Hoe studeren mijn medestudenten?
Samenvatten is inderdaad heel effectief, maar effectief samenvatten is niet altijd even makkelijk.
Ik heb afgelopen jaar vooral veel papers moeten schrijven en wij werken nooit met een boek, dus als ik iets samenvat zijn het vooral artikelen. Ik probeer altijd, tijdens het lezen, te letten op signaalwoorden. "Dus", "kortom", etc. betekent dat de auteur zijn vorige alinea heeft samengevat, dus dan hoef je dat zelf niet meer te samen te vatten. En verder probeer ik altijd te bedenken wat het belangrijkste punt is dat een auteur wil maken - maar volgens mij moeten wij hele verschillende soorten teksten lezen. Hier werken ze bijna nooit met echte boeken, maar eerder met artikelen, dus het is niet helemaal vergelijkbaar denk ik.
Soms vat ik niet eens samen, maar markeer ik kernzinnen om zo belangrijkste punten uit de tekst te halen. Dat gaat een stuk sneller dan samenvatten en dan kun je het teruglezen en kijken of je het snapt, en als dat het geval is, is samenvatten misschien overbodig
En als ik echt geen tijd of zin heb, lees ik alleen de inleiding en de conclusie, want daar valt meestal het belangrijkste ook wel uit te halen.
Misschien eens proberen jezelf beperkingen op te leggen met samenvatten? Dus in de richting van: ik mag dit hoofdstuk maximaal in een x aantal bladzijdes samenvatten, dus dat je echt de kern moet selecteren. Of misschien eens beginnen met een mind map en vanuit daar de samenvatting maken? Misschien heb je dan al onbewust een selectie gemaakt van kernpunten.
