Een misselijke vent. roepen dat iedereen gelijk zou moeten zijn, maar nadat hij gewonnen had van Esther, was ie net een beetje meer dan de rest.
Paranoia, afgunst, angst, heeft ie kennelijk ook. Hij kon het echt totaal niet hebben dat het andere team Ether probeerde te steunen.
Carl is een slechte verliezer, en nog erger, een slechte speler. Hij kan het niet hebben als het spel in zijn nadeel ontwikkeld. Heeft hij voordeel, dan is er niets aan de hand, en moet de rest zich niet aanstellen. Hij valt wel heel erg door de mand door zijn uitdaging aan Esther. Vorige keer nadat John haar had uitgedaagd zei hij dat als ze zou winnen, dat ze haar immuniteit dan wel moesten accepteren. Dus het was toch persoonlijk, en waarschijnlijk was ie ook bang om weggestemd te worden. Wel een grote drogreden, "Voor John, de groep en misschien ook een beetje voor mezelf ga ik je uitdagen" Een uitspraak om van te koken.
Mocht hij de samensmelting halen, dan kun je erop rekenen dat hij het moeilijk zal krijgen. Hij zal de blaren op zijn tong moeten praten om zich nog geliefd te maken. Maar de onruststoker die hij is, zal hij zich niet lang in kunnen houden, en wel een ander weg proberen te treiteren. Hij is onverbeterlijk, hij kan niet met mensen omgaan die hoger in een groep staan. Hij wil de leider zijn, alleen zal hij die positie na de samensmelting nooit in kunnen nemen. En dat zal hij nooit kunnen accepteren.
