Realitynet - Realitynet.org
Oudere seizoenen => Expeditie Robinson => Expeditie Robinson 2013 => Topic gestart door: Dannyboy op 11-10-2013, 19:04:29
-
15 expedities zitten we straks op. Al mijn halve leven zit ik gedurende de expeditie iedere week weer trouw voor de buis (soms aflevering gemist) en zelden gaat er een week voorbij zonder discussies over hoe het spel nou wel en gespeeld dient te worden, wat een echte Robinson maakt, wat een speler sterk of zwak maakt, wie gun je de titel, wie verdient de titel, binnen welke grenzen mag je je eigen kansen manipuleren, zijn er überhaupt grenzen? Met deze thread wilde ik het eens over stemafspraken hebben. Hoe ver kun je daarin gaan en het spel toch nog fair noemen? Wat is tactisch en wat is vies? Het is duidelijk dat niet iedereen hier dezelfde mening over heeft, ook hier op het forum niet. Meningsverschillen omtrent dit onderwerp duiken regelmatig op in allerlei threads en het leek mij interessant een specifieke plek te maken voor precies deze meningsverschillen.
Uiteraard is er een hoop over te zeggen. De afgelopen weken heb ik een aantal oude expedities opnieuw gezien en het is mij opgevallen dat er nogal wat verschillende soorten stemafspraken zijn. Hier wat mij tot nu opgevallen is, gerangschikt op "dit vind ik er van" tot "hard complot".
- in een open gesprek je mening laten blijken over andere spelers
- in een open gesprek meningen van anderen proberen los te peuteren
- laten weten aan een ander wat je gaat stemmen
- polsen wat een ander gaat stemmen
- nooit op je maatje stemmen
- samen met je maatje stemmen
- bericht laten vallen over wat anderen stemmen
- je eigen gevoel laten liggen en met anderen meestemmen
- andere spelers een beetje manipuleren in hun keuze
- een daadwerkelijk complot
- een complot met meerderheid van stemmen
Ik weet zeker dat ik nog meer dingen op deze lijst had staan, maar ben nu even kwijt wat, dus als jullie weten wat er mist er nog bij hoort post het hier, dan zet ik het er tussen.
En dan natuurlijk de vraag wat we allemaal binnen de grenzen van het spel vinden vallen. Laat ik zelf beginnen. Waar ik ooit elke stemafspraak laf vond, ben ik daar de laatste tijd wat op terug gekomen; ze maken nou eenmaal deel uit van het spel. Belangrijk vind ik wel dat ook degene die aan het korte eind van een stemafspraak trekt in staat moet zijn hier wat aan te doen als diegene het tactische spel goed meespeelt. Polsen wat een ander stemt en daarin meegaan vind ik tegenwoordig eigenlijk geen probleem. Mensen een oor aannaaien/op het verkeerde been zetten vind ik een eerlijke strategie in het sociale spel. Een heus complot zal ik nooit fan van worden, maar goed. Daarentegen vind ik een harde stemafspraak maken met een meerderheid en met (vrijwel) 100% zekerheid de minderheid weg kunnen stemmen echt niet kunnen. De enige optie die je iemand laat is immuniteit winnen en anders is het als een lam naar de slacht. Eigenlijk ontneem je iemand de mogelijkheid het spel te spelen en ik denk dat dat geen deel hoort te zijn van welk spel dan ook.
Ik kan nog wel even doorgaan, maar ben benieuwd wat jullie allemaal vinden. Bedankt :)
-
Ik vind complotten erbij horen en ik vind het superleuk om naar te kijken.
Als andere dat niet vinden kan ik dat ook wel weer begrijpen.
Een complot met een meerderheid vind ik ook gewoon kunnen,
dat je een meerderheid hebt wil niet zeggen dat het niet mis kan gaan.
De minderheid kan de meerderheid tegen elkaar uitspelen.
Dat maakt het spel zo leuk.
-
Ik denk dat die krenking en beduusdheid vooral komt door de situatie waar de kandidaten in zitten. Je bent van elkaar afhankelijk, zit constant bij elkaar op de lip en weinig eten en verveling zorgen voor heftigere emoties. Ik denk dan ook niet dat er nu nog ruzie is tussen de kandidaten, nu ze naar de afleveringen kijken, lekker thuis met buikjes gevuld.
Ik vind complotten ook leuk om naar te kijken, het geeft extra spanning aan het spel. Wat ik wel jammer vind is dat er al complotten gesmeed worden voor het spel begonnen is. Dat zag je bij het pokertrio en nu weer met Sef en Geza. Die hadden al een blok voor ze op het vliegtuig zaten. Dat is het nadeel van bekende nederlanders/belgen. Die kennen elkaar soms al, zijn zelfs vrienden.
Ik vind het aftasten van elkaar in het begin juist zo leuk. Wie kan je vertrouwen? Is het slim om met die een complot te beginnen of heeft die al een complot met een ander? Het maakt het spel voorzichtiger en er zijn dan meer verrassingen voor de kandidaten.
-
de meest "smerige" complotten zijn vaak wel het leukst om naar te kijken.
Dat vind ik altijd het leuke van het programma. In het dagelijks leven is het echt not-done, zoals sommigen met elkaar omgaan, maar het is een spel. Dus het hoort erbij.
Ik ben het wel met Silk eens dat het jammer is dat het in Nederland als wordt geregeld. dat hoort eigenlijk pas op de eilanden te gebeuren.
