Ik vond het wel een fijne aflevering, al vond ik de eliminatieproef er mooier uitzien dan hoe hij uitpakte. Ik dacht 'wauw' toen ik de opstelling zag, maar vond hem verder niet zo spannend. Eigenlijk was er maar een goede strategie, namelijk het water pakken. Het had helemaal geen zin om bollen te pakken, want je weet dat gooien altijd wel een keer misgaat en dat het een vrijwel onbegonnen zaak is er drie in te moeten gooien. Jammer, want feitelijk saboteerde Oscar zo de bedoeling van de proef, als iedereen alleen maar water had gepakt was er geen proef geweest. De proef tussen Oscar en Klaas vond ik trouwens zo slaapverwekkend dat ik hem heb doorgespoeld (ik keek een opname).
Helemaal mee eens.
Het was een proef, die antiproef-gedrag stimuleerde. Niet ballen gooien, maar zorgen, dat jóuw waterbakje niet leeg raakt en dan zal vroeg of laat degene, die wél de bal speelt, uitvallen.
Je kunt dit Oscar niet kwalijk nemen. Het is simpelweg een slecht ontworpen proef.
Om over de damsteen-proef maar niet te beginnen. Een waardeloze selectie-proef.
Voor de deelnemers én voor de toeschouwer.
Velen hier reageren nogal negatief over Dennis die Amara probeert over te halen te blijven. Ik vond dit juist wel een mooi moment. Natuurlijk zijn er productietechnische redenen, maar het zou natuurlijk ook zonde zijn als ze zou opgeven zo kort voor het einde. Het was volgens mij meer de uitputting van de proef dan dat ze echt serieus naar huis wilde. Amara had even dat steuntje in de rug nodig, dat ze anders van haar eilandgenoten zou krijgen (maar ja die gingen met z'n tweeën naar winnaarseiland). Elke kandidaat heeft wel zo'n instortmomentje; hier was alleen niemand anders om dat op te lossen dan Dennis. Ik vond het mooi hoe hij dat deed.
Dit daarentegen volg ik niet.
Waarom Sharon dan bijv. niet even de satelliet-telefoon geven, zodat ze even met haar vriendje kon praten. En binnen 5 minuten was zij er weer helemaal klaar voor.
En al die andere opgevers van de afgelopen jaren dan?
What about de doorbijters? Die verdienen dan helemáál allerhande aanmoedigingen & schouderklopjes, wellicht zelfs knuffels, contact met thuisfronten en andere incentives.
Opgevers tegemoet komen, om ze erin te houden, corrumpeert de eerlijkheid in het spel.
Precies wat Mollenmania aangeeft, Amara staat er alleen voor en gelijk na haar eerste verlies stort ze in en gaat miepen over haar weerzin tegen competitie, blablabla.
Ga dan in vredesnaam niet met ER meedoen, want het gaat hier alléén maar om wedstrijdjes binnen een grote wedstrijd.
Dat Dennis haar overhaalt is in de eerste plaats productie-technisch.
Dat hij dat "zo mooi & oprecht", "begripvol" enz. doet, heeft eerder te maken met het feit, dat hij ooit, ondanks zijn grote mond, er ook uitgestapt is. Evi had toentertijd ook nog een motivatie-gesprek met hem (en John van Lottum). Maar hij liet zich niet ompraten en verdween huiswaarts.
Dat hij zich voor zijn uittreding kapot schaamt, mag duidelijk zijn. Hetgeen hij ongetwijfeld probeert te compenseren via zijn terugkomst als presentator.
Dennis is bij uitstek de minst geëigende persoon om een opgever te woord te staan, want hij gaapt het monster van zijn eigen falen in de bek.
