Nynke: Die woordenboekopdracht had makkelijk kunnen lukken.
Peter: Zou je zeggen, ja. Maar hier was Klaas niet de meest verdachte kandidaat (toch?). Dat moet Rop geweest zijn, want die trok twee taken naar zich toe - communicatie en de overhoring - en verpestte het allebei.
Nynke: Ja. Maar ik snapte dat ook wel weer: Tim was zo freaking irritant aan het bellen. Ik vond het nog lang duren voordat iemand hem die telefoon uit z’n klauwen sloeg.
Peter: Dat was waar. De enige andere keer dat ik me zo erger aan een telefoongesprek is ELKE keer als ik in een stiltecoupé zit.
Nynke: Oh hou op met me.
Peter: Dit ging minutenlang heen en weer met C’s en U’s, geloof ik. ‘En dan een C.’ - ‘Dan een U?’ - Nee, een C.’ ‘Oke, een U dus.’
Nynke: Ja precies. Taeke vulde Tim wat dat betreft ook weer perfect aan. Nu weet je natuurlijk dat De Mol alle goede antwoorden al had. Die kon dus gewoon zijn mond houden en hoefde alleen maar in te grijpen als het té goed zou zijn gegaan. Maar het ging natuurlijk rampzalig, dus Klaas hoefde niks te zeggen. Zei ik nou ‘Klaas’ waar ik ‘Mol’ bedoelde?
Peter: Die overhoring was ook zo’n lekkere persiflage op hoe het, volgens mij, op veel middelbare scholen gaat. De meisjes leren goed, en weten bijna alles. De jongetjes weten niks en zitten te giebelen. Zelfs Art kon z’n gezicht niet strak houden.
Screenshot AVROTROS
Oké, Annem.. haha, ieke. Volgende, haha, vraag. Screenshot AVROTROS
Nynke: Mag ik tussendoor even iets over Art zeggen? Voordat Frank hier volgende week weer zit, en ik met mijn frustraties blijf zitten?
Peter: Doe Maar Lekker.
Nynke: Art praat altijd op zo’n ‘sukkels, jullie kunnen ook helemaal niks’-toon. Zoals het slimste jongetje van de klas vroeger na een SO kon zeggen ‘WIST je dat niet? Dat was echt ZO’N SIMPELE SOM.’ Ik word daar een beetje kriegel van. Misschien ben ik meer van de Pieter Jan Hagens en Karel van de Graaf-school: presentatoren met natuurlijk overwicht. Dank dat ik dit even met je mocht delen.
Peter: Dat ben ik met je eens. Bij vorige presentatoren was er een soort afstand, en daardoor respect of zelfs verafgoding voor de spelleiding. Ik weet nog dat Soundos dat zo goed kon. ‘En toen stapten we uit de bus en toen stond daar….Pieterrr-Jan.’ Zij waren meer van het ‘jij-bent-de-zwakste-schakel-tot-ziens’-overwicht. Art staat dichter bij de kandidaten, waardoor het inderdaad wat flauwtjes overkomt als hij wel officieel staat te oreren.
Nynke: Fijn dat we het weer met elkaar eens zijn. Mooi trouwens hoe er gereageerd werd toen Cecile zei dat ze op het geld had gezien wie de Mol is.
Peter: Ja! Maar zeiden die verschillende reacties je iets over wie de Mol is?
Nynke: Tim gedroeg zich in ieder geval niet Mollerig. Klaas keek alsof ze net had gezegd dat ze zwanger was en recent met de vader een kamer had gedeeld.
Peter: Haha. En ja, Tim, precies. Die was heel erg ‘nu moet ik het ook weten’.
Nynke: Ik zou ook knettergek worden van zo’n opmerking. Veel te nieuwsgierig.
Peter: Dit is hoe Tim, Rop en Klaas keken:
Screenshot AVROTROS
Van links naar rechts: verbazing, ongeloof, kiespijn.
Screenshot AVROTROS
Nynke: Haha, dat bekkie van Tim. Type ‘Sinterklaas bestaat niet?!?’
Peter: En Klaas toch een beetje met kiespijn.
