Jann: Als je zou moeten kiezen, het spelen van iemand die onvoorspelbaar is en flipt of het loyaal blijven aan je complot, welke spelwijze was voor jou het meest succesvol?
Als je vraagt wat ik het leukst vind om te doen, is het natuurlijk de rol van onvoorspelbare flipper te spelen. Net zoals Robbie vind ik de drama's en onverwachte moves het mooiste van dit spel.
Maar wat de vraag wat het slimste is betreft, moet je de gulden middenweg zien te vinden. De eerste editie ging tactisch alles tamelijk perfect voor mij (ik ging er alleen uit door de halvefinaleproef). Het tweede seizoen faalde ik door ietwat door te slaan met het wisselen van complotpartners.
En dit seizoen... ik denk dat mijn zwakke gameplay deels ligt aan het feit dat ik al in een panklaar complot terecht kwam - ik werd op Whatsapp door HIDM voor zijn complot uitgenodigd, nog voor de teams er waren, terwijl ik er serieus over zat te denken dit jaar over te slaan. Maar als ik gelijk in zo'n complot zou zitten, en ik vertrouwde HIDM, dan kon ik het ook niet weigeren; dit was een gouden kans om ver te komen.
Dat ik niet erg actief was dit seizoen komt behalve door tijdgebrek denk ik dus ook door dit veilige nest dat The Wolfpack heette (later zonder Catshee en Robbie). Normaal ben ik altijd een lone wolf die zelf stemmen bij elkaar ronselt, maar nu was dat niet nodig; Bjorrn en HIDM hadden alles al in de hand. De eindeloze stroom Whatsapp-berichten die ik vaak later moest bijlezen, en waardoor ik bijna altijd achter de feiten aanliep en ik nooit veel meer zei dan dat ik het ergens mee eens was, maakten ook dat ik de zin een beetje verloor. Ik hoefde zelf niet na te denken, wat ik, o.a. door het steeds te laat lezen van al die berichten, dus ook niet echt deed. Ik had de banden met ze kunnen doorsnijden om zo toch mijn eigen spel te kunnen spelen, maar dat was gewoon niet slim geweest. Ik had ook een final 2 deal gemaakt met Bjorrn, dus grote kans dat ik mijn eigen glazen daardoor zou ingooien.
Toen met het dilemma over aan wie de idol van HIDM te geven, vond ik het ook geen probleem dat ie niet op mij werd ingezet. (Maar ik had ook echt geen idee wat de anderen zouden doen, het was wat mij betreft 50/50, dus het was geen bewuste zelfmoord.) Ik zou er vrede mee hebben als ik eruit lag in plaats van iemand die wel fanatiek bezig was.
Als ik meer in het spel had gezeten en meer tijd had gehad, had ik misschien meer de ouwe vertrouwde Jann-tactiek toegepast, wat het spel voor mij waarschijnlijk interessanter had gehouden. Niets ten nadele van The Wolfpack dus, maar dat ik al in een complot zat, heeft er wel toe geleid dat ik zelf minder actief en minder enthousiast ben gaan spelen.
Hoe ik toekomstige spellen ga spellen, is natuurlijk geheim, maar ik wil er wel bij zeggen dat die moves van mij nooit ondoordacht zijn, wat mensen vaak wel denken
Onverwachte moves zijn leuk voor de kick, maar het is niet zo dat ik de tactische consequenties voor de toekomst uit het oog verlies.
