Topic: Survivor 20: Heroes vs Villains

[Goyathlay]

Ik heb wel genoten van de laatste aflevering maar vond de laatste eilandraad een anticlimax, de juryleden stelden geen vragen maar hielden enkel pleidooien die allemaal op hetzelfde neerkwamen. Er is veel meer gezegd maar dat mocht blijkbaar niet op televisie verschijnen. De editors hebben ontzettend geknipt en mogelijkerwijs de meest interessante scènes eruit gehaald: Rupert heeft bijvoorbeeld tien minuten lang gepraat met Sandra teneinde meer uitleg te verkrijgen waarbij zowel Rupert als Sandra emotioneel werden. Na de speech van Candice kon je trouwens op het gezicht van Parvati wel aflezen dat ze wist dat ze verloren had. Sandra is onderschat en heeft gewonnen doordat ze in tegenstelling tot Russell en Parvati heel goed doorhad dat de Heroes de jurymacht bezaten. Ze heeft zoals ze zelf al aangaf een winnende combinatie te pakken: ze wordt aaneenlopend onderschat maar doet tegelijkertijd genoeg ingrepen om de jury voor zich te winnen. Dat zijn subtiele ingrepen die niet altijd de afleveringen halen maar blijkbaar erg effectief zijn.

Russell begrijpt Survivor niet, hij wil winnen zonder jurystemmen en dat is onmogelijk. Ik snap niet dat iemand die er alles aan doet om tot het einde te komen het niet over zijn hart kan verkrijgen om de jury te paaien. Russell weigert jurystemmen te werven, hij wil zich niet verontschuldigen, toont geen respect en denkt met arrogantie de jury voor zich te kunnen winnen. Zijn ego is kolossaal en staat tussen hem en de titel Soul Survivor in. Het meest ironische aan dit alles is dat Russell tijdens de laatste eilandraad zelfs een stem is kwijtgeraakt. Jerri heeft in een interview aangegeven dat Russell haar stem tijdens de laatste eilandraad heeft verloren door zijn eigen arrogantie. Lachwekkende is ook dat hij onder de illusie verkeert de beste speler ooit te zijn. Waar is dat op gebaseerd? Twee keer tot het einde komen is geen grootse prestatie en twee keer tot fanfavoriet te worden uitgeroepen ook niet. Amerika stemt namelijk doorgaans niet voor de beste speler maar voor degene met de meest opvallende persoonlijkheid en de meest gunstige edit (het meest vermakelijke karakter). Ik ben blij dat Jeff Probst duidelijk maakte dat Russell Survivor wil veranderen tot iets geheel anders. Russell neemt het Survivor kwalijk dat hij niet kan winnen terwijl hij bij zichzelf te rade moet gaan.

Parvati werd achteraf bezien teveel met Russell geassocieerd en is door hem meegetrokken in de afgrond, het heeft wel wat weg van poëtische gerechtigheid. Als je samen met de duivel speelt ga je ook samen met hem ten onder. Wie van de twee over de meeste macht beschikte zal wel onduidelijk blijven daar ze het allebei claimen. Toch denk ik dat Russell uiteindelijk meer leidde en Parvati uit angst voor zijn opvliegendheid en onvoorspelbaarheid meer volgde. Overigens, dat Parvati ‘slechts’ drie stemmen binnenhaalde heeft misschien meer oorzaken dan wij vermoeden. Uit menig interview komt naar voren dat er het een en ander is voorgevallen tussen Parvati en Amanda. De relatie tussen beiden is op dit moment zeer slecht. Ik hoop dat er nog wat meer informatie hier over opduikt maar vermoed dat het iets heeft te maken met de vermeende voorkennis van Parvati. Want daar wordt in de interviews ook meermaals op gehint.

[BramSko]

Gister de finale + uitslag ook gezien.. Sandra vond ik gewoon geweldig, enorm grappig (hoedje verbranden whaha) en ik vond haar eindspeech erg overtuigend. Russel daarentegen is wat mij betreft de domste speler ooit, als je wilt winnen heeft hij een enorm domme strategie zoals dat al vermeld is door anderen.. Hij liegt en beledigd ook als het helemaal niet hoeft, en daarbij is hij ook nog eens enorm arrogant terwijl hij nog nooit gewonnen heeft.. Arrogant zijn is sowieso een zielige eigenschap en helemaal als je nog niets bereikt hebt. Het enige wat ik niet snap is waarom de Amerikanen allemaal zo laaiend enthousiast zijn over hem.. Ik heb op verschillende forums gelezen dat het merendeel hem de beste speler ooit vinden. Daarom ben ik blij dat hier het merendeel het met mij eens is.. Toch vind ik het verschil in visie eigenaardig...

