Mijn mening over het geloof werd me vaak ook net in dank afgenomen. Ik heb om meerdere redenen, en wel bij vol bewustzijn, al heel lang geleden besloten me met geen enkel geloof meer in te laten.
Geloof is iets ontastbaars, en dus moet je er niet aan twijfelen dat het er is......
Dat is me te kort door de bocht. Ik snap wat Willemson zegt: als je het met de paplepel ingegoten krijgt, weet je niet beter dan dat een wereld zonder geloof niet bestaat. Nou? Ik kan prima leven zonder geloof, voel me er een stuk vrijer door.
Wil niet zeggen dat ik er maar op los leef. Ik jat niet, hou me aan uitvoerbare wetten en regels, gebruik geen geweld, en voel me er prima bij. Wat voegt voor mij het geloof in noem maar op dan aan mijn leven toe? Er is een Engelse uitdrukking: (Don't) take it for granted.....
Door in de discussie over verschillende geloofs-opvattingen de mogelijkheid op te nemen dat er misschien helemaal niets bestaat, breek je in mijn ogen de boel open. Door die optie weg te laten, staan de verschillende stromingen alleen maar tegenover elkaar zonder elkaar maar een strobreed toe te geven.
Wanneer er op wereldniveau geen topdialoog komt, zal een aantal landen zich voorlopig geroepen voelen om andere landen binnen te vallen, degenen die zich ertegen verweren, doen dit dus met zelfmoord-aanslagen. Dit zijn lapmiddelen waar niemand iets aan heeft. Want wie zegt mij dat Amerika het beste voor heeft met de wereld? Ze willen alleen de touwtjes in handen hebben, en vooral houden.