-
Vooral in de beginjaren vond ik complotten verschrikkelijk. Laag bij de grond, unfair, voor mij was de echte Robinson een soort heilige die ook echt zo veelzijdig was dat hij of zij op een onbewoond eiland kon overleven.
Dat idee is inmiddels veranderd. Niet omdat ik dat leuk vind, maar gewoon omdat het zo is. Complotten horen erbij en eerlijke complotten bestaan niet.
Soms vraag ik me wel af of het 't waard is.. Zou je willens en wetens een ander belazeren om te winnen?? Is een overwinning behaald door 'smerig spel' een overwinning?? Voor de één wel, voor de ander niet. Een kwestie van mentaliteit. En meestal vist degene die eerlijk blijft achter het net..
-
Ik vind het programma een stuk smeuïger worden door de complotten, al vind ik het sinds de Bekende Figuren meedoen wel minder leuk, omdat ze elkaar al voor de Expeditie kennen. Bij de 'gewone' deelnemers moest eerst meer worden afgetast of je met iemand een stemafspraak kunt maken of niet.
Het mooiste zijn de 'onmogelijk te doorbreken complotten' die toch ineens doorbroken worden. Zoals Yin en Hans die onverwachts Geert verloren. Tactiek hoort er gewoon bij.
Het is wel jammer dat er geen finale Eilandraad meer is, want wie het te smerig speelde werd daar afgerekend, en dat is nu weggevallen.
-
Het duo Hans en Yin was inderdaad op z'n zachts gezegd spraakmakend. Wat daar leuk aan was wat dat er afleveringen lang de kans geweest is om er wat aan te doen, en dat het pas gebeurde toen het precies te laat was en enkel Geert nog te pakken was. Wat nog leuker was is dat het al die tijd gewerkt heeft omdat Hans en Yin het sociale spel zo goed speelden dat het nooit een serieuze optie was voor anderen om een countercomplot op poten te zetten, althans niet voordat het dan eindelijk te laat was. Daar kan ik wel respect voor hebben. Tegelijkertijd is dat denk ik ook juist de reden waarom die twee er toen zo op aangevallen zijn, het complot (en de manier waarop het uitgevoerd werd) was simpelweg niet nodig. Ook zonder al het gekonkel zouden ze er wel doorgekomen zijn omdat ze sociaal erg sterk stonden. Verschil was dan dat Geert er waarschijnlijk wel ingezeten had, en Kyra waarschijnlijk ook. Grappig genoeg heeft Hans steen en been geklaagd dat Hiukwan niet waardig was, terwijl hij de "waardige" spelers eruit gooide. Dat vond ik eigenlijk nog het meest vervelend, hoe hij, niet eens zozeer door tactisch te spelen, maar door lelijk gedrag over precies die waardigheid de sfeer in het spel verpeste.
Iets anders. We hebben het nu al snel over complotten met z'n allen, maar er zijn nog een heleboel tactische stappen die je kunt zetten voor het maken van een complot. Persoonlijk kan ik er meer bewondering voor opbrengen als iemand met lichtere tactische zetten verder komt in het spel dan gelijk maar bam heel rigoureus een heus complot op tafel te leggen. Beetje makkelijk (en zelden bevorderlijk voor de sfeer). Als we bijvoorbeeld kijken naar 2011 dan wordt op het eind Jochem toch nog gedumpt door gebruik van een lichte ingreep. Hij had er in zijn eentje voor kunnen zorgen dat Tanja er toch uit zou vliegen, mocht zij geen munten ingezet hebben. Om dat te voorkomen liet Tanja hem denken dat het voor hem goed was op iemand anders te stemmen dan haar, wat hij deed, waarop hij het spel mocht verlaten en Tanja uiteindelijk de expeditie wint. Dat was tof.
-
Dat laatste wat je zegt is wel waar,
maar dat had ook met andere dingen te maken.
Iedereen was grote fan van Tanja en Jochem was nogal saai.
Als Jochem Tanja eruit gewerkt had op exact dezelfde manier,
waren de reacties misschien wel anders.
-
Wij kunnen natuurlijk net zoals we al vele jaren doen onze mening geven over hoe het spel gespeeld dient te worden maar eigenlijk is dat een abnormaliteit. De kandidaten zijn vrij om te bepalen hoe ze het spel spelen binnen de kaders die zijn uitgezet door de bedenkers van dit spel. Afgezien van fysiek geweld is bijna alles geoorloofd. De enige grenzen zijn de grenzen die gesteld worden in de spelregels, en naar ik aanneem worden de kandidaten daar van te voren duidelijk over ingelicht. De pracht van het spel is juist dat er bijna altijd een kans is om het tij te keren. Zogenaamde sterke kandidaten die het slachtoffer dreigen te worden van een stemafspraak kunnen zichzelf zwakker voordoen dan ze zijn en zogenaamde zwakke kandidaten kunnen overredingskracht gebruiken om het gevaar van andere kandidaten te benadrukken. Wanneer een kandidaat zich in de minderheid bevindt is het zaak om de zwakke plekken in het schild van de meerderheidsalliantie te ontdekken.
Er zijn zoveel wapens beschikbaar voor de creatieve geesten onder ons dat het eigenlijk wonderbaarlijk is dat kandidaten en kijkers zich beklagen over de oneerlijkheid van allianties. Kandidaten in de gevarenzone kunnen leugens verspreiden, chaos creëren, manipuleren, twijfel zaaien, immuniteit winnen, tegenvoorstellen doen, een beroep doen op emoties van andere kandidaten of hun waarde voor het team (of een bepaalde kandidaat) benadrukken. Dat vergt echter wel creativiteit en de wil om de mogelijkheden die er gegeven worden te benutten. Helaas zijn er nog altijd kandidaten en kijkers die halsstarrig vasthouden aan een persoonlijke interpretatie van de spelregels.