Parvatti had van mij ook mogen winnen, zij was altijd de target geweest en Russel kon juist achter haar verschuilen omdat iedereen Parvatti weg wilde en niet andersom (zoals Russel vals beweerd).. Ze was fysiek sterk, sociaal ook sterk wat mij betreft (ze had inderdaad echt geen andere keuze dan met Russel samen te werken)..

Wel grappig dat types zoals Russel bestaan, ik lach me ook kapot om hem, hij heeft echt een muur van 4 meter dikte voor ze gezicht.. Jammer dat het Amerikaanse volk zulke mensen voedt door hem 2 maal toe fan-favourite te maken..

[Art]

'k Heb de finale gezien maar de winnaar is toch nog niet bekend of wel?? 'k vind nog nergens een torrent over het voorlezen van de stemmen in NY, iemand enig idee wanneer dit komt?

De stemmen worden in de Reunion show voorgelezen.

[Hatch]

Ik ben het overigens zeker niet eens met de stelling dat Russell de domste speler ooit is. Strategisch gezien is er wat mij betreft geen slimmere speler. Ga maar na hoe hij in S19 met een tribe van 4 spelers een tribe van 8 spelers weet weg te spelen. Ook het wegspelen van Danielle in dit seizoen vond ik een ijzersterke zet trouwens. Het planten van het idee in het hoofd van Tyson over wie weggestemd zou worden eveneens. Het enige wat hij niet beheerst is jury management en dat zorgt ervoor dat hij niet wint. Dat maakt hem toch zeker niet tot domste speler ooit. Het slaat zelfs nergens op om dat te stellen. Persoonlijk vind ik het ook jammer dat de jury elke keer weer zo met hem afrekent. Dit seizoen kon ik me er beter iets bij voorstellen dan vorig seizoen trouwens, aangezien Sandra het wel verdiende itt Nathalie (?) in het vorige seizoen. Maar toch, Survivor is een spel en dat gezeur van bijvoorbeeld een Rupert over integrity is mijns inziens dan ook aardig misplaatst aangezien integrity iets is dat hoort bij het echte leven en niet bij een spel. Natuurlijk is het wel zo dat als Russell een echte kampioen zou zijn hij rekening zou moeten houden met de waarden en normen van de mensen die hij naar de jury stuurt of hij het daar nou zelf mee eens is of niet. Ik ben overigens zeer content met het feit dat het Amerikaanse publiek hem beloont met datgene wat hij verdient door fantastische televisie te maken. Juist door dit soort mensen wordt de kans groter dat Survivor in de toekomst blijft bestaan, iets wat de afgelopen paar jaren toch niet echt een zekerheid is geweest.

[TheeZakje]

En ik ben het helemaal met Richard Hatch eens! 

[Goyathlay]

De ‘domste speler ooit’ is naar ik aanneem een hyperbool. Ik zie in Russell echter ook geen strategisch slimme speler omdat strategische spelers zoveel mogelijk spelaspecten betrekken in hun plannen. Russell is redelijk kortzichtig wat dat betreft, hij denkt alleen aan het overleven van eilandraden. Toegegeven, daarin is hij meester. De aanval is zijn verdediging en daarmee weet hij soms het schijnbaar onmogelijke waar te maken. Russell rekent onmiddellijk af met zijn vijanden en geeft daarmee een waarschuwingssignaal wat op de een of andere manier angst inboezemt bij de andere kandidaten. Maar zodra dezelfde kandidaten in de jury terecht komen gaat dat tegen hem werken. In het bijzonder doordat zijn onmetelijke arrogantie het bijna onmogelijk maakt om hem de overwinning te gunnen. Dat is iets dat een goede strateeg nooit zou overkomen. Russell kan zijn karakter misschien niet veranderen maar hij had er beter aan gedaan zijn karakter wel te verbergen. Brian Heidik was daarin superieur, die wist maar al te goed dat hij zijn kilheid en arrogantie niet kon openbaren omdat hij jurystemmen moest veiligstellen om te winnen. Brian Heidik wist ook dat hij nederigheid moest tonen in de laatste eilandraad en dat bepaalde juryleden excuses wilden horen. Allemaal aspecten die compleet genegeerd worden door Russell.

