Topic: 11 september. Heeft de wereld er iets van geleerd?

[kelly58]

Nee

[Bodejos]

De vraag kan weer worden gesteld. Zondag is het tien jaar geleden alweer.

Wat is er sindsdien met de wereld gebeurd, wat is er intussen met jezelf gebeurd. Weet je je die dinsdag nog voor de geest te halen?

Hoe sta je nu zelf in de wereld, in de maatschappij? Ben je alerter geworden ten opzichte van je omgeving?

[Cynneke]

Wij zaten op een chat waar ook een amerikaan rond hing.

Op een gegeven moment zegt ie: Some f*cking assh*le can't fly!
En dat er iemand het WTC ingevlogen was. Dus wij naar beneden, tv aan... iedereen dacht aan een klein Cessna'tje en dat het een ongeluk was. En terwijl we aan het kijken waren zagen we het 2de vliegtuig de andere toren binnenvliegen.
En later natuurlijk het instorten van beide torens...

Wat mij het meeste is bijgebleven is de mensen die uit de torens naar beneden sprongen. Die wisten dat het zelfmoord was, maar liever die dood kozen als de dood door verstikking of het instorten van de torens. Ik kan me dat niet voorstellen... dat je beneden staat en iemand naast je neer ziet komen... lijkt me verschrikkelijk.

[Lukie4]

tja waar ik was weet ik nog (werk vergadering, conciërge kwam binnen met een slap verhaal over vliegtuigen en het wtc, hij dronk wel vaker te veel )
Wat het met me deed, een schok, dat zeker, maar als snel de gelatenheid.
Ik heb nooit zo in de war of terror geloofd. Ben me ook niet onveiliger gaan voelen.
Verkeerde moment verkeerde plek, klinkt misschien kort door de bocht, maar ik besefte me al heel snel dat ik mijn leven niet ga laten verpesten door idioten. Gewoon door leven en mocht het zo zijn dat ik op het verkeerde moment op de verkeerde plek ben... so be it

[-ELISE-]

10 jaar geleden, das een half leven voor mij en dat voelt helemaal niet zo. Het lijkt veel korter geleden. Ik snapte het toen allemaal niet zo goed geloof ik.

[Nieky]

Ik was toen pas 7, maar toch kan ik me het nog heel erg goed herinneren. Ik kwam thuis uit school , en papa en mama zaten samen geschokt op de bank...

[Tristan]

Ik was toen pas 7, maar toch kan ik me het nog heel erg goed herinneren. Ik kwam thuis uit school , en papa en mama zaten samen geschokt op de bank...

Ik kan me die dag ook nog heel goed herinneren. Mijn ouders waren een dagje shoppen in Den Haag en ik zat op school en had Sport toen het gebeurde.

Aanstaande zondag is het alweer tien jaar geleden  Het lijkt idd veel korter geleden.

[Daisy]

Ik blijf het bijzonder vinden, dit is zo'n moment uit je leven waar je over 25 jaar nog precies van weet waar je op dat moment was. Ik kan het ook zo nog navertellen, was een uurtje eerder vrij van school en was het nieuws gaan kijken. Ik wilde de TV uitzetten, maar iets in me zei, blijf nog even zitten ... dat werd uiteindelijk dus de rest van de dag.

De leraren vonden het niet gek dat de dag erop niemand z'n huiswerk gemaakt had.

[LdHmolletje]

Ik kwam na mijn werk bij mijn ouders om daar te eten aangezien ik 's avonds muziek had... En wij hadden ook naar wat anders willen kijken, maar dat is er niet van gekomen...

[Bodejos]

Ik zag vanmiddag een interview met George W. Bush. Heel gek, hij kreeg voor mij ineens iets menselijks.

Misschien ook vanwege de ondersteunende beelden vanuit die schoolklas.


@Daisy, het klopt helemaal: veel mensen kunnen ''hun'' 11-september-beleving na jaren en jaren nog precies reconstrueren.

[-ELISE-]

Ik was dus 10 en ik kan me er niet zo heel veel meer van herinneren. Alleen dat m'n ouders de hele dag tv aan het kijken waren en dat er iets heel ergs was gebeurd.. De volgendce dag moesten we er een opstel over schrijven op school.

[D*N]

ik was nog maar 7 jaar en ik heb er toen niet heel veel van mee gekregen.
Ik heb toen wel voor de tv gezeten en mn ouders waren in schok maar verder weet ik het niet meer zo goed..

[Jann]

Ook mij deed het nog niet zo veel als 8-jarig kereltje. Ik kwam thuis waar m`n oudste zus was, die op teletekst zat te kijken en naar de welbekende beelden. Ik kan me niet herinneren dat ik er zelf van schrok. Waar ik wel bang van werd, was de oorlog tegen Irak in 2003. Toen dacht ik echt dat het een wereldoorlog zou worden.

[Mascha*]

Ik was 10 jaar. Een vriendinnetje dat ik een beetje irritant vond was bij mij. Haar moeder zou haar ophalen, maar was veel te laat (wat ik toen heel irritant vond xD).Toen ze er was bleek dat ze de tijd vergeten was doordat ze naar de tv had zitten kijken, toen hebben ze bij mij thuis nog een uur zitten kijken ofzo met m'n ouders.. (wat ik nog irritanter vond, want ik zat nog steeds met dat vriendinnetje opgescheept Kreeg niet echt mee wat er echt gebeurd was enzo natuurlijk...)

[Swifty]

Ik werkte, manlief was even 'between jobs' en hij belde me op met de mededeling dat we een tv of een radio moesten opzoeken vanwege zeer schokkend nieuws...

[Dolfie]

Ik zat in de auto, op weg van mijn werk naar huis. Daar heb ik de tv direct aangezet, en zeker een paar uur zitten kijken naar de beelden die geen mens ooit zal vergeten.....

[Bakkertje]

Ik was op de peuterspeelzaal aan het werk toen één van de ouders met het nieuws kwam. Ik ben nog nooit zo snel richting huis gegaan want ik kon en wilde het niet geloven. Ook wij hebben uren vol ongeloof naar de beelden gekeken...en nog steeds vind ik de beelden en verhalen indrukwekkend.

[Bodejos]

Intussen zijn we weer een jaar verder.

Hoe staan we nu in de wereld. Intussen (dat was orig jaar dus ook al het geval) is Osama Bin Laden van het toneel verdwenen, maar daarmee zijn achterban nog niet.

Nog steeds vinden er her en der in de wereld aanslagen plaats, op (ogenschijnlijk) onlogische plaatsen, zoals enkele maanden geleden in Bulgarije. Die luchthaven, daar was ik amper een jaar geleden nog geweest. Griezelige gedachte, eigenlijk.


Zoals gezegd: hoe staat de wereld er nu voor, heeft iemand nog bijzondere herinneringen aan Nine-eleven, die hier niet al in het topic staan?