En hier het
dagboek van de winnaarHet was een droom. Meedoen aan het allermooiste programma van de wereld; Wie is de Mol? Jarenlang zat ik zelf fanatiek te schreeuwen voor de buis en elk jaar hoopte ik opnieuw dat ik gebeld zou worden. Dit seizoen werd die droom werkelijkheid, ik mocht mee naar het prachtige Colombia! Ik kan het nog steeds niet geloven…Ik heb veel over mijzelf geleerd in de drie weken dat we weg zijn geweest. Je komt jezelf tegen op allerlei verschillende manieren. Ik dacht dat ik een enorme angsthaas was, maar in werkelijkheid kan ik veel meer dan ik zelf dacht. Ik heb angsten overwonnen en vriendschappen voor het leven gemaakt. De hechte groep was fijn en het was op een gekke, onmogelijke manier ook vertrouwd. Het voelde bijna als een soort familie. Er zijn zoveel momenten geweest dat ik mijzelf even moest knijpen om te kijken of het allemaal wel echt was, deze wonderlijke reis die we samen maakten. In het begin was ik onzeker en nog op zoek naar wat de beste formule zou zijn om dit spel te spelen. In mijn zoektocht merkte ik dat veel kandidaten in de groep mij vertrouwden en dat kwam heel goed uit. Door mijn tactiek aan te passen, het onschuldige meisje spelen, kreeg ik veel informatie van de anderen en schreef ik alles tot in het kleinste detail op. Elke aflevering kwam ik daardoor steeds een beetje dichterbij het antwoord en werd alles helderder in mijn hoofd.
In aflevering zeven heb ik bij de executie een enorme gok moeten maken. Er waren zoveel jokers in het spel, dat ik het me niet meer kon permitteren om te spreiden. Ik moest plotseling een keuze maken. Alles of niets. Of ik ging keihard naar huis of ik wist wie de mol was. Ik ben denk ik nog nooit zo zenuwachtig geweest. Deze executie voelde als een soort van finale! Toen ik mijn groene scherm te zien kreeg, vielen alle puzzelstukjes op zijn plek.
Merel heeft voor enorm veel chaos gezorgd en haar rol geweldig gespeeld. Een krachtige mol met een zacht randje. Alle facetten van haar eigenschappen heeft ze ingezet waardoor iedereen in de war raakte en de pot zo laag bleef.
De laatste dagen voor de finale vond ik heel bijzonder. Er viel een druk van onze schouders. “Finalisten”. Op het moment dat je die woorden te horen krijgt van Rik, heb je eigenlijk al gewonnen. Niels, Merel en ik waren zo erg aan het genieten. We hadden het einde gehaald, we stonden in de finale! Dit fantastische spel hebben wij met z’n drieën uitgespeeld en daar ben ik ongelofelijk trots op. Wat een avontuur. Ik ben zo dankbaar voor deze prachtige ervaring die ik nooit meer zal vergeten.
Sarah.
