Daarnaast zie ik complotten niet als iets slechts en degene die ze uitvoeren niet als 'slechteriken'. Das wel een beetje heel erg zwart-wit.
Ook als uitgesproken tegenstander van een simpel meerderheden complot moet ik je hier gelijk in geven. Zelfs Frank, bij iedereen geliefd, heeft zich op het eind laten verleiden tot een aantal mildere vormen van stemafspraken (Richard ook geloof ik?). Marcel werd verkozen juist omdat hij het tactische spel op zo'n aangename manier speelde, het werd die "oude vos" met overtuiging gegund. Negatief tegenovergesteld is natuurlijk de al eerder genoemde Yin (of Hans eigenlijk), en ik denk dat maar weinig mensen echt blij waren met Fatima als winnaar. Als ik naar andere winnaars kijk ... ik kan me de eerste jaren niet heel goed meer herinneren maar de andere winnaars waren dan wel spelers die als relatief neutrale speler overal tussendoor gedanst zijn (Karin, Derek, Jutta, Olga, Regina, Tanja), en spelers die de titel kregen omdat ze als de overduidelijke Robinson gezien werden (Marnix, Ryan, maar ook Richard en Frank).
Drie winnaars dus die de vruchten echt hebben kunnen plukken van veel tactisch werk, Marcel, Yin, Fatima. Wat zien we dan voor tactieken? Yin en Fatima winnen eigenlijk doordat ze het lijstje dat ze in hun hoofd hebben af konden werken, de rest liet het gewoon gebeuren. Sorry voor alle voorstanders hier van complotten, maar dit is niet interessant ... vind ik althans, corrigeer me als ik het mis heb.
Wat Marcel daarentegen deed was echt leuk om te zien. Wat in elke expeditie door iedereen gedaan wordt in milde of sterkere mate is iets dat hij veel geraffineerder de hele tijd deed, continu; "wie doet wat, welk gevaar geeft dat, wie stemt niet op mij, wie vormt een gevaar voor diegene, wie moet ik op het verkeerde been zetten, waar moet ik nu echt even m'n nek uitsteken, etc.". Dat was leuk om te zien, zo veel eleganter dan met een bubs mensen op afspraak een lijstje afwerken. Nou heeft Marcel natuurlijk ook wel afspraken gemaakt met Marina en op het eind ook met Jeroen, maar voor zover ik mij herinner zijn de unanieme stemmingen die editie nooit op afspraak verlopen. Hij vertrouwde grotendeels op inzicht en manipulatie. Dat vind ik persoonlijk wel een interessant spel, en hij is de enige van de strategische winnaars die ik het echt gunde omwille van zijn tactische spel (al was ik toen wel op de hand van Jeroen en daarna Rita).