Topic: De Mol in de media

[belg]

De volledige versie van dit artikel
http://www.demorgen.be/tvmedia/de-nieuwe-maker-van-de-mol-ontmoet-haar-voorgangster-b2daf417/

Achttien jaar geleden stond Inge Sierens als producer mee aan de wieg van De mol.Vanaf maandag moet haar opvolgster Leen Lombaert bewijzen dat het programma ook anno 2016 nog steeds bestaansreden heeft.

Begin 2014 kloppen vier jonge programmamakers aan bij Woestijnvis-baas Erik Watté. De vier werkten de voorbije jaren aan programma's als Man Bijt Hond,2013 en De rechtbank en vinden de tijd rijp om hun droom te realiseren: de revival van De mol.

Nu is het niet voor het eerst dat dat plan binnen Woestijnvis ter sprake komt. Maar meestal werd dat idee snel van tafel geveegd. Deze keer is het anders. "Het belangrijkste bij het maken van zo'n programma is de goesting. En dat hadden deze vier bij hopen", vertelt Inge Sierens. Zij was destijds producer van het allereerste seizoen van De mol en is sindsdien opgeklommen tot senior producer binnen het bedrijf. Ze is dan ook een van de eerste mensen bij wie de Woestijnvis-top terechtkomt in hun zoektocht naar de vraag of De mol een reanimatiepoging wel zou overleven.

Sierens:"De mol kwam dertien jaar geleden voor het laatst op tv. In televisieland is dat een eeuwigheid." En dat was niet het enige probleem. "Ik had vooral schrik voor de profielen van de nieuwe ploeg(naast Lombaert werken ook Jeroen Mertens, Christoph Cuypers en Joren Creylman aan het programma mee, PD).Het zijn allemaal mensen die groot geworden zijn in humaninterestprogramma's. Het zijn geen players, terwijl de vier oorspronkelijke bedenkers(Tom Lenaerts, Bart De Pauw, Michel Vanhove en Michiel Devlieger, PD)dat net wel waren. Geef die een balletje en een mandje en ze bedenken een wedstrijd. Nu ik de openingsaflevering van het nieuwe seizoen gezien heb, weet ik intussen dat die vrees helemaal niet terecht was."

Dat die vier oorspronkelijke bedenkers hun fiat niet wilden geven voor een remake van hun programma was nog zo'n struikelblok. "Er is ons op het hart gedrukt daar vooral niet over te piekeren", vertelt Leen Lombaert, die als producer van De mol2.0 in de voetsporen van Sierens treedt. "Wij moesten gewoon het best mogelijke programma maken. Met de contracten zouden andere mensen zich wel bezighouden."

Uiteindelijk springt het licht toch op groen. "Omdat het deze keer geen individu was die met het idee kwam aanzetten, maar een hechte ploeg van vier mensen", legt Sierens uit. "Een complex en slopend programma als De mol kun je enkel met een topteam maken."

Ook de buitenlandse voorbeelden spelen een doorslaggevende rol."De mol loopt nog in een heel aantal landen en hoewel die versies niet helemaal te vergelijken zijn met wat Woestijnvis voor ogen heeft, bewijzen die dat De mol anno 2016 wel degelijk nog gemaakt kan worden. Ook al ziet de wereld er ondertussen helemaal anders uit."

[belg]

Pijnpunt: sociale media

Door de explosieve groei van communicatiemogelijkheden en sociale media bijvoorbeeld, om maar meteen het grootste pijnpunt aan te halen. Sierens: "Toen wij De mol maakten, bestond Facebook nog niet. En hoewel ook een internetverbinding nog lang geen gemeengoed was, waren we als de dood dat de identiteit van onze mol op dat internet zou uitlekken. Er waren een aantal fora waar een paar honderd freaks hun theorieën verkondigden en die kwamen naar ons gevoel al snel te dichtbij. Om hen op een dwaalspoor te zetten hebben we toen een vervalste foto verspreid waarop Mon, een van de deelnemers, te zien was samen met de grootouders van Tom Lenaerts."

Als het internet achttien jaar geleden al een probleem was, is het geheimhouden van De mol dan nu al niet bij voorbaat een mission impossible? "De explosie van de communicatiekanalen maakt het juist spannender", zegt Lombaert. "Dat hebben onze Nederlandse collega's ons geleerd. Zij gaven ons de tip het complotdenken net aan te moedigen. Daarom ook heeft De mol deze keer een eigen website waar iedereen zijn persoonlijke theorie met de wereld kan delen."

