Voor zo'n jonge kinderen vind ik heel social media echt puur gif. Niet bijster intelligente mensen spuien al hun op niets gebaseerde kritiek op alles dat een beetje buiten het normaal valt (qua ras & geaardheid) en die kinderen zien dat en denken oh werkt het zo, en doen vervolgens niks anders. Echt, gif.
Dit is een zijpaadje, maar ik moest er aan denken.
Tim Minchin is geweldig.
Hij is in z'n songteksten ook soms wel erg fundamentalistisch atheïstisch, en ik ben het niet altijd met hem eens, maar meestal vind ik hem super intelligent en, ja, zelfs wijs. Ook voor componenten die ik ergens misschien wel weet, maar.. niet helemaal.
Er staan een paar speeches van 'm op internet - en bij eentje zegt hij het volgende:
"a lesson I’m still trying to learn: that comparing yourself to others, in any area of your life, is poison."En sindsdien.. probeer ik dat ook te blijven leren.
Ben voorheen vaak genoeg.. bitter geweest, als anderen bijvoorbeeld hun leven beter op orde hadden. Verder waren.
Puur gif, dat het hart verhardt.
Dus dat inzicht heeft me zachter gemaakt.
Vergelijkbaar, maar ik merkte ook dat ik verbitterde door sarcastisch te zijn. Sarcasme - bijtende spot. Het is, zoals je zegt, makkelijk om dingen neer te sabelen. Eenvoudig om een snerende grap te maken, en met een beetje geluk nog populair ook.
Bedoel, je hebt het hier ook met het songfestival. Er wordt soms toch over elkaar heen gebuiteld met afbrekend commentaar.
Dat was bij mij in geen verhouding met waar ik positief over was, waar ik daadwerkelijk achter kon staan.
Maar goed.
Ben blij dat ik nooit echt aan social media ben gegaan.
Denk dat zeker Twitters drek niet positief voor m'n mentale gesteldheid was geweest.