Ook het adresseren van de rol van geluk behoort daarbij. Russell vond dat niet nodig en beweerde dat hij geheel op eigen kracht in de finale was gekomen. Voorbijgaand aan alle zaken waarop hij geen invloed had. In beide seizoenen heeft Russell mijns inziens ontzettend veel geluk gehad. In Samoa was het andere team reeds voor de samensmelting intern verdeeld en heeft zijn eigen team ontzettend geprofiteerd van het wegvallen van Russell S. En in Heroes versus Villains heeft Russell geluk gehad met de stompzinnigheid van Tyson en Coach. Nu weet ik wel dat de editing ons wil doen laten geloven dat Russell hier achter zat maar gegeven de persoonlijkheden van Tyson en Coach en alle interviews moet ik anders concluderen. Tyson en Coach speelden hun eigen versie van Survivor en waren onvoldoende bezig met de andere deelnemers. Juist ten gevolge van die instelling hebben ze gefaald, ze speelden het spel te individueel. Door het miskennen van de rol van geluk kwam Russell nog arroganter over tijdens de laatste eilandraad. Eigenlijk beledigde hij daarmee de voltallige jury. Immers Russell gaat voorbij aan de invloed van anderen en denkt dat hij in zijn eentje het spelverloop bepaalde.

[Goyathlay]

Trouwens het verschil tussen Russell en Rupert inzake 'beste speler van het seizoen' was slechts 2000 stemmen.

[Vieffan]

Ik snap niet waarom Rupert bijna beste speler van het seizoen was. Ik vind dat hij niet veel heeft gedaan, hij had wel door dat ze naar Sandra moesten luisteren maar hij kon er niet voor zorgen dat dat werd gedaan.
Ik ben weer blij met Sandra als winnaar. Ze speelt een goed spel, sommige mogen vinden dat ze op mensen hun rug mee rijden. Maar ze moet elke keer weer voor zichzelf zorgen en speelt de bal dan zo dat iemand haar weer in bescherming neemt. Maar ze zorgt er zelf voor dat die gene dat doet. Ik ben heel benieuwd naar volgend seizoen!

[Goyathlay]

Ik snap niet waarom Rupert bijna beste speler van het seizoen was.

Hij was bijna uitgeroepen tot beste speler van het seizoen omdat hij nog steeds erg populair is. In tegenstelling tot wat Russell denkt stemmen de Amerikanen niet op degene die het meest geniale spel speelde maar op hun favoriete karakter.

[Vieffan]

Daar zit natuurlijk wel wat in .

[Art]

Ook het wegspelen van Danielle in dit seizoen vond ik een ijzersterke zet trouwens.

Hoe was dat een ijzersterke zet? In uitvoering was het niet zo impressief: neem de twee mensen die alles doen om een extra ronde te overleven en de persoon die alles doet wat je tegen haar zegt en je hebt de meerderheid. Strategisch was het helemaal niet slim: hij stemde de enige persoon weg tegen wie hij mogelijk een kans had om te winnen.

Russell zei in een interview dat hij mensen 'kickt when they're down' omdat hij denkt dat het onderdeel van het spel is. Dat is natuurlijk heel dom: als je weet dat mensen in de jury gaan zitten moet je je best doen om ze te vriend te houden om hun stemmen te krijgen. Natalie deed dat vorig seizoen beter en dit seizoen wist Sandra wat ze moest zeggen om de stemmen van de Heroes te krijgen. Russell ziet dat niet en weigert te accepteren dat de manier waarop hij het spel ziet niet de manier is waarop je het spel kunt winnen.

[Hatch]

Hoe was dat een ijzersterke zet? In uitvoering was het niet zo impressief: neem de twee mensen die alles doen om een extra ronde te overleven en de persoon die alles doet wat je tegen haar zegt en je hebt de meerderheid. Strategisch was het helemaal niet slim: hij stemde de enige persoon weg tegen wie hij mogelijk een kans had om te winnen.

Ik geloof nooit dat Russell van Danielle had gewonnen, maar dat terzijde. Waar het om gaat is dat hij door Danielle & Parvati uit elkaar haalde de controle over het spel hield. Deze controle was hij aan het verliezen en dat heeft hij zeer terecht gezien en mijns inziens zeer slim opgelost. Qua uitvoering: ik denk dat je Russell onderschat. Dat Jerri alles deed wat hij zei is natuurlijk niet iets dat vanzelfsprekend is. Dat is iets dat hij verdiend heeft door Jerri zo te bespelen dat ze hem vertrouwde en dat heeft ze ook meerdere keren gezegd.