"Deze keer zullen ook geen professionele mollenvangers opduiken", denkt Sierens. "Toen De mol voor het eerst op antenne ging bestond realitytelevisie eigenlijk nog niet. Niemand was vertrouwd met de ongeschreven regels van het genre en dus gingen ook journalisten op zoek naar de identiteit van de mol."

Voor De Morgen bijvoorbeeld beet Douglas De Coninck zich in het dossier vast(zie bijgedachte).Nu is dat anders, denkt Sierens. "Iedereen weet dat De Mol een spelletje is, geen politieonderzoek. Geen krant zal eraan denken om het kijkplezier te vergallen door nog voor het einde van het programma de naam van de mol op de voorpagina te gooien."

Trouwens, ook in tijden van Twitter en Facebook blijft een doorgedreven zwijgplicht, net als achttien jaar geleden, de enige manier om de identiteit van de mol tot het einde van de rit geheim te houden. "Ook bij de selectie van de crew speelde die zwijgplicht een rol", vertelt Lombaert. "Je wilt geen haantjes mee die bij hun terugkeer aan één of andere cafétoog gaan verkondigen dat zij weten wie de mol is."

De paranoia bij de makers bracht de crew uiteindelijk tot in Argentinië. Een locatie die Sierens angstzweet bezorgde. "Wij zijn met De mol altijd binnen Europa gebleven. Zo heb je toch een vangnet. Als je in pakweg Italië bepaalde dingen niet vindt, kun je die nog altijd vanuit België laten aanrukken. Maar De mol is zowat het moeilijkste programma dat je als producer kunt maken. Om dat in Argentinië tot een goed einde te brengen heb je een fantastische fikser nodig."

Over de kwaliteit van haar fikser spreekt Lombaert zich liever niet uit. "Laat ik het erop houden dat tijdens de opnames zowat alles wat kon misgaan ook misgegaan is. Elke auto is wel eens in panne gevallen, er is een vrachtwagen uitgebrand, er waren technische defecten. Er liep zoveel fout dat de Argentijnse crewleden ervan overtuigd raakten dat er een mol in ons team zat. Pas toen we er een waarzegger bij haalden die hen vertelde dat de zwarte geest zich voortaan gedeisd zou houden, gingen ze weer aan de slag."

Baanbrekende beelden

Achttien jaar geleden was De mol ook op cinematografisch vlak baanbrekend. Beelden, gemaakt van op de helm van de deelnemers, waren toen een primeur. Ondertussen zijn dashcams en GoPro's gemeengoed. "Het wordt moeilijker om te verrassen", geeft Lombaert toe. "Maar de lat qua beeldvorming blijft hoog liggen. Drones, 360-gradencamera's,..."

Dat de modale Vlaming al lang niet meer opkijkt van een camera meer of minder had trouwens ook zijn voordeel. "Wij hebben dagen gespendeerd aan het perfect inbouwen van verborgen camera's in de auto's waarmee de kandidaten reden", zegt Sierens. "Dat was de enige manier om spontane gesprekken te filmen."

"Wij konden onze camera's gewoon in het zicht laten staan", vult Lombaert aan. "Niemand die zich daardoor geremd voelde." Enige probleem: die batterij extra camera's leverde ook een gigantische hoeveelheid extra beeldmateriaal op. "Wij hadden per aflevering veertig cassettes", zegt Sierens. "Nu was dat een veelvoud daarvan."

De 'best of' daarvan komt vanaf maandag op het scherm. Wat we daarvan moeten verwachten weet niemand. Bij VIER willen ze met die eerste aflevering graag 500.000 kijkers strikken. De ambities van Lombaert zijn iets bescheidener. "Alsmijn papa me na de uitzending sms't dat hij het goed vond, zal ik tevreden zijn."

PIETER DUMON ■

[belg]

Kan iemand die toegang heeft tot het hele artikel dat hier misschien plaatsen?

Ik kan dat artikel (normaal gezien) overmorgen plaatsen.
 

[Heinz]

Ik kan dat artikel (normaal gezien) overmorgen plaatsen.
 

Wat fijn! Heel erg bedankt voor het plaatsen van het andere artikel ook.

