ER serie is maar ik krijg steeds meer het idee dat het een soort anti climax word...Word van alles beloofd maar er komt maar niks van. bijv.
ZWAARDER EN HARDER DAN OOIT TEVOREN!
yeah right, zie mannenkamp 2003 en het feit dat de expeditie dit jaar 18 dagen korter is en wel het TEMPO van de voorgaande expedities word aan gehouden. paar dagen rust een proefje,paar dagen rust eliminatie proef.
MET DE BESTE PROEVEN UIT DE SERIE!
ok gedeeltelijk waar, maar ik kom weer terug op het TEMPO.. Ik bedoel dit is de strijd der titanen, er kunnen toch meerdere proeven in een aflevering, die individueele proeven die ze voor de GROEP moesten spelen in het begin van de expeditie, leuk maar is in mijn ogen beter op het einde van de expeditie om bijv met het vuur maken de mannen van de mietjes te scheiden(denk aan 2002 waarin een fysiek sterke pieter het moest afleggen tegen richard en eerlijk toegaf dat richard gewoon betere robinson kwaliteiten had, terwijl je hem ook geen mietje kunt noemen op dat gebied)
Plus zeven man op een Eiland, een paar man in een slaap proef waar naar verluidt maar een iemand afvalt en dat mysterieuze gedoe rond de afvallers.. IK vind het nog erg druk op de eilanden. Ik hoop gewoon niet dat erop het einde allemaal noodgrepen worden gedaan om ineens een paar kandidaten te lozen. (Zoals die samensmelting met dat kiezen, niet leuk voor de mensen die moeten kiezen en zeker niet leuk voor de afvaller(s)
MAAR het is en blijft Expeditie Robinson dus..........................WHO KNOWS
Als kijker ben ik het volledig met je eens, een nieuwe serie met nieuwe kandidaten lijkt mij veel leuker om te zien. Als deelnemer kan ik er het volgende over zeggen:
In 2001 hadden we Robinsonproeven om iets leuks te kunnen winnen en Eliminatieproeven. Daardoor hadden we gemiddeld om de 1,5 dagen een proef en gebeurde er heel veel. Dat kost vaak veel fysieke inspanning maar je bent dan wel lekker bezig. Eigenlijk hadden nu bijna alleen maar eliminatieproeven waardoor je steeds 3 dagen rust had tussen de proeven. Dat lijkt leuk maar is verschrikkelijk om mee te maken. Je gaat je zo vervelen daar dat je er zelfs naar uitkijkt om naar de eilandraad te mogen gaan. Aktie! We zaten daar vrijwel alleen op eilanden waar echt helemaal niets te vinden was. wat doe je dan met al die tijd? Toch maar weer dingen gaan zoeken die er niet blijken te zijn, praten met je eilandgenoten totdat ze uit je oren komen en vooral....je afvragen wanneer er nou eindelijk iets gaat gebeuren. Daar worden de meeste deelnemers supersjagrijnig, onzeker en wantrouwig van, kortom de kans op ruzie en conflicten wordt groter.Dat is dus precies wat de productie wilde lijkt me.
Dat het maar 30 dagen duurde is niet zo vreemd. Maar heel weinig ex-deelnemers hebben tijd of zin om zomaar nog eens 8 weken weg te gaan. Ik ben in 2001 in 47 dagen tijd 22KG afgevallen, dat was bijna 25% van mijn lichaamsgewicht. Volgens de dokter had ik zeker 15KG puur spierweefsel weggebrand. Ik had dus zeker nog wel een paar extra weken nodig voordat ik weer normaal kon gaan werken. Je haar valt gedeeltelijk uit,komt wel weer terug, 2 weken opgezwollen enkels van het hongeroedeem...kortom, geen haar op mijn hoofd (hoe toepasselijk) dat ik nu weer 2,5 maanden vrij ging nemen om iets mee te gaan maken dat voor mijn gevoel al veel minder speciaal was dan 2001. De eerste keer is alles nieuw, je bent op een bizarre locatie en je zit met 15 andere (veel knettergekke) mensen, die je niet kent in een heel radicaal televisieprogramma. Zo'n Strijd der Titanen is een herhaling, waarbij je alle andere deelnemers direct of indirect kent. Weinig nieuws dus en je weet van te voren al wat je aan wie ongeveer hebt. Volgens mij denken vrijwel alle ex-deelnemers er zo over. Had het 7,5 weken moeten duren, dan had Talpa nooit voldoende ex-deelnemers kunnen ronselen om mee te gaan doen, of alleen ex-deelnemers die zomaar weer voor 2,5 maanden weg kunnen en willen en het zou een beetje vreemd zijn als je je baan of studie gaat opzeggen om hier aan mee te gaan doen, er zijn belangrijkere zaken in het leven. Ik had zelf verwacht dat deze expeditie extreem zwaar ging worden. Op fysiek vlak was het voor mij veel minder zwaar dan in 2001, voelde me prima na afloop en kon na een paar dagen al weer gaan werken. Voor velen was de onderlinge psychische strijd heel zwaar denk ik, voor mij was vooral verveling vijand no.1, een vijnand die me nooit zal kunnen uitschakelen maar wel een die er voor gezord heeft dat ik er nu inmiddels als kijker minder van geniet.
