Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! Eindelijk!
Verhaal 1:
Ik heb bij mijn piano-examens altijd boven 80 gehaald, behalve 1 keer. 4 jaar geleden had ik een half-jaarlijksexamen, er waren er 2 per jaar, en toen was ik heel slecht voorbereid. Ik haalde toen 54%, maar ik moest 2 pianostukken spelen en ik heb er maar 1 gespeeld en van de tweede de helft. Ik kende namelijk alleen de eerste pagina van de 2, dus ik besloot vlak voor het examen die tweede pagina snel weg te gooien en mijn leerkracht en de andere man in de jury wijs te maken dat ik dat blad was kwijtgespeeld.
De week nadien stond mijn leerkracht me op te wachten, met jawel, de verfrommelde tweede pagina die hij in de vuilbak had gevonden. Dit is dus effectief waar en hier schaam ik me nog steeds voor... Ik ben begonnen met piano op mijn negende jaar, dus dit was een halfjaarlijks-examen tijdens mijn tweede jaar. Gelukkig was dit toen nog niet openbaar!
Verhaal 2:
Ik ben zo'n grote fan van de Mol dat ik graag heb dat iedereen stil is tijdens de aflevering. Er mag GEEN woord worden gezegd, want ik wil alles horen wat er wordt gezegd in de aflevering. En mijn kleine zus daagde me uit door met opzet de hele tijd te praten met mij of iemand anders. In het begin vraag ik dan altijd heel beleefd om stil te zijn, maar als dat dan niet gebeurt, kan ik kwaad worden. En dat werd ik toen. Ik werd zo kwaad dat ik begon te schreeuwen tegen mijn zusje en lachte ze heel luid. Vervolgens kreeg m'n zusje een blauw oog en was ze niet meer aan het lachen. Mijn ouders waren natuurlijk heel kwaad en ik moest meteen naar bed. Ik heb de aflevering dus niet meer kunnen afkijken.Tuurlijk is dit niet waar. Tijdens de eerste aflevering moet je kunnen genieten, pas bij de tweede en derde keer neem ik pas notities en let ik voor 100% op. Tijdens de eerste keer mag iedereen iets zeggen, zolang het maar niet te veel is
Verhaal 3:Er is iemand op het forum die ik heel goed ken, maar hij/zij beseft denk ik niet dat diegene mij kent. We komen elkaar bijna elke dag tegen en nooit zei diegene iets over dit forum. Ik denk dat hij of zij zich dan ook keihard zal verschieten als die er opeens achterkomt dat ik ook op het forum actief ben. Misschien wordt het via deze weg wel tijd om het eens te vertellen?Tot zover ik weet, ken ik niemand van dit forum in het echte leven.
Verhaal 4:Ik heb vorig jaar op school tijdens het vijfde en het zesde uur op een dinsdag, ik weet dat nog heel goed, een flesje water uit het raam gegooid. Geen drinkbus. Dit had ik gedaan omdat er ook 2 andere kinderen 2 stukken fruit uit het raam hadden gegooid. Ik stond erbij en ik wou ook grappig doen, dus ik gooide een flesje water uit het raam. Maar opeens stond er 2 minuten een vrouw aan onze deur heel kwaad te vragen wie dat fruit en het flesje water uit het raam had gegooid. Wij bekennen dit eerlijk en onze straf viel nog goed mee. We moesten schrijven wat er was gebeurd en dit laten tekenen door onze ouders. Als ik dit verhaal terug hoor, schaam ik me nog steeds, want dit was zooo kinderachtig...Dit is dus ook waar en veel heb ik er eigenlijk niet meer aan toe te voegen.
Verhaal 5:Met de scouts verkopen we altijd wafels voor het goede doel. Wij deden dit bij de jongverkenners, dit was 2 jaar geleden, door huis naar huis te gaan en aan te bellen. Er zijn ook leden actief in de stad, maar dat is bij de andere takken. We moesten altijd per twee langsgaan bij de leiding om een straat te krijgen waar we naartoe moesten om te vermijden dat er 2 keer werd aangebeld bij een huis. Wij kregen onze straat en we dachten juist te zitten. We belden aan bij een huis een daar kwam een man heel kwaad aan en schreeuwde: "ALS JULLIE NOG EENS KOMEN DAN BEL IK DE POLITIE, IS DAT BEGREPEN!?". Ik vroeg hem om rustig te blijven en ik zei:"Is hier dan nog een groep geweest?" en vervolgens gooide de man keihard de deur dicht. Gelukkig zijn er in deze wereld ook nog normale mensen die vriendelijk zijn Ik heb weleens boze mensen gezien tijdens het verkopen, maar gelukkig niet zo vaak en zo erg als dit
Mrchipie, jouw beurt!