Over de kwaliteit van haar fikser spreekt Lombaert zich liever niet uit. "Laat ik het erop houden dat tijdens de opnames zowat alles wat kon misgaan ook misgegaan is. Elke auto is wel eens in panne gevallen, er is een vrachtwagen uitgebrand, er waren technische defecten. Er liep zoveel fout dat de Argentijnse crewleden ervan overtuigd raakten dat er een mol in ons team zat. Pas toen we er een waarzegger bij haalden die hen vertelde dat de zwarte geest zich voortaan gedeisd zou houden, gingen ze weer aan de slag."

 

[vriendlief]

Er stond dit weekend in de GVA een reportage over de vlaamse oud mollen. Er word met geen woord gerept over de 16 nederlandse seizoenen. Oud kandidaten en oud mollen kennen het niet. En waarschijnlijk die journalist ook niet.Moet zeggen mijn collega's en vlaamse vrienden kijken niet of weten het bestaan er niet van. 'Zucht'

[belg]

Ik kan dat artikel (normaal gezien) overmorgen plaatsen.

In deze digitale tijden zou je vergeten dat de papieren krant gewoon bij je thuis ligt.

[Lukie4]

http://www.demorgen.be/opinie/hoe-internetpioniers-in-1999-de-eerste-de-mol-ontmaskerden-bbec04cd/

[Pac]

Ook nog een Poolse Mol?!

[Heinz]

Ook nog een Poolse Mol?!

Ik weet nog niet eens wie de vorige was sinds de vertaler ineens met vertalen stopte.

Meer media: Presentator Gilles De Coster: "Ik zou geen goede Mol zijn"

[Robbieazerty]

Gilles DeCoster was vanmorgen bij zijn vriendin op de radio om over De Mol te praten. Een StuBru presentator heeft de interviews van de kandidaten meegedaan.

[Pac]

Ik weet nog niet eens wie de vorige was sinds de vertaler ineens met vertalen stopte.

Ah, joh! De volgende reeks gaan we zeker wel volgen. Als ik een Franse serie kan volgen, moet een Poolse toch zeker ook wel lukken (Zeker als ze de opdrachten letterlijk uit WIDM kopiëren...)

Meer media: Presentator Gilles De Coster: "Ik zou geen goede Mol zijn"

Verspreekt hij zich nou door 'hij... of zij natuurlijk' te zeggen? Ze zouden te toch wel een mol-is-een-hij-beleid hebben op de set?

Leuke artikelen allemaal

[belg]

Van GvA:

Onvergetelijk als mol was zeker artilleriekolonel op rust Hugo Daemen uit Kalmthout. Intussen is hij 84 en woont hij in een serviceflat.

Hugo Daemen klinkt nog even kloek als in 2000, toen hij door Marianne Dupon ontmaskerd werd. De beëdigde onderkruiper zal naar eigen zeggen weemoedig voor het scherm zitten maandag, want De Mol blijft een wereldgebeurtenis in zijn leven. “Waarschijnlijk gaan we de nieuwe reeks in groep bekijken met enkele bewoners van de serviceflats Sint-Vincentius. Ik zal voor de nodige commentaar zorgen”, zegt de gepensioneerde beroepsmilitair, die ook in de serviceflats weer een voortrekkersrol

op zich heeft genomen. Zo heeft hij de geuzennaam bedacht van de bewoners: 'de flatters'.

“Ik kende de moeder van Tom Lenaerts een beetje”, vertelt Hugo. “Zij meende dat ik de juiste kwaliteiten had voor een mol. Daar ben ik haar eeuwig dankbaar voor.”

Hugo herinnert zich nog hoe er in groep gesupporterd werd in cafés en hoe pronostiekploegjes uit de grond schoten om de mol te ontmaskeren. “Bart De Pauw, Tom Lenaerts, Michiel Devlieger en Michel Vanhove waren fenomenaal. Ze hadden anagrammen in het spel gemoffeld om de kijkers tips te geven. Er werd ongelooflijk gemanipuleerd. Die makers waren geniaal. Daar werd toen de norm gezet.”

Hoewel hij Gilles De Coster niet onderschat, denkt Hugo dat het moeilijk is om Michiel Devlieger als presentator te overtreffen. “In die tijd had die bijna een aureool.”

