Klemtonen tellen in (kortere) zinnen als ik die lees of hoor. En dan gaat het er vooral om dat ik moet weten of het een zin met een even of oneven aantal klemtonen is. Maar als kind was ik pas echt een dwangneuroot. Als ik naar de klok keek, moest ik mijn bril met mijn vinger omhoog schuiven en als ik mijn bril omhoog wilde schuiven, moest ik naar de klok kijken. Klinkt best gestoord he?
Van welke eigenschappen/trekken uit je kindertijd ben je blij dat je eroverheen gegroeid bent?
