Het zou aan de regie kunnen liggen, maar op mij kwam ze als een tamelijk één-dimensionaal persoon over zonder al te diepe gedachtes.
'Gaan met de banaan' en, zoals ze ook in haar blog al aangaf, dat ze bij het gesprek in de eerste ontmoeting met Hans gelijk al heel erg de diepte in ging.
Ik denk, dat ze haar acties op instinct heeft gedaan. Het lijkt allemaal vrij simpel en oppervlakkig. En haar winst meer geluk dan wijsheid.