Of het met de hedendaagse sociale media moeilijk wordt om de winnaar en de mol tot het einde van de reeks geheim te houden bij de kijkers? “Ik ben er 100% van overtuigd dat die geheimhouding binnen de groep bewaard zal blijven. Ik heb begrepen dat ze naar Argentinië zijn geweest voor de opnames. Daar ben ik wel een beetje jaloers op.”

De eerste drie jaar kwam de groep soms nog samen. “Maar de contacten zijn verwaterd. De meesten, zoals Marianne, werken heel hard. Soms mailen we nog eens op verjaardagen.” (kma)

[belg]

Volledige versie van http://www.demorgen.be/tvmedia/de-coster-over-de-selectieprocedure-voor-de-mol-ik-krijg-er-nog-altijd-kippenvel-van-b7fe1881/


TELEVISIE De Mol Vanaf maandag 1/2 op VIER Bijna drieduizend kandidaten wilden op mollenjacht. Slechts negen van hen (plus de mol zelf) mochten uiteindelijk op het vliegtuig naar Argentinië stappen. Presentator Gilles De Coster volgde van op de eerste rij de afvallingsrace die daaraan voorafging.

Juni vorig jaar. Met een kort spotje roept televisiezender VIER haar kijkers op om zich kandidaat te stellen voor De mol. De dagen daarna is de revival van het legendarische televisiespelletje wereldnieuws in Vlaanderen. De vier bedenkers van het programma hebben hun fiat niet gegeven voor de comeback van hun geesteskind en zetten de terugkeer van het programma meteen op de helling.

Ondanks de controverse stromen de kandidaturen binnen. Bijna drieduizend Vlamingen nemen de moeite om op de site van VIER een ellenlange vragenlijst in te vullen. "We hebben hen echt de kleren van het lijf gevraagd", vertelt presentator Gilles De Coster. "Wanneer hebt u voor het eerst gekust? Wat is uw lievelingseten? Welke krant leest u het liefst? Potentiële kandidaten waren daar al snel een half uur mee zoet."

Titanenwerk

Wie kans wou maken op een ticket voor De mol moest ook een filmpje maken waarin hij of zij nog wat meer over zichzelf vertelde. Een gigantische stapel informatie dus, waar het productieteam mee aan de slag moest.

De Coster: "Het was een titanenwerk om van die massa kandidaturen naar een shortlist te gaan. Maar alle vragenlijsten zijn gescreend en alle filmpjes bekeken. Dat waren we verschuldigd aan iedereen die de moeite nam om zich in te schrijven."

De presentator zelf bleef in die eerste fase op de achtergrond.

"De grove selectie heb ik overgelaten aan mensen met meer kennis van zaken. Pas toen er een eerste shortlist was, ben ik nauwer betrokken geweest bij de screening." Zo short was die eerste shortlist waar De Coster het over heeft trouwens niet: na de eerste ronde waren nog steeds meer dan honderd potentiële De mol-kandidaten in de running. "Die zijn allemaal uitgebreid geïnterviewd", vertelt De Coster. "Gesprekken waarin werd gepolst naar hun drijfveren, hun persoonlijkheid, hun sterke en zwakke punten."

Ondanks zijn ervaring met interviewtechnieken was ook dat een werkje dat De Coster noodgedwongen aan anderen moest overlaten. "De meeste van die interviews hebben we bij die mensen thuis afgenomen. En dat was een probleem. Als ik daar plots voor de deur sta en een waakzame buur krijgt me in de gaten, dan zou die meteen de link met De mol kunnen maken. Dat klinkt heel erg paranoïde, dat besef ik wel, maar we wilden absoluut vermijden dat vooraf al zaken zouden uitlekken."

Gunter D

Wie wel interviews ging afnemen, was Gunther D. Het enfant terrible van Studio Brussel mag dan op de radio al een grote bek op zetten, als interviewer blijkt hij de minzaamheid zelve. "Gunther werkt al jaren achter de schermen bij Woestijnvis", zegt De Coster. "Ook bij Man bijt hond was hij al een fantastisch goede researcher."

De Coster kon dan zelf wel geen vragen stellen, hij mocht wel alle interviews bekijken. "Je gaat daarbij vooral af op buikgevoel. Je zoekt mensen bij wie je een bepaald gevoel hebt. Mensen naar wie je graag kijkt. Je wil ook niet iemand in de groep die het te graag wil, of van wie je het gevoel hebt dat hij of zij een rolletje speelt."

