Het mag over van alles gaan.
Je was iets (of iemand) kwijt, misschien wel jarenlang, en je vond het (of die persoon) plotseling terug. Of die nieuwe collega komt je wel heel erg bekend voor, blijkt het een klasgenoot te zijn van vele jaren terug. Of wat je maar kunt verzinnen, als het maar echt gebeurd is.
Ja, dan moet ik natuurlijk beginnen.
Eind jaren 70, en in de jaren 80 had ik verschillende correspondentievrienden, en -vriendinnen van over de hele wereld. Schrijven deed ik voornamelijk in het Engels. Ze kwamen uit de gekste landen, tot en met de Fiji-eilanden aan toe.
Een van deze mensen, waarmee het contact eindigde in 1983, ben ik nu weer op het spoor gekomen. En wel op 10.000 kilometer van waar ze destijds woonde.
Die correspondentievriendin woonde eerst in Seoul, en verhuisde later naar Zweden. Daar bezocht ik haar en haar vriend, en we ondernamen allerlei leuke dingen. Jammer genoeg eindigde het corresponderen vrij snel na dit bezoek. Ik heb het altijd op een misverstand gehouden. That's live.....
Door een gesprekje met een Koreaanse studente in mijn bezorgwijk, kwam ik op het idee om een poging te wagen om haar op te sporen. Nu moeten jullie weten, dat de achternaam van haar (Kim) een naam is, die 50 procent van de bevolking draagt).
Als je dan weet dat ook haar voornaam nogal vaak voorkomt, dan wordt het lastig zoeken.
Maar zie, daar was Facebook: alle personen met die naam die zich hadden ingeschreven op Facebook, die waren daar te vinden. Laat nou de allereerste poging meteen raak zijn, terwijl (zoals ik al verwachtte) er tientallen naamgenotes in die lijst stonden.
Eerst wist ze niet meer wie ik was, maar vlak daarna kwam de bevestiging dat ze mij toch nog kon herinneren, en eigenlijk vond ze het wel grappig.
Heb je nou ook zoiets grappigs, laat het hier weten.