[reaver]

Russel is imo wederom in de finale gekomen door een samenhang van geluk met als uitblinker de blunder van tyson, overvloed van de idols en het voordeel dat de anderen zijn gameplay in zijn seizoen niet hebben gezien.

Ik denk ook niet dat Russel van Danielle had gewonnen, maar Danielle had enkel kunnen winnen indien ze tegen Russel en Jerri had gestaan en dus onmogelijk omdat ze te loyaal was tegenover Parvati.   

[Hatch]

Russel is imo wederom in de finale gekomen door een samenhang van geluk met als uitblinker de blunder van tyson, overvloed van de idols en het voordeel dat de anderen zijn gameplay in zijn seizoen niet hebben gezien.

Bij zo'n post vraag ik me af of je daadwerkelijk hebt gekeken of dat je maar een beetje wat kopieert van andere fora. Dat er een dosis geluk in het spel zit lijkt me logisch (en dat had Russell ook niet moeten ontkennen) maar om zowat zijn hele spel daar aan op te hangen? Tyson had zijn blunder niet gemaakt als Russell niet met hem had gesproken. Russell nam op dag 1 Parvati onder zijn hoede omdat iedereen haar als de main threat zag daarmee smeedde hij wederom de sterkste alliance van het seizoen. Na de exit van Rob waren de numbers equal, maar Russell trekt Jerri naar zich toe om zorgt daarmee voor de meerderheid. Op het moment dat Rupert opmerkt dat de Villains wel eens een female alliance zouden kunnen hebben begint Russell direct te acteren en zorgt zo dat de Heroes hem willen vertrouwen omdat ze denken dat hij zal swingen met het idol-JT-debacle als gevolg. Russell trekt Candice naar zich toe op het moment dat Sandra tracht over te stappen naar de Heroes. Hij stemt Danielle eruit op het moment dat hij de controle dreigt te verliezen aan haar en Parvati. Dat, Reaver, is geen geluk maar gameplay.

[reaver]

Bij zo'n post vraag ik me af of je daadwerkelijk hebt gekeken of dat je maar een beetje wat kopieert van andere fora. Dat er een dosis geluk in het spel zit lijkt me logisch (en dat had Russell ook niet moeten ontkennen) maar om zowat zijn hele spel daar aan op te hangen? Tyson had zijn blunder niet gemaakt als Russell niet met hem had gesproken. Russell nam op dag 1 Parvati onder zijn hoede omdat iedereen haar als de main threat zag daarmee smeedde hij wederom de sterkste alliance van het seizoen. Na de exit van Rob waren de numbers equal, maar Russell trekt Jerri naar zich toe om zorgt daarmee voor de meerderheid. Op het moment dat Rupert opmerkt dat de Villains wel eens een female alliance zouden kunnen hebben begint Russell direct te acteren en zorgt zo dat de Heroes hem willen vertrouwen omdat ze denken dat hij zal swingen met het idol-JT-debacle als gevolg. Russell trekt Candice naar zich toe op het moment dat Sandra tracht over te stappen naar de Heroes. Hij stemt Danielle eruit op het moment dat hij de controle dreigt te verliezen aan haar en Parvati. Dat, Reaver, is geen geluk maar gameplay.

Ten eerste heb ik daadwerkelijk gekeken zelfs het extra beeldmateriaal  dus die opmerking mag je steken... waar je maar wil  

Die 'gameplay' was enkel mogelijk door de zaken die ik eerder aanhaalde, je kan toch moeilijk ontkennen indien geen van deze zaken had plaatsgevonden, Russel deze weg ook niet kon behandelen.

Toch even mijn idee over het begrip 'Geluk' in het spel. --> Als je tegenstanders naïef zijn en een minder tactisch inzicht hebben dan jezelf dan is dat imo een onderdeel van de factor geluk.  Er worden meer kansen gecreëerd (door stommiteiten van anderen) en een opportunist zoals Russel gaat die kansen niet laten liggen.   

Soit, dat is mijn mening maar dat we daarin verschillen is al eerder gebleken.

[Hatch]

Ten eerste heb ik daadwerkelijk gekeken zelfs het extra beeldmateriaal  dus die opmerking mag je steken... waar je maar wil  

Die 'gameplay' was enkel mogelijk door de zaken die ik eerder aanhaalde, je kan toch moeilijk ontkennen indien geen van deze zaken had plaatsgevonden, Russel deze weg ook niet kon behandelen.

