In mijn ogen stemt Joke op gevoel, en gaat er verkeerdelijk van uit dat haar gevoelens de waarheid zijn over een ander persoon. Ze wil stemmen en handelen volgens haar persoonlijke normen, maar ziet niet hoe ze kunnen bespeeld worden. Ze is bespeelbaar door de moeite mensen nemen om met haar persoonlijk op te trekken, in hoeverre ze haar aandacht geven, in hoeverre ze toenadering zoeken (Min Hee op het strand vóór de samensmelting, Fatima met het ontbijt). Ze kan gevoelsmatig niet geloven dat mensen haar kunnen benaderen met bijbedoelingen. Ze weet dit wel op een intellectueel vlak, maar als haar gevoel zegt dat ze zo lief zijn tegen haar, dan heeft dit prioriteit over het intellectuele.
Omdat ze geen instant 'connectie' had met Fajah en Ruud stemde ze dus maar al te graag op hen van bij het begin, zonder ook ooit een poging te doen om hun meerwaarde te ontdekken. Ze is blind van het feit dat haar basisoordeel gebaseerd is op een vooroordeel: aandacht krijgen - goed mens, minder aandacht krijgen - eruit. Dit soort denken is eigenlijk heel egocentrisch, hoewel ik geloof dat ze zichzelf helemaal niet zo zal zien. Als tegenhanger hiervan wil ze inderdaad goed doen voor alle mensen die ze persoonlijk als maatjes ziet loyaal zijn, maar tegelijkertijd verdeel haar loyaliteit enorm. En dat maakt haar inderdaad redelijk hypocriet.
