Gisteren 'Waiting for August' gezien. Heeft volgens mij wel wat prijzen gewonnen. Is een mooie documentaire over een gezin van 7 kinderen, die zichzelf moeten zien te redden, omdat moeder naar Italië is gegaan om geld te verdienen voor het gezin. De film speelt zich af in Bacau, een van de armste steden van Roemenië. Vader is uit beeld. De oudste dochter mag het hele huishouden runnen in haar eentje en intussen haar examens zien te halen. Oudste zoon (stuk ouder, dan oudste dochter) beheert het geld en zit verder alleen de hele dag achter de computer schietspelletjes te spelen. Jongste zoon (6 jaar) wordt gruwelijk verwend door zijn zussen.
Stelian: "Ik wil een ijsje"
Zus: "Ga jij eens een ijsje voor hem halen"
Andere zus: "Hij heeft al twee ijsjes op"
Stelian: "Niet waar, maar een"
Zus: dan gaan we nu geen ijsjes meer halen, morgen mag je er nog een.
Andere zus: Wil je chipjes, van die monsterchips? Ga jij ze eens voor hem halen.
Je vraagt je toch af wat daar van terecht moet komen. Al doet oudste zus echt haar best om de kinderen op te voeden. Maar ja, als je zelf 15/16 jaar bent...
Verder nog wel redelijk schokkende scene
Oudste zus: Op kerstavond laten ze ook altijd die ene man zien.
Vriendin kijkt haar vragend aan
Oudste zus: Je weet wel die ene man, die ze hebben doodgeschoten
Vriendin kijkt nog steeds vragend
Oudste zus: Ze hebben hem doodgeschoten met zijn vrouw
Vriendin: Ceausescu?
Oudste zus: Ja Ceausescu
Geschiedenisles is schijnbaar ook niet alles in Roemenië.
Oh ja de titel slaat natuurlijk op het wachten tot het augustus is, want dan komt moeder weer (tijdelijk) thuis