Van de meer dan honderd namen op de shortlist ging het naar dertig kanshebbers, die nog maar eens op de rooster werden gelegd. "Die dertig mensen zijn op het einde van de rit makkelijk twee, soms wel drie uur geïnterviewd."

Bij de definitieve schifting wordt vooral naar het totale plaatje gekeken. De Coster: "Je wilt sowieso vijf vrouwen en vijf mannen, die liefst nog uit de verschillende Vlaamse provincies komen. En dan wil je ook nog diversiteit qua leeftijd en karakter natuurlijk.

"Maar het belangrijkste is misschien nog dat de kandidaten ook bij elkaar moeten passen. Ze moeten een groep vormen. En dus hebben we uren zitten discussiëren of we nu beter Rudy of Jos mee zouden nemen. Het blijft altijd een beetje gokken. Maar in deze is het goed uitgevallen. Ik kan bij het monteren nog steeds kippenvel krijgen als ik zie hoe hecht die groep uiteindelijk geworden is."

PIETER DUMON ■

[evelienh1986]

Geweldig! Zoveel openheid. Ik heb er zin in!

[FeniXII]

Zalig, al die Mol-artikels!

Bij het lezen van die artikels krijg ik toch weer de oude vibes van vroeger, toen ging ik daags na de nieuwe aflevering, toen een maandag, speciaal na school meteen de krant kopen om te zien wat ze erover schreven. Meestal was dat niet meer dan een superkort artikel. Had toen zelfs nog geen internet. Ik ga de komende weken ook maar eens extra opletten wat er nog over verschijnt en dit topic extra in het oog houden. Is altijd interessant, vaak kom je toch een en ander te weten over het productieproces en daar wil ik zeker zo veel mogelijk over te weten komen. So keep on posting!

[cuberic]

Nieuw artikel in De Morgen: http://www.demorgen.be/tvmedia/de-mol-overleeft-haar-winterslaap-hollywood-shots-en-spannende-televisie-b3b8f92d/

Goede wijn kan wel een paar extra jaren verdragen. Goede televisieprogramma's blijkbaar ook. De mol mag dan al op leeftijd zijn, het format levert, dertien jaar na de laatste uitzending, nog steeds spannende televisie op.
Door Pieter Dumon - 01 februari 2016

Kan een televisieprogramma een tijdsprong van dertien jaar overleven? Het was zowat de meest gestelde vraag in aanloop naar de langverwachte comeback van De mol. Want hoe goed een format ook is, dertien jaar is een eeuwigheid in televisieland. Toch waren de makers er, na het herbekijken van de tapes uit het Woestijnvis-archief, zeker van: De mol zou ook anno 2016 overeind blijven. En daar waren niet eens zoveel kunstgrepen voor nodig, blijkt na aflevering één. Want hoewel in het buitenland wel wat vrijer met het format wordt omgesprongen, blijft de Vlaamse versie heel erg dicht bij het origineel. Het logo, de begintune, zelfs de gekruiste armen waarmee de presentator van dienst voor het eerst in beeld komt. Even leek het opnieuw 2003 op tv.

Hoewel in het buitenland wel wat vrijer met het format wordt omgesprongen, blijft de Vlaamse versie heel erg dicht bij het origineel

Maar schijn bedriegt, want er is wel degelijk aan het programma gesleuteld. Alleen is het zo subtiel gedaan dat het lijkt alsof er niets veranderd is. Wie het nu nog waagt een oude aflevering van De mol te bekijken, zal merken dat het er daar een stuk gezapiger aan toe ging dan dat gisterenavond het geval was. De montage is anno 2016 een stuk snediger. De kandidaten worden in ijltempo voorgesteld en een uitgebreide proef, zoals de allereerste op de zoutvlakte er een was, wordt nog voor het langdradig kan worden, onderbroken door er kleinere tussenopdrachten in te verwerken.

Ook aan de beeldvoering is hard gewerkt. Toen De mol voor het eerst op het scherm kwam, was niet alleen het programmaconcept nieuw, ook de manier waarop het op het scherm kwam, was toen ongezien. Een camera op een helm monteren om de gelaatsuitdrukking van de kandidaat in kwestie te laten zien, leverde toen nog baanbrekende televisie op. In tijden waarin iedereen met een GoPro of een selfiestick de baan op gaat, moet je als programmamaker toch net iets meer trucs uit je mouw toveren om indruk te maken.

