Zoals eerder gezegd ER is niet het echte leven. ER is een spel , een amusementsprogramma. Hoe ik naar de ER kijk heeft niets te maken met hoe ik naar de echte wereld kijk 
.
Lieverd, de technische kant ervan zal ik je onthouden, maar jouw oordeel ontstaat in de grijze brij tussen de oren. Dat kun je niet op halve kracht zetten, maar ook kun je niet anders/beter/scherper oordelen, dan waar je
op dat moment toe in staat bent.
Hoe meer alternatieve gedachten en ideeën je kunt meenemen (en dit is te leren), des te beter wordt je oordeel.
Kortom, jouw oordelend schrijven alhier heeft ALLES te maken met hoe jij in jouw dagelijkse leven naar de wereld kijkt.
Dus als jij een misdaadfilm kijkt dan denk je ook van "nou die man heeft een paar 100 mensen vermoord maar ze mogen niet zo gemeen over hem praten hoor" 
. Ja ER is met echte mensen en echte situaties, maar je kijkt erna als een film met personages. Zo wordt het ook gemonteerd, om iedereen in een bepaald licht te zitten die past bij het beeld dat ze willen overbrengen.
Natuurlijk mag jij een gemeen(d) oordeel over die moordenaar hebben. Of ER.
Dat heb je sowieso al, terwijl je naar die film kijkt. Dit kun je echt niet tegenhouden. Of je het uitspreekt of niet, maakt niet uit.
Raadzaam is om dit wél uit te spreken, omdat je daarmee met anderen van gedachte kunt wisselen.
De geschiedenis kent een aaneenschakeling van rampen en treurnis, omdat verboden was/werd zich te uiten. (dit geldt vooral voor 'foute' ideeën, die daarmee ondergronds gaan broeden en, nadat ze de kans krijgen, heel wat ellende teweegbrengen.)
Klaas werd gebruikt door 'de grote 3 van Zuid' (Sander, Kim & Amara) als stemvee in hun idee/besluit om gezamelijk naar de finale te gaan. Klaas was slim genoeg om dat in te zien, verhuisde naar het andere eiland om buiten schot te blijven en zijn positie te herzien. Na terugkomst heeft hij met list en huichel, al switchend, zich tot in de halve finale gered, waar hij zijn winst verspeelde door eigen slordigheid.
Anna is dus per geluk & met toeval in de finale terecht gekomen. Dit wordt hier door niemand genoemd, want over de eigen favoriet niets dan lof. Uiteraard.
Klaas zijn tactiek van sluwigheden leidt, éénzijdig bekeken, tot een negatief waarde-oordeel.
Echter, de anderen, dus ook jullie favorieten (!) hebben dit eigenhandig mogelijk gemaakt c.q. toegelaten.
Omdat:
1.ze het niet doorhadden
2 uit onverschilligheid
3.ze er zelf
op dat moment voordeel bij hadden.
(doorgaans een combinatie van alle drie)
Je kunt nl. ook de gedachtedraad volgen, dat Ocscar, Amara en Anna (dus ALLE 3, die nu in de finale staan), daarin geslaagd zijn door op de trekhaak van anderen mee te liften.
Alle drie hebben nl. iedere keer de kastanjes door anderen uit het vuur laten halen.
Hierover zou je ook kunnen oordelen: dat is laf, opportunistisch, stiekem, nogal achterbaks, enz.
En dan komt dat zuivere beeld, dat men hun favoriet toedicht, al in een geheel ander daglicht te staan.
Dan wordt het al een stukje pijnlijker.
En daarvan/daardoor kun je als mens weer verder groeien.
Onze medemensen, inclusief wij zelf, zijn geen ééndimensionale wezens.
En dit geldt dus ook voor Ryanne:
Wat ook helemaal nergens op slaat want de grote favoriet dit seizoen was Ryanne, die alles behalve in het burgelijk plaatje past. Die is juist heel erg anders dan de rest en dat maakte haar leuk.
Het mag jou wel duidelijk zijn, dat Ryanne een iets gecompliceerdere persoonlijkheid heeft, dan de gemiddelde mens.
Niet voor niets werd zij zo emotioneel, tot tranen toe, toen ze merkte, dat ze geaccepteerd werd door de groep. Wat ze dus het liefste wil.
Erbij horen, gewaardeerd worden door anderen en lief gevonden worden.
Kortom, alle gevoelens die Jip & Janneke ook hebben. Ze is zo doorsnee, als jij en ik.
Oppervlakkig gezien lijkt ze een stoer wijf met woeste tattoos (dit is al een veeg teken aan de wand, die typisch genoeg heel erg lijken op de tattoos van die andere enorme schreeuwer met dat kleine hartje, Dennis onze presentator).
Ook doet ze wilde uitspreken over vingeren (poehpoeh, dapper hoor!?) en bralt over bier-zuipen (flinke meid, die durft !?)
Dit gedrag hanteert ze in het begin, als ze nog niet 'ingeburgerd' is, en aan het eind, als ze zich weer buiten de groep geplaatst voelt, nadat ze merkt, dat Oscar en Anna haar niet steunen.
En zij haar emotionele instorting meemaakt. Waarna ze weer teruggrijpt op haar bekende branie.
Eén grote façade voor een erg onzeker meisje.
Kortom, een heel gewoon meisje met hele burgerlijke emoties en behoeftes. Doorsnee burgerlijk tot & met!