Toch even mijn idee over het begrip 'Geluk' in het spel. --> Als je tegenstanders naïef zijn en een minder tactisch inzicht hebben dan jezelf dan is dat imo een onderdeel van de factor geluk.  Er worden meer kansen gecreëerd (door stommiteiten van anderen) en een opportunist zoals Russel gaat die kansen niet laten liggen.   

Soit, dat is mijn mening maar dat we daarin verschillen is al eerder gebleken.

Ik geloof inderdaad niet dat jij het spel Survivor helemaal begrijpt nee. Via jouw redenatie heeft iedereen die ooit gewonnen heeft dit gepresteerd omdat deze persoon zoveel geluk heeft gehad. Sandra had ook geluk dat Courtney degene was die voor de merge werd weggestemd. Natalie had geluk dat Russell in haar de perfecte blonde doos zag voor zijn plan. JT had het geluk dat Stephen strategisch zeer sterk was en met hem een alliance wilde vormen, etc. etc. etc.

[honeymaker]

Bij zo'n post vraag ik me af of je daadwerkelijk hebt gekeken of dat je maar een beetje wat kopieert van andere fora.

Hoezo? Het feit dat niemand het seizoen van Russell had gezien en dat Tyson een (achteraf gezien) domme zet maakte (die hij vermoedelijk niet had gemaakt, als hij Russell's seizoen had gezien) heeft er naar mijn idee zeker aan bij gedragen dat Russell in de finale stond.
Ik ben het ermee eens dat Russell een zeer sterke speler is die op een zeer strategische manier twee maal in de finale heeft weten te komen. Het is echter wel gewoon zo dat zijn tactiek er totaal niet op is gericht om te winnen. Russell's betoog aan de jury is steevast: kijk eens hoe ik door middel van liegen en bedriegen jullie allemaal te slim af ben geweest. Dit verkondigt hij dan ook nog eens allemaal op een zeer arrogante manier. HIj realiseert zich daarbij totaal niet dat veel mensen hierdoor juist geïrriteerd raken. Het is al vervelend om eruit gestemd te worden; het is nog vervelender als dat op een sluwe, misleidende (volgens sommige kandidaten, achterbakse) manier gebeurt; en het is dan helemaal vervelend als iemand ook nog eens op een zeer arrogante manier zout in de wonden gaat strooien. Dat is gewoon een fundamenteel probleem in Russell's strategie. Daarbij is zijn tactiek in het spel ook nog eens heel agressief. "When I am done with them, I just throw them in the trash", verkondigde hij al in Samoa. Ik krijg het idee dat veel kandidaten ook het gevoel krijgen door hem als vuil te zijn behandeld en dat levert hem natuurlijk ook geen jury-stemmen op.

Kortom: Russell heeft wat mij betreft gezorgd voor mooie televisie. Het was een top-seizoen met een, wat mij betreft, terechte winnaar! Russell zal zich echter echt moeten gaan bezinnen op zijn strategie. Boston Rob leek dit seizoen bijvoorbeeld veel subtieler te werk te gaan: hij was strategisch vrijwel even sterk, maar voerde zijn strategie uit, zonder al teveel mensen tegen de borst te stoten. Russell zal zijn agressieve tactiek moeten matigen en wat sluwer, terughoudender en minder arrogant moeten zijn in plaats van als een soort stoomwals over iedereen heen te rijden.

Brian Heidik was daarin superieur, die wist maar al te goed dat hij zijn kilheid en arrogantie niet kon openbaren omdat hij jurystemmen moest veiligstellen om te winnen.

Vergeet ook Todd Herzog niet. Hij speelde ook zeer strategisch, maar op een veel subtielere manier en wist dit ook te verkopen aan de jury door de ego's daar glad te strijken en zijn eigen ego er deels voor op te offeren.

Ik vond de laatste Tribal Council trouwens ook niet zo boeiend. "A lot of information has come out", zei Probst. Ik vond dat echter heel erg tegenvallen. Misschien dat er inderdaad een hoop is weggeknipt. Jammer! Toch een kleine smet op een verder prachtig seizoen.

[reaver]

Ik geloof inderdaad niet dat jij het spel Survivor helemaal begrijpt nee.
Via jouw redenatie heeft iedereen die ooit gewonnen heeft dit gepresteerd omdat deze persoon zoveel geluk heeft gehad. Sandra had ook geluk dat Courtney degene was die voor de merge werd weggestemd. Natalie had geluk dat Russell in haar de perfecte blonde doos zag voor zijn plan. JT had het geluk dat Stephen strategisch zeer sterk was en met hem een alliance wilde vormen, etc. etc. etc.