Gelukkig voor de nieuwe generatie De mol-makers is ook de technologie in die dertien jaar niet blijven stilstaan. En daar maken ze maar wat graag gebruik van. Gilles De Coster die op het dek van een jacht - uiteraard met de armen gekruist - een rivier af vaart. Twee zwarte jeeps die in een gemotoriseerd ballet over een spierwitte zandvlakte racen. Of het eindshot, waarbij kandidate Ruth in een afgesloten taxi geparkeerd onder een straatlicht, op een tweede kans wacht. Allemaal shots die zo uit een Hollywood-productie zouden kunnen komen. Allemaal shots waarvoor dertien jaar geleden een helikopter of ander zwaar materieel de lucht in moest. Anno 2016 werden ze voor een fractie van die prijs met een drone ingeblikt.

Shots waarvoor vroeger een helikopter de lucht in moest, worden anno 2016 voor een fractie van die prijs ingeblikt met een drone ingeblikt

Niet alleen de technologie, maar ook de gemiddelde televisiekandidaat is in dertien jaar tijd geëvolueerd. Van een camera meer of minder kijkt tegenwoordig niemand meer op. Geen plotse stiltes meer wanneer een cameraman te dichtbij komt. Geen geforceerde lachjes of stoerdoenerij omdat er mensen meekijken. En ook daar doet het programma zijn voordeel mee. Al heeft dat ook met de casting te maken. Akkoord, er mocht -neen, moest- meer kleur in het tiental zitten, maar de groep is voor de rest zo uitgebalanceerd dat hij wel met een weegschaaltje bij de hand lijkt samengesteld.

Is de verrijzenis van De Mol dan, nu al, een succes? Daarvoor is het nog net iets te vroeg. Met de eerste aflevering is alvast bewezen dat het format, ook anno 2016, nog steeds spannende televisie op kan leveren. Maar wanneer televisiekijkend Vlaanderen er al Facebookend en Twitterend er de komende dagen en weken in slaagt om De Mol in sneltempo te ontmaskeren dreigt de hype alsnog op een sisser te eindigen. 

[Hulpmol]

Daar kan ik de nabeschouwing van Het Laatste Nieuws aan toevoegen: Hier klikken
En ook die van Het Nieuwsblad: Hier klikken

[NF07]

http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160202_02104498

Bijna 1 miljoen kijkers dus. Voor VIER is dit zeker niet slecht, maar nog wel minder dan topprogrammas van VIER zoals de slimste mens. Ik vermoed echter dat, na de hype die nu al in de Vlaamse kranten, social media en dergelijke ontstaat en enkel lovende kritiek zelfs in de strengste kranten, dat volgende week dat cijfer toch echt over het miljoen (moet) gaan. Dat verdient dit programma toch wel!

[Hulpmol]

http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160202_02104498

Bijna 1 miljoen kijkers dus. Voor VIER is dit zeker niet slecht, maar nog wel minder dan topprogrammas van VIER zoals de slimste mens. Ik vermoed echter dat, na de hype die nu al in de Vlaamse kranten, social media en dergelijke ontstaat en enkel lovende kritiek zelfs in de strengste kranten, dat volgende week dat cijfer toch echt over het miljoen (moet) gaan. Dat verdient dit programma toch wel!

1 miljoen is zeker goed voor toch 'maar' een zender van de 3e televisiegroep. Zeker met de opmerking dat VIER marktleider was in hun doelgroep.
Uiteindelijk heb je nog altijd die 'traditionele' kijker nog die niet durft wegzappen van een VRT-kanaal.

Dus zeker mooi cijfer.

[wouterv]

http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20160202_02104498

Bijna 1 miljoen kijkers dus. Voor VIER is dit zeker niet slecht, maar nog wel minder dan topprogrammas van VIER zoals de slimste mens. Ik vermoed echter dat, na de hype die nu al in de Vlaamse kranten, social media en dergelijke ontstaat en enkel lovende kritiek zelfs in de strengste kranten, dat volgende week dat cijfer toch echt over het miljoen (moet) gaan. Dat verdient dit programma toch wel!

Slimste mens heeft maar 700. 000 kijkers dacht ik