Ik geloof hem in veel dingen ook. Maar ik denk ook dat veel zaken in zijn hoofd zijn uitvergroot. Dat ligt ook aan de expeditie. Honger en bij elkaar op de lip zitten en niet goed kunnen slapen, enz, zorgt nou eenmaal dat meningen en conflicten erg uitvergroot worden Dat geldt niet alleen voor Olivier, maar bijvoorbeeld ook voor Fajah. Want die is toch ook wel heel stellig in haar mening over bijvoorbeeld Gene. En dat snap ik ook niet helemaal, zeker niet omdat ze Chris z'n streken steeds lijkt te vergeven en vergeten.
In die situatie met Zoë kan het best zo zijn dat zij een hypo had, heel vervelend. Maar dat zij bijvoorbeeld daar constant over bezig was en dat Fajah toen een keer heeft gezegd, Stop dan met het spel of loop niet te zeuren. Ikzelf kan me dat wel voorstellen, dat je dat doet als iemand zich niet okee voelt maar daar maar niet over op kan houden (oftewel zielig doen). Iemand die dat niet zo voelt kan Fajah dan heel onbeschoft en ongevoelig vinden. En door de honger, enz blijft zo'n indruk dan hangen.
Voor iedereen begint te piepen: ik zeg niet dat het zo gegaan is, voor hetzelfde geld is Fajah zo'n botterik als Olivier verteld. Het is meer een uitleg over hoe mensen bij elkaar over kunnen komen, zeker in de omstandigheden als de Robinsonners zitten.