Wat maakt jou dan de Ultieme Survivor specialist die het spel dan wel 'helemaal' begrijpt?   

Mijn redenatie kan inderdaad in die extreme vorm doorgetrokken worden... Mensen bepalen zelf hun lot in verschillende zaken door bewuste en onbewuste keuzes. De uitkomst van al die keuzes zijn in zo'n spel moeilijk te voorspellen.  De term 'geluk' is volgens mij dan wel op zijn plaats in zo'n spel.   
 

 

[Hatch]

Hoezo? Het feit dat niemand het seizoen van Russell had gezien en dat Tyson een (achteraf gezien) domme zet maakte (die hij vermoedelijk niet had gemaakt, als hij Russell's seizoen had gezien) heeft er naar mijn idee zeker aan bij gedragen dat Russell in de finale stond.
Ik ben het ermee eens dat Russell een zeer sterke speler is die op een zeer strategische manier twee maal in de finale heeft weten te komen. Het is echter wel gewoon zo dat zijn tactiek er totaal niet op is gericht om te winnen. Russell's betoog aan de jury is steevast: kijk eens hoe ik door middel van liegen en bedriegen jullie allemaal te slim af ben geweest. Dit verkondigt hij dan ook nog eens allemaal op een zeer arrogante manier. HIj realiseert zich daarbij totaal niet dat veel mensen hierdoor juist geïrriteerd raken. Het is al vervelend om eruit gestemd te worden; het is nog vervelender als dat op een sluwe, misleidende (volgens sommige kandidaten, achterbakse) manier gebeurt; en het is dan helemaal vervelend als iemand ook nog eens op een zeer arrogante manier zout in de wonden gaat strooien. Dat is gewoon een fundamenteel probleem in Russell's strategie. Daarbij is zijn tactiek in het spel ook nog eens heel agressief. "When I am done with them, I just throw them in the trash", verkondigde hij al in Samoa. Ik krijg het idee dat veel kandidaten ook het gevoel krijgen door hem als vuil te zijn behandeld en dat levert hem natuurlijk ook geen jury-stemmen op.

Kortom: Russell heeft wat mij betreft gezorgd voor mooie televisie. Het was een top-seizoen met een, wat mij betreft, terechte winnaar! Russell zal zich echter echt moeten gaan bezinnen op zijn strategie. Boston Rob leek dit seizoen bijvoorbeeld veel subtieler te werk te gaan: hij was strategisch vrijwel even sterk, maar voerde zijn strategie uit, zonder al teveel mensen tegen de borst te stoten. Russell zal zijn agressieve tactiek moeten matigen en wat sluwer, terughoudender en minder arrogant moeten zijn in plaats van als een soort stoomwals over iedereen heen te rijden.

Vergeet ook Todd Herzog niet. Hij speelde ook zeer strategisch, maar op een veel subtielere manier en wist dit ook te verkopen aan de jury door de ego's daar glad te strijken en zijn eigen ego er deels voor op te offeren.

Ik vond de laatste Tribal Council trouwens ook niet zo boeiend. "A lot of information has come out", zei Probst. Ik vond dat echter heel erg tegenvallen. Misschien dat er inderdaad een hoop is weggeknipt. Jammer! Toch een kleine smet op een verder prachtig seizoen.

Ik ben het volledig met je eens hoor.

[Hatch]

Wat maakt jou dan de Ultieme Survivor specialist die het spel dan wel 'helemaal' begrijpt?

Geen idee, dat zou je moeten vragen aan iemand die mij zo bestempelt. Ik ben benieuwd wie dat is/zijn trouwens. Ik heb het nog niet gehoord namelijk.   

Mijn redenatie kan inderdaad in die extreme vorm doorgetrokken worden... Mensen bepalen zelf hun lot in verschillende zaken door bewuste en onbewuste keuzes. De uitkomst van al die keuzes zijn in zo'n spel moeilijk te voorspellen.  De term 'geluk' is volgens mij dan wel op zijn plaats in zo'n spel. 

Tsja... ik weet verder niet zo goed wat ik hier aan toe moet voegen. Maar als je denkt dat alles geluk is dan snap ik persoonlijk niet zo goed wat je er leuk aan vindt om naar een programma als Survivor te kijken.

Ik deel jouw definitie van geluk gelukkig niet.