Allianties zijn niettemin al sinds de eerste expeditie geoorloofd, als een meerderheidsalliantie van vijf personen een minderheid van vier individuen wil wegstemmen dan is dat niet oneerlijk maar eerder doordacht. Binnen de alliantie van vijf personen zal echter altijd iemand het vijfde wiel aan de wagen zijn. Gewiekste kandidaten zullen zichzelf op het juiste moment herpositioneren om de kansen op het bereiken van de eindfase optimaal te houden. Andere kandidaten hebben de mogelijkheid om daar op in te spelen. Vanuit een minderheidspositie opboksen tegen de meerderheid is weliswaar lastiger dan omgekeerd maar je bent verre van kansloos.
Daarnaast is het zeer reëel om te veronderstellen dat je door een eigen fout in die minderheidspositie terecht gekomen bent. Dat kan zowel door je krachten komen als door je zwaktes, het is vaak afhankelijk van de algemeen heersende mening binnen een team. Als je de algemeen heersende mening correct weet te lezen en daar je modus operandi op aan kan passen dan heb je vaak al een flinke voorsprong op de tegenstanders. Expeditie Robinson gaat niet om fysieke gesteldheid, overlevingsvaardigheden of het winnen van proeven. Dat zijn enkel middelen die gebruikt kunnen worden om het uiteindelijk doel te bereiken; net als het vormen van allianties, het wegstemmen van directe bedreigingen en het manoeuvreren tussen alle andere kandidaten die een eigen manier van spelen hebben.
Een van de weinige overeenkomsten tussen alle winnaars is de bereidheid tot adaptatie. Als je Expeditie Robinson wilt winnen dan moet je boven alles bereid zijn om je functioneren aan te passen aan de omstandigheden. De winnende strategie is elk seizoen anders maar zelden willekeurig. De winnaars denken niet in problemen maar in mogelijkheden.
-
Precies ::jaja::
Mooi uitgelegd ::ok::
-
@ Goyathlay
Er zitten nogal wat haken en ogen aan je verhaal.
Hoe had Geraldine zich bijvoorbeeld kunnen weren tegen het complot van Sef, Geza en Paulien? Hoe kon zij weten dat ze nu al tactisch gingen stemmen?
Hoe zouden sterke kandidaten zich zwak voor kunnen doen? Expres je best niet doen tijdens proeven? Nee want je wilt geen eilandraad en daarbij laat een mens graag zien wat hij of zij kan. Jezelf niet kunnen zijn is niet echt prettig (understatement).
Vergeet niet dat de kandidaten daar vooral zijn om te genieten, niemand denkt graag na over eilandraden en over hoe ze nou weer iemand gaan voorliegen of hoe ze chaos gaan creeeren. Het zijn mensen, geen gevoelloze egocentrische robots.
-
Stemafspraken horen erbij. Maar op de een of andere manier had ik enorm veel moeite met de afspraak van Hans en Yin destijds. Dat was echt zum kotzen.
-
De winnaars denken niet in problemen maar in mogelijkheden.
Mijn voorkeur zal altijd uit blijven gaan naar een winnaar die denkt in eerlijke mogelijkheden..
-
Mijn voorkeur zal altijd uit blijven gaan naar een winnaar die denkt in eerlijke mogelijkheden..
Maarja, wanneer is iets eerlijk en wanneer niet.
Naar mijn mening is het eerlijk als het volgens de regels gebeurt, en complotten mogen gewoon volgens de regels.
-
@ Goyathlay
Er zitten nogal wat haken en ogen aan je verhaal.
Hoe had Geraldine zich bijvoorbeeld kunnen weren tegen het complot van Sef, Geza en Paulien? Hoe kon zij weten dat ze nu al tactisch gingen stemmen?
Hoe zouden sterke kandidaten zich zwak voor kunnen doen? Expres je best niet doen tijdens proeven? Nee want je wilt geen eilandraad en daarbij laat een mens graag zien wat hij of zij kan. Jezelf niet kunnen zijn is niet echt prettig (understatement).
De haken en ogen die jij meent te zien zijn geenszins onoverkomelijk voor de kandidaten en zeggen vooral veel over je eigen visie op Expeditie Robinson. Geraldine en Anna kregen ontzettend veel verbale en non-verbale signalen voordat het tactische plan van Sef en Geza daadwerkelijk werd uitgevoerd. Ze hadden genoeg tijd én stemmen om het tij te keren. Ze kozen er in hun naïeve hoedanigheid echter voor om te geloven dat Veronica het doelwit zou zijn. Ik schreef verder dat sterke kandidaten zich zwakker kunnen voordoen, niet dat ze zich zwak moeten voordoen want dat brengt namelijk weer andere problemen met zich mee. Eén van de mogelijkheden is inderdaad jezelf inhouden tijdens de proeven. Wederom zijn er echter veel andere mogelijkheden, kandidaten hoeven niet al hun kaarten te laten zien aan de tegenstanders. Je doet er nu eenmaal verstandig aan om sommige vaardigheden pas in gevallen van nood toe te passen. Geza en Sef hebben er bijvoorbeeld voor gekozen om relatief vroeg in het spel een beroep te doen op hun tactische vaardigheden terwijl het verstandiger was om nog iets langer te wachten, nu zijn de tegenstanders op de hoogte van die vaardigheden en vormen ze een groter doelwit. Andere vaardigheden die veel gebruikt worden tijdens Expeditie Robinson zijn vuur maken en evenwichtsgevoel (de balkproef), vroeg in het spel laten blijken dat je die vaardigheden goed beheerst kan zich later tegen je gaan keren.
Vergeet niet dat de kandidaten daar vooral zijn om te genieten, niemand denkt graag na over eilandraden en over hoe ze nou weer iemand gaan voorliegen of hoe ze chaos gaan creeeren. Het zijn mensen, geen gevoelloze egocentrische robots.
Ik denk dat er tegenwoordig nog maar weinig kandidaten zijn die verwachten dat Expeditie Robinson een soort vakantieresort op een onbewoond eiland is. De kandidaten zijn er in de eerste plaats om het spel te spelen, genieten is een luxe tussen het afzien door. Genieten van de spelervaring is makkelijker realiseerbaar maar over het algemeen voorbehouden aan de personen die goed kunnen relativeren. De eilandraden zijn elementair en de laatste seizoenen denkt het merendeel van de kandidaten daar gelukkig constant over na. Dat doet niets af aan hun mens-zijn en maakt ze zeker niet tot gevoelloze egocentrische robots, het geeft enkel aan dat ze zich uitermate bewust zijn van het spel en de mogelijkheden daarbinnen.
-
Mijn voorkeur zal altijd uit blijven gaan naar een winnaar die denkt in eerlijke mogelijkheden..
Iedere winnaar heeft op een eerlijke manier gewonnen anders waren ze wel gediskwalificeerd.
Edit: ja ik begrijp dat er voorkeuren zijn wat betreft speelstijl ;)
-
Maarja, wanneer is iets eerlijk en wanneer niet.
Naar mijn mening is het eerlijk als het volgens de regels gebeurt, en complotten mogen gewoon volgens de regels.
toegestaan en eerlijk zijn voor mij twee heel verschillende begrippen.. Eerlijk is iets wat ik voor mij zelf kan verantwoorden. Toegestaan is omschreven in regels. Over toegestaan hoef je niet na te denken, want je kunt je er altijd achter verschuilen.
-
toegestaan en eerlijk zijn voor mij twee heel verschillende begrippen.. Eerlijk is iets wat ik voor mij zelf kan verantwoorden. Toegestaan is omschreven in regels. Over toegestaan hoef je niet na te denken, want je kunt je er altijd achter verschuilen.
Maar als je niet aan complotten zou moeten doen,
dan hebben een aantal kandidaten gewoon geen kans om te winnen en weten ze dat van te voren al.
Valentijn bijvoorbeeld.
Ze heeft complotten nodig om te blijven anders word ze weggestemd omdat de zwakste van het kamp is.
Als ze niet aan complotten doet, waarom zou ze dan überhaupt meedoen?
-
Een van de weinige overeenkomsten tussen alle winnaars is de bereidheid tot adaptatie. Als je Expeditie Robinson wilt winnen dan moet je boven alles bereid zijn om je functioneren aan te passen aan de omstandigheden. De winnende strategie is elk seizoen anders maar zelden willekeurig. De winnaars denken niet in problemen maar in mogelijkheden.
Ik denk dat je dat heel goed zegt, het is een soort ongeschreven wet die onder het spelmechaniek schuilgaat; als deelnemer dien je je continue aan te passen aan wat er in het spel gebeurd. Wat je hier zegt huist ook meteen mijn afkeer voor de grootschalige complotten, want met zo'n complot hoef je je niet meer aan te passen aan wat er gebeurd en onttrek je je naar mijn mening aan dit spelmechaniek en dus aan het spel, terwijl je er toch in blijft.
Natuurlijk kan een complot uiteen vallen: mensen kunnen zich eraan onttrekken, er nooit echt deel van uitgemaakt hebben, overtuigd worden dat het toch niet in hun voordeel is deel te nemen, wroeging krijgen etc. Dat is echter niet het idee van zo'n meerderheden complot. De gedachte die daarachter schuil gaat is juist "ik zit voorlopig even veilig, en ik hoef er voorlopig niets meer voor te doen. Weg met creativiteit, weg met enig principe van adaptatie, weg met dat spelmechaniek uit de quote hierboven, pech voor jou die kansloos naar huis gestuurd gaat worden tenzij dit complot uiteen valt". Misschien zie ik dat helemaal verkeerd, dat kan uiteraard, maar ik ontkom op het moment niet aan die achterliggende gedacht, en tegen een tactische stap waar die gedachte in schuilgaat teken ik eigenlijk wel bezwaar aan.
Ik sluit me bij Stormpie aan wanneer hij zegt dat een echte winnaar denkt in eerlijke mogelijkheden. Maar wat is dan eerlijk? Ik denk dat het te makkelijk is om te zeggen dat alles wat de regels toelaten ook echt eerlijk is. Soms is het aan de speler om te besluiten niet met het mes op tafel te spelen. Een zet die is toegestaan binnen de regels, maar eigenlijk zegt "speel het spel maar even niet", vind ik zelf niet eerlijk.
-
Maar als je niet aan complotten zou moeten doen,
dan hebben een aantal kandidaten gewoon geen kans om te winnen en weten ze dat van te voren al.
Valentijn bijvoorbeeld.
Ze heeft complotten nodig om te blijven anders word ze weggestemd omdat de zwakste van het kamp is.
Als ze niet aan complotten doet, waarom zou ze dan überhaupt meedoen?
tja.. wat is iemands motief om mee te doen? Ook Robert verwachtte niet als winnaar uit het programma te rollen, maar gaf zich toch op..
-
tja.. wat is iemands motief om mee te doen? Ook Robert verwachtte niet als winnaar uit het programma te rollen, maar gaf zich toch op..
Tjaa, je kan gwn meedoen voor de eevaring natuurlijk,
maar als niemand meedoet om te winnen, is der niet veel aan om naar te kijken lijkt me.
-
De haken en ogen die jij meent te zien zijn geenszins onoverkomelijk voor de kandidaten en zeggen vooral veel over je eigen visie op Expeditie Robinson. Geraldine en Anna kregen ontzettend veel verbale en non-verbale signalen voordat het tactische plan van Sef en Geza daadwerkelijk werd uitgevoerd. Ze hadden genoeg tijd én stemmen om het tij te keren. Ze kozen er in hun naïeve hoedanigheid echter voor om te geloven dat Veronica het doelwit zou zijn. Ik schreef verder dat sterke kandidaten zich zwakker kunnen voordoen, niet dat ze zich zwak moeten voordoen want dat brengt namelijk weer andere problemen met zich mee. Eén van de mogelijkheden is inderdaad jezelf inhouden tijdens de proeven. Wederom zijn er echter veel andere mogelijkheden, kandidaten hoeven niet al hun kaarten te laten zien aan de tegenstanders. Je doet er nu eenmaal verstandig aan om sommige vaardigheden pas in gevallen van nood toe te passen. Geza en Sef hebben er bijvoorbeeld voor gekozen om relatief vroeg in het spel een beroep te doen op hun tactische vaardigheden terwijl het verstandiger was om nog iets langer te wachten, nu zijn de tegenstanders op de hoogte van die vaardigheden en vormen ze een groter doelwit. Andere vaardigheden die veel gebruikt worden tijdens Expeditie Robinson zijn vuur maken en evenwichtsgevoel (de balkproef), vroeg in het spel laten blijken dat je die vaardigheden goed beheerst kan zich later tegen je gaan keren.
Anna-Alicia en Geraldine riepen daarom toch ook de groep bijeen? Toch bleef het complot bestaan, zonder dat er een sterk aanwijsbare reden was voor Anna-Alicia en Geraldine om dit te veronderstellen. Het had net zo goed wel eerlijk kunnen zijn, en geen complot tegen Geraldine.
Daarbij zou het niet slim geweest zijn om extra stemmen in te zetten, stel dat Veronica er toch uitgestemd wordt door de heren, dan hebben ze die stemmen voor niks ingezet én zijn ze onbetrouwbaar, een flinke deuk in hun imago en extra stemmen kwijt; een makkelijk doelwit voor een volgende eilandraad. En los van dat geldt ook hier weer: het was veel menselijker om Veronica eruit te stemmen. Die keus was makkelijker geweest, had geen spanningen opgeleverd en zou dus ook de teamspirit hoog houden, dat is een belangrijk onderdeel van t spel. Ik lees in jouw verhaal helemaal niks over teamspirit, onderling vertrouwen, samen lachen, een hechte band hebben etc. etc. Het zijn geen gewetenloze pionnetjes die zich zonder moeite herpositioneren, liegen, chaos creeeren, enzovoort.
Ik denk dat er tegenwoordig nog maar weinig kandidaten zijn die verwachten dat Expeditie Robinson een soort vakantieresort op een onbewoond eiland is. De kandidaten zijn er in de eerste plaats om het spel te spelen, genieten is een luxe tussen het afzien door. Genieten van de spelervaring is makkelijker realiseerbaar maar over het algemeen voorbehouden aan de personen die goed kunnen relativeren. De eilandraden zijn elementair en de laatste seizoenen denkt het merendeel van de kandidaten daar gelukkig constant over na. Dat doet niets af aan hun mens-zijn en maakt ze zeker niet tot gevoelloze egocentrische robots, het geeft enkel aan dat ze zich uitermate bewust zijn van het spel en de mogelijkheden daarbinnen.
Wie zegt dat de kandidaten daar in de eerste plaats zijn om het spel te spelen? Dat zegt meer van jouw interpretatie van het spel dan van de objectieve werkelijkheid. Ik denk dat mensen die meedoen die daar genieten en daar bedoel ik mee: survivallen, schommels maken, creatief met eten bezig zijn, schuilplaatsen zo leuk en efficient mogelijk bouwen etc etc. daar in de eerste plaats zijn om te genieten van alle mogelijkheden die zo'n eiland biedt om daarin hun eigen vaardigheden en creatieve dingen te uiten. Dan is er ook nog het spel, maar dat komt er bij. Zimra zit al 12 dagen in de expeditie op een eiland alleen. Waarom? Omdat ze dit nooit meer mee gaat maken Een ervaring dus, waarvan ze kan genieten.
-
Anna-Alicia en Geraldine riepen daarom toch ook de groep bijeen? Toch bleef het complot bestaan, zonder dat er een sterk aanwijsbare reden was voor Anna-Alicia en Geraldine om dit te veronderstellen. Het had net zo goed wel eerlijk kunnen zijn, en geen complot tegen Geraldine.
Daarbij zou het niet slim geweest zijn om extra stemmen in te zetten, stel dat Veronica er toch uitgestemd wordt door de heren, dan hebben ze die stemmen voor niks ingezet én zijn ze onbetrouwbaar, een flinke deuk in hun imago en extra stemmen kwijt; een makkelijk doelwit voor een volgende eilandraad. En los van dat geldt ook hier weer: het was veel menselijker om Veronica eruit te stemmen. Die keus was makkelijker geweest, had geen spanningen opgeleverd en zou dus ook de teamspirit hoog houden, dat is een belangrijk onderdeel van t spel. Ik lees in jouw verhaal helemaal niks over teamspirit, onderling vertrouwen, samen lachen, een hechte band hebben etc. etc. Het zijn geen gewetenloze pionnetjes die zich zonder moeite herpositioneren, liegen, chaos creeeren, enzovoort.
Ze hadden in de gaten dat er een alliantie bestond die van plan was om één van hun tweeën weg te stemmen vanwege het gevaar dat ze vormen. Jij stelt in je eerste post: “Hoe kon zij weten dat ze nu al tactisch gingen stemmen”. Als je op de hoogte bent van het plan van de tegenstanders en ze zeggen na een confrontatie dat ze toch op een ander gaan stemmen dan is het redelijk naïef om dat zonder enige vraagtekens te geloven. Het inzetten van extra stemmen is een risico en ik beoordeel dat natuurlijk met wijsheid achteraf. In dit scenario (zonder tussenkomst van productie) had het een naderende ondergang kunnen afwenden. De elementen die jij opnoemt (teamspirit, samen lachen en hechte band hebben etc.) zijn ook belangrijk in het kader van het spel maar blijven een keuze en geen verplichting. Nogmaals wie zijn wij om te vertellen hoe de kandidaten wel of niet moeten spelen?
Wie zegt dat de kandidaten daar in de eerste plaats zijn om het spel te spelen? Dat zegt meer van jouw interpretatie van het spel dan van de objectieve werkelijkheid. Ik denk dat mensen die meedoen die daar genieten en daar bedoel ik mee: survivallen, schommels maken, creatief met eten bezig zijn, schuilplaatsen zo leuk en efficient mogelijk bouwen etc etc. daar in de eerste plaats zijn om te genieten van alle mogelijkheden die zo'n eiland biedt om daarin hun eigen vaardigheden en creatieve dingen te uiten. Dan is er ook nog het spel, maar dat komt er bij. Zimra zit al 12 dagen in de expeditie op een eiland alleen. Waarom? Omdat ze dit nooit meer mee gaat maken Een ervaring dus, waarvan ze kan genieten.
Wellicht omdat Expeditie Robinson in de eerste plaats een spel is? Dat is geen interpretatie maar de realiteit. Mensen kunnen natuurlijk meedoen voor de ervaring maar dat verandert niks aan het doel van dit spel. Aan het einde van de rit zijn er vijftien verliezers en slechts één winnaar. Bovendien is genieten erg moeilijk als je honger hebt, weinig slaap, weinig energie en in de wetenschap leeft dat er elke drie dagen iemand moet vertrekken. Wat betreft Zimra, ik denk dat ze liever de teamfase van het spel had bereikt in plaats van twaalf dagen moederziel alleen te spenderen op duivelseiland. Op ons komt dat misschien over als een geweldige ervaring en Zimra zal het naderhand natuurlijk ook waarderen maar momenteel zit ze niet op duivelseiland om eens flink te genieten. Zimra zit daar om zich terug te vechten in de expeditie.
-
en zoals iedere kijker met andere ogen naar ER kijkt, zal iedere deelnemer andere motieven hebben om deel te nemen.
Geraldine zei het mooi.. Ik ben hier nog niet klaar.. Bedoelde ze daarmee dat ze haar truckendoos met complotten nog niet had opengetrokken? Of bedoelde ze hiermee dat ze zo enorm van de ervaring genoot dat ze nog niet weg wilde? Ik gok zomaar het tweede
-
Geraldine geniet overduidelijk met volle teugen van de ervaring en dat is ook erg mooi om te zien. Ik vind het alleen erg bizar dat er na meer dan tien jaar Expeditie Robinson nog altijd kijkers zijn die de kandidaten veroordelen omwille van speltactiek. Kandidaten die de nadruk leggen op overlevingsvaardigheden, teamgeest en het winnen van proeven geven een eigen invulling aan het spel, evengoed als de kandidaten die gebruik maken van andere mogelijkheden (allianties, misleiding en andere creatieve oplossingen). De verheerlijking van de eerste speelwijze en de afkeuring van de tweede speelwijze komt erg bekrompen op mij over. Natuurlijk heeft iedereen een voorkeur, maar de ene speelwijze als oneerlijk beschouwen op basis van je eigen ideeën over de invulling van het spel is nogal kortzichtig.
-
yeps.. ben helemaal met je eens dat kandidaten worden beoordeeld op hun gedrag in de expeditie. Het is jammer als dat beoordelen omslaat in veroordelen, want we weten ook (iig de oude garde) dat de productie een kandidaat extremer neer kan zetten dan de werkelijkheid.
Maar.. en dat is de andere kant van het verhaal, in het dagelijks leven worden we allemaal beoordeeld op ons handelen. In positieve en negatieve zin. Je ziet het zelfs hier op het forum. Ik vind mezelf bv. niet kortzichtig als ik bepaalde speelwijzen als oneerlijk beschouw. Dat wil alleen maar zeggen dat ze niet stroken met mijn idee van eerlijkheid. Dat ik een dergelijke speelwijze, hoewel die is toegestaan, niet voor mezelf zou kunnen verantwoorden.. Dat zegt alleen iets over mij. Een ander kan daar heel anders over denken.
-
Jij bent een van de weinigen die de definiëring van eerlijk en oneerlijk grotendeels op jezelf betrekt (kun je het voor jezelf verantwoorden). Veel andere kijkers vinden allianties en de bijbehorende stemafspraken per definitie oneerlijk (als in niet thuishorend in het spel vanwege principiële bezwaren). De eerste zienswijze kan ik begrijpen de tweede zienswijze vind ik kortzichtig.
-
Goyathlay, ik snap niet echt wat je bedoelt want er is geen verschil tussen de twee, niet zoals je het nu beschrijft althans. Wanneer iemand een principieel bezwaar heeft tegen bepaalde zetten in het spel, dan is dat uiteraard op basis van dieperliggende ideeën over wat een spel (on)eerlijk maakt. Die ideeën hebben uiteraard betrekking op jezelf.
-
Goyathlay, ik snap niet echt wat je bedoelt want er is geen verschil tussen de twee, niet zoals je het nu beschrijft althans. Wanneer iemand een principieel bezwaar heeft tegen bepaalde zetten in het spel, dan is dat uiteraard op basis van dieperliggende ideeën over wat een spel (on)eerlijk maakt. Die ideeën hebben uiteraard betrekking op jezelf.
Bij de eerste vorm wordt er een eigen invulling gegeven aan de term 'eerlijk', bij de tweede vorm wordt er een algemeen geldende betekenis aan toegeschreven en gehanteerd. Of iets losser vertaald: het verschil tussen een beoordeling en een veroordeling.
-
ik betrek het op mezelf omdat ik alleen voor mezelf kan spreken.
Daarnaast ben ik van mening dat er een algemene waarde aan de term eerlijkheid hangt.
Voor wat betreft ER ligt het denk ik gecompliceerder. Beschouw je ER als een tactisch spel, of beschouw je ER als een sociaal gebeuren met een spelelement. Voor mij is ER het laatste, maar een ander zal ER als een tactisch spel beschouwen.
En dan krijg je botsende meningen.. zo simpel is het. Wat voor de één acceptabel is, zal dat voor de ander niet zijn. Waar de één van geniet, zal een ander van gruwelen. En dat mag. Er is geen juiste mening. Of alle meningen zijn juist. Dat betekent niet dat de ene kijker kortzichtig is, het betekent ook niet dat de andere kijker gelijk heeft.
Het is zelfs zo dat ik (ik betrek het weer even op mezelf) helemaal geen gelijk hoef. Dat is totaal onbelangrijk :D Wel vind ik het fijn als een ander ook de moeite neemt om ook mijn standpunt aan te horen. En misschien te denken.. hé daar zit toch wel iets in...
-
Bij de eerste vorm wordt er een eigen invulling gegeven aan de term 'eerlijk', bij de tweede vorm wordt er een algemeen geldende betekenis aan toegeschreven en gehanteerd. Of iets losser vertaald: het verschil tussen een beoordeling en een veroordeling.
Doch veroordelen is niet los te koppelen van eerlijkheid, de twee zijn conceptueel met elkaar verbonden.
Het is zelfs zo dat ik (ik betrek het weer even op mezelf) helemaal geen gelijk hoef. Dat is totaal onbelangrijk :D Wel vind ik het fijn als een ander ook de moeite neemt om ook mijn standpunt aan te horen. En misschien te denken.. hé daar zit toch wel iets in...
Wijze woorden ::jaja::
-
Zo worden de scheidslijnen wel heel erg vaag als je het mij vraagt Stormpie. Niet iedere interpretatie staat op gelijke hoogte. Een mening die niet goed beargumenteerd kan worden heeft voor de meeste mensen gelukkig nog altijd veel minder waarde dan een afgewogen mening op basis van argumenten (lees: feitelijkheden). Als je bewijsgronden ontbreken of aan alle kanten rammelen dan kun je kanttekeningen verwachten. Voor mij is van mening wisselen van belang om de gaten in mijn eigen betoog te ontdekken en zo nodig te dichten, je bent zelf vaak blind voor je eigen zwakheden en inconsequenties.
-
ah.. daar waar ik hoop dat men mijn verhaal wil lezen, ben ik geïnteresseerd in het verhaal van de ander. Het is geen éénrichtingsverkeer.
Het is zelfs geen rechte weg. Misschien niet eens altijd vooruit.
-
Maar als je niet aan complotten zou moeten doen,
dan hebben een aantal kandidaten gewoon geen kans om te winnen en weten ze dat van te voren al.
Precies, dit is voor mij een cruciaal argument. Dit is precies waarom complotten in mijn ogen het spel veel leuker maken. Zonder complotten zou je bij wijze van spreken op dag 1 de winnaar al kunnen aanwijzen. Op die manier zouden er dus ook alleen maar 'ultieme survivors' als Frank (2004) en Marnix (2005) winnen en doet de rest in feite voor spek en bonen mee. Dus als jij niet zo'n ultieme survivor bent, zou je wel dom zijn om het daarop aan te laten komen.
Al met al zijn complotten voor mij als kijker dus ook een manier om het wat spannender en onvoorspelbaarder te maken.
-
Stemafspraken horen erbij. Maar op de een of andere manier had ik enorm veel moeite met de afspraak van Hans en Yin destijds. Dat was echt zum kotzen.
Hans en Yin werden op een gegeven moment compleet onuitstaanbaar, omdat ze zo arrogant werden dat Hans zelfs megalomane trekjes begon te vertonen (hij dacht dat het 'voorbestemd' was dat hij het zou gaan winnen oid...). Dat vond ik inderdaad ook om te kotsen. Maar eigenlijk wa dat vooral een blunder van hun concurrenten, die zich echt als makke lammetjes naar de slachtbank lieten leiden... Als die gewoon hadden besloten hun krachten te bundelen, dan hadden ze gemakkelijk die arrogante grijns van Hans' gezicht kunnen krijgen.
Dus met de strategie van Hans en Yin was in mijn ogen niet veel mis (ze hadden gewoon een ijzersterk verbond), maar de arrogantie waarmee het gepaard ging was stuitend en de domheid van de tegenspelers was tenenkrommend.
-
Precies, dit is voor mij een cruciaal argument ... Zonder complotten zou je bij wijze van spreken op dag 1 de winnaar al kunnen aanwijzen ... Al met al zijn complotten voor mij als kijker dus ook een manier om het wat spannender en onvoorspelbaarder te maken.
Hoe breed trek jij nu het begrip complot? Toen ik deze thread startte had ik het bewust over stemafspraken omdat complotten naar mijn mening een van de zoveel vormen van stemafspraken zijn. Zelf zou ik het laten vallen van (onjuiste) info zo vlak voor een eilandraad geen complot willen noemen, maar wel een tactische zet waarmee je verder kunt komen. Met je maatje meestemmen zou ik ook nog geen complot willen noemen, proberen te polsen wat anderen doen ook niet. Ik zou zeggen dat met een complot in een klap de stemmen van een aanzienlijke groep spelers vastgelegd wordt.
Als je echter iedere zet die stemgedrag beïnvloed onder de noemer complot plaatst, dan ja, dan zijn complotten hard nodig in het spel. Noodzakelijk nog altijd niet, want het is vaak zat voorgekomen dat de spreekwoordelijke derde hond er met de titel vandoor ging. Niet helemaal op de voorgrond staan is nog steeds een geldige tactiek.
Ik snap niet zo goed hoe je kunt zeggen dat een complot het spel onvoorspelbaar maakt. De hele reden dat spelers daar aan beginnen is juist omdat het zekerheid biedt (of lijkt te bieden).
--
Even een heel andere vraag. Er vanuit gaande dat complotten helemaal ok zijn, wanneer vinden jullie het gepast? De meeste mensen op het forum zijn bijvoorbeeld nogal verbaasd dat Sef en Geza nu al aan de slag gaan met deze ingreep. Tactisch is het gewoon niet slim en wat iedereen hier verder ook vindt van complotten, daar is iedereen het geloof ik wel over eens. Daarnaast blijft die opmerking van Sef me ook steeds bij. Nadat ze geprobeerd hadden Geraldine eruit te knallen zei hij dat ze "onnodig iemand gekwetst hadden". Nou weet ik dat sommigen onder ons vind dat ze gewoon niet moet zeuren, maar gezien de tactisch beroerde timing van het complot vind ik het wel een interessante vraag. Zowel de tactische en als de emotionele kant beschouwend, hoe gepast was dat complot nou eigenlijk in jullie ogen? En vinden voorstanders van complotten dan dat het altijd kan of dat er inderdaad een tijd en een plek is om complotten in te zetten? Als voorbeeld, zelf vind ik een complot in week 1 of 2 nogal weinig aan het spel toevoegen.
-
Hoe breed trek jij nu het begrip complot?
Het laten vallen van valse informatie is inderdaad geen complot als je dat in je eentje doet... dan is het gewoon liegen. Maar met je maatje afspreken op wie je stemt is wel een complot.
Volgens de Van Dale is een complot simpelweg een 'samenzwering'. Wikipedia geeft een iets uitgebreidere en interessante definitie:
Een samenzwering of complot is een geheime afspraak tussen een aantal personen om iets te ondernemen tegen een andere persoon of groep.
Nu kunnen we dat heel mooi uiteen rafelen...
Een complot is dus:
1. een afspraak (als mensen door toeval, telepathie of dezelfde onuitgesproken afwegingen op dezelfde persoon stemmen, is er geen complot)
2. tussen een aantal personen (er moeten 2 of meer mensen bij betrokken zijn: 1 persoon maakt geen complot)
3. geheim (mensen die niet bij de afspraak betrokken zijn en/of het doelwit zijn, hebben er geen kennis van)
4. gericht TEGEN een andere persoon of groep.
Ik snap niet zo goed hoe je kunt zeggen dat een complot het spel onvoorspelbaar maakt. De hele reden dat spelers daar aan beginnen is juist omdat het zekerheid biedt (of lijkt te bieden).
Een complot maakt het spel onvoorspelbaar omdat iedereen het spel via complotten naar zijn of haar hand kan zetten, óók de personen die nooit zouden winnen als puur en alleen wordt gekeken naar 'survivor-kwaliteiten'. Zonder complotten is ER vooral een verkiezing van de beste survivor.
Complotten maken het spel alleen voorspelbaarder op het moment dat slechts 2 of 3 mensen er gebruik van maken en de rest zich simpel laat wegstemmen, zoals toen met Hans & Yin. Maar als kandidaten het spel slim spelen, kunnen complotten het spel iedere eilandraad weer op zijn kop gooien.
Stel: je hebt een samensmelting met 9 kandidaten. Er is een complot van 5 tegen 4, dus het zou heel voorspelbaar kunnen worden: 1 voor 1 die 4 kandidaten weg. Maar binnen het complot van 5 zijn er maar 3 die de finale gaan halen, dus kunnen de mensen uit de minderheid proberen een nieuw complot te vormen met de 'buitenbeentjes 'uit de meerderheidsgroep.
-
Dat de focus de laatste jaren meer op de complotten is gaan liggen, hangt wellicht ook enigszins samen met het wegvallen van de finale-eilandraad. Sterke spelers eruit spelