Om hier nog op terug te komen:
https://eur-lex.europa.eu/legal-content/NL/TXT/PDF/?uri=CELEX:52020JC0008&qid=1533485886151&from=EN
https://eur-lex.europa.eu/content/news/index.html
De COVID-19-pandemie heeft geleid tot een ongekende “infodemie”. Een ware vloedgolf van vaak onjuiste of onnauwkeurige informatie over het virus verspreidde zich snel via sociale media. Dit kan – volgens de Wereldgezondheidsorganisatie WHO – verwarring en wantrouwen doen ontstaan en doeltreffende volksgezondheidsmaatregelen ondermijnen.
Deze infodemie speelt in op de meest basale angsten van de mensen. Door de lockdownmaatregelen zijn miljoenen mensen verplicht thuisgebleven, waardoor het gebruik van sociale media is toegenomen, onder meer als middel om toegang te krijgen tot informatie; onlineplatformen, factcheckers en gebruikers van sociale media melden echter miljoenen onjuiste of misleidende berichten. Omdat het om een nieuw virus ging, bleken leemten in de kennis een ideale voedingsbodem voor de verspreiding van onjuiste of misleidende berichtgeving.
Deze situatie vraagt om meer gecoördineerde actie op basis van het actieplan tegen desinformatie en in overeenstemming met onze democratische waarden, zodat we de gevaren van deze desinformatie voor onze open samenlevingen kunnen bestrijden. Onze gemeenschappelijke waarden en democratische instellingen, waaronder vrijheid van meningsuiting en vrije en pluralistische media, zijn cruciaal voor de veerkracht van onze samenlevingen ten opzichte van de uitdagingen waarvoor de COVID-19-pandemie ons stelt.
Want wat ik er zelf in lees is een voornemen om van de EU een totalitaire staat te maken.
Volgens mij is de kernvraag:
wie bepaalt wat waar is?
Een "actieplan tegen desinformatie" impliceert dat al bekend is welke informatie wel en niet juist is (wat niet zo is. We weten nog heel veel niet), en dat bepaalde soorten informatie goed zijn en andere slecht, en dat de slechte informatie geweerd moeten worden. Kortom, men wil een filter toepassen op welke informatie we tot ons krijgen. Volgens mij is dat de definitie van censuur.
Het idee dat elkaar tegensprekende berichten "verwarring veroorzaken" stamt volgens mij uit een tijd waarin het volk onopgeleid was en niet zelf kon denken, maar die tijd ligt al ver achter ons en burgers kunnen nu zelf in discussie op zoek naar de waarheid. Als informatie onjuist is, dan zou iemand met kennis van zaken dat als het goed is moeten kunnen uitleggen, en als dat niet lukt, misschien is het dan wel niet zo eenduidig. Dat soort "verwarring" is volgens mij noodzakelijk om verder te komen. Immers: wie denkt alles al te weten, zal niets leren.
In lijn met wat Brtdm ook al aangaf: desinformatie tegengaan op een onpartijdige manier, dat kan met educatie, trainen van kritisch denkvermogen, kennis van psychologie, en oefening met het interpreteren van wetenschappelijk onderzoek, en misschien wel de allerbeste methode: in gesprek gaan met mensen die anders denken. Als mensen echt onzin verkopen, dan denk ik dat ze in een goed gesprek vanzelf door de mand vallen.
Echter, dit "actieplan" lijkt te suggereren dat de overheid de waarheid al denkt te kennen, en niet geďnteresseerd is in onderbouwd tegengeluid. De maatregelen liggen vast en zijn niet bespreekbaar, en wie er anders over denkt en dat kan onderbouwen, wordt geframed als "ondermijnend" en moet tot zwijgen gebracht worden.
Volgens mij is dat het idee van een totalitaire staat.
Men wil - onder het mom van vrijheid van meningsuiting - onze mening sturen. Dus, men perkt precies datgene in waar men zégt voor te staan.
Terwijl het idee van een democratie volgens mij is dat het volk zčlf op zoek gaat naar een oplossing, middels een open debat waarbij tegengestelde visies tegen elkaar worden afgewogen om tot een door de bevolking gedragen besluit te komen.
Wat men nodig heeft, is niet één oplossing, maar een variëteit aan oplossingen, zodat we achteraf verschillende oplossingen kunnen vergelijken en daar lering uit kunnen trekken. Dat is volgens mij de essentie van wetenschap: gericht proberen en kijken wat het beste werkt.
Nog los van de gevaarlijke "framing" in het woord "infodemie". Men poneert een fenomeen (aan de vraag of dat fenomeen wel bestáát, wordt voorbij gegaan), geeft het een onheilspellend klinkende naam, waardoor de wat minder kritische lezer meteen is "geprimed" dat er een probleem is, en rechtvaardigt op die manier de queeste om dat fenomeen te bestrijden. Terwijl ik denk (en hierboven dus probeer te betogen) dat we onjuiste informatie juist nódig hebben om verder te komen. Tegenstrijdige informatie dwingt mensen om dieper te graven.
Ik weet niet of ik de enige ben, maar ik vind dit best een enge conclusie. Ik ben dus erg benieuwd waar mijn analyse mank gaat.
