Het gaat idd al jaren zo. Je Robinson-waardigheid is geen pluspunt meer maar is juist een minpunt. Het feit dat dat je een proef gigantisch verliest is ook totaal niet belangrijk meer. Het enige wat nog belangrijk is is dat je een rat bent en keihard gaat zitten liegen in iemands gezicht. De zwakken spannen samen om de sterken eruit te stemmen. En inderdaad, die zwarte stem maakt geen zak meer uit. Vroeger waren de eilandraden ook spannend, tegenwoordig niet meer, zelden gebeurt het nog dat er een totale verrassing uit de hoge hoed komt rollen. Ik snap ook niet dat al die BN'ers bereid zijn zo laag te gaan. En ze zijn stuk voor stuk ook allemaal zo hypocriet als de neten. Yuki bijvoorbeeld, was een vorige keer nog zo verbolgen dat hem een kunstje werd geflikt en nu was hij zelf de grootste leugenaar. "Ik ga wel met Jan bonden!". En Britte, die zich voordoet als een leuke frisse meid die om je geeft, maar is ondertussen, een leugenaar, een bedrieger, een slang, is bereid om mensen die ze het gevoel heeft gegeven dat ze haar kunnen vertrouwen een mes in de rug te steken. Zou zo iemand nou echt trots zijn op zichzelf als ze zichzelf zo terug ziet?
Op zich heb ik er vrede mee dat Jan nu weg ging hoor, want hij zelf was ook bereid Jasmine voor de trein te gooien, terwijl hij haar de indruk gaf dat ze een eenheid vormden. Hij kon natuurlijk ook niet anders reageren dan dat hij nu deed want hij is zelf net zo'n rat.
En Wietze, tja, slappe zak. Als je toch niet tot het eind wil blijven, waarom doe je dan überhaupt mee?
