Laat ik ook maar eens een poging doen
Er doen twintig kandidaten mee, namelijk:
2000: Karin, Melvin, Kris en Sascha
2001: Richard, Pieter, Gwann, Jennifer en Melanie
2002: NIEMAND
2003: Bjorn, Robin, Jutta en Fatima
2004: Frank, Mick, Klaar en Shandinella
2005: Maxime, Carl en Elbert
De aftrap van de expeditie begint op een boot, er staat de kandidaten een monsterproef te wachten. Wanneer het startsein klinkt moeten de kandidaten van de boot springen en een paar honderd meter zwemmend afleggen, op het strand staat hen een reusachtige hindernisbaan te wachten (een waarbij de hindernisbaan uit de Strijd der Titanen niks voorstelt). De twee kandidaten die als laatste eindigen vallen onverbiddelijk af.
De overgebleven achttien kandidaten worden verdeeld over twee teams. De kandidaten die als eerste en tweede eindigden zullen aan de basis staan van deze teams. Ze kiezen een andere kandidaat en die kandidaat kiest vervolgens weer een andere kandidaat enz. enz.
Na vier eilandraden worden de teams door elkaar gegooid. Alle kandidaten moeten op een bordje gaan staan. Als iedereen staat mogen de bordjes worden omgedraaid, op de onderkant van de bordjes staat de naam van het kamp.
Als er nog twaalf kandidaten over zijn krijgen de twee teams de boodschap hun spullen te pakken, beide teams worden op een eiland gegooid zonder enige informatie. Dit is echter niet de samensmelting, de twee teams leven bij elkaar, maar strijden nog steeds tegen elkaar.
De samensmelting vindt plaats wanneer er nog tien kandidaten zijn overgebleven. Maar er valt nog een kandidaat af voordat de laatste fase van het spel pas echt begint, de juryfase. De kandidaten die eindigen op plaats drie tot en met negen bepalen wie van de twee finalisten met de uiteindelijke hoofdprijs van een miljoen euro naar huis gaat.
