Het fragment op de site legt voor mij weer precies bloot waarom ik Dennis de grootste fout ooit van de productie vind.
Leo geeft op, onder haast net zulke vage omstandigheden als Dennis destijds. Verwende jongetjes die zichzelf spectaculaire proeven zien winnen en zo de ultieme Robinson denken te worden, zonder te beseffen dat er veel meer bij komt kijken. Robinson is proeven, maar ook overleven, omgaan met tegenslag, omgaan met verveling en honger, sociaal vaardig zijn en tactisch kunnen denken. Leo en Dennis komen allebei op veel vlakken tekort, dat is opzich niet erg, zolang je maar een doorzetter bent. Iemand die roept dat hij niet gekomen is om te verhongeren maar voor de spellen die snapt de essentie van het spel totaal niet. Dat zo iemand na een paar daagjes tegenslag de handdoek werpt is een belediging naar iedereen die wel dolgraag wilt deelnemen. Nu weet ik dat Ernst Paul of Evi hem na afloop doormidden gezaagd zou hebben waarom hij zo snel opgeeft.
Maar wat doet meneer Dennis.... Die kan natuurlijk niet tegen zijn spiegelbeeld de kritische presentatot uithangen. Nee die gaat schijtlollig om de grapjes van meneer Leo lachen over hoeveel kippetjes hij op kan en hoe vrouwen in de menstruatie zich voelen. En dat onder het genot van een biertje. Pijnlijk.
