Ik zou een beschrijving geven van het boekje Universeel Experiment, van Edmund Cooper.
4 inwoners van Londen worden onafhankelijk van elkaar op een grauwe februari-zondag "van de straat geplukt".
Ieder ziet een geheimzinnig kristal liggen, dat een onweerstaanbare aantrekkingskracht blijkt uit te oefenen op de vinder ervan.
Vanaf het moment dat ze hun hand hebben uitgestoken naar het kristal, wordt hun handelen overgenomen door een onbekende macht. Ze moeten allemaal vragen beantwoorden, van eenvoudige inzichtsvragen, tot gewetenskwesties. Geen van de 4 ziet dat beantwoorden van die vragen echt zitten, maar ze hebben geen keus, weigering betekent onvrijwillige narcose.
Ze worden goed behandeld, lijden geen honger en dorst, maar weten absoluut niet waar ze zijn. Uit de inhoud van hun koffers leiden ze af, dat hen een lange tijd staat te wachten buiten hun oorspronkelijke leefomgeving.
In de veronderstelling dat ze ergens op een eilandje op het Zuidelijk Halfrond zijn "gedumpt", kijken de vier vanaf hun kampeerbedden eens verdwaasd om zich heen. De meningen over hun exacte verblijfplaats blijven verdeeld, totdat Barbara, een van de twee vrouwen, tot de onmiskenbare conclusie komt dat ze zich niet langer op de aarde bevinden. Ze ontdekt namelijk niet 1, maar 2 maansikkels in de lucht.
Ze besluiten er het beste van te maken, in afwachting van meer merkwaardige gebeurtenissen, en gaan op zoek naar een geschikte plek om hun kampeer-uitrusting te installeren.
Ze ontdekken een overzicht van de flora en fauna van het gebied waar ze het voorlopig moeten zien uit te houden, en besluiten dat ze zich die afbeeldingen en beschrijvingen zo snel mogelijk eigen moeten maken, om althans enige kans te maken om dit avontuur te overleven.
De vier, Richard, Tom, Barbara en Mary hebben ieder heel verschillende karakters, maar er zijn ook overeenkomsten. Zo blijken ze allevier geen echte emotionele binding meer te hebben met hun vroegere leefomgeving, en het lijkt er dus op dat de keuze van de onbekende macht om juist dit viertal uit te kiezen, niet geheel toevallig was.
Hoewel er grote verschillen in inzicht zijn, worden ze uiteraard wel gedwongen samen te werken. Hetgeen dus niet zonder slag of stoot gaat.
Er komt al snel enige struktuur in de dagelijkse bezigheden, hoewel de taakverdeling wel erg traditioneel is: de twee vrouwen zorgen voor het doen en laten in en om het kamp, terwijl de mannen erop uit trekken om voedsel te zoeken.
Later volgt een nieuwe samenvatting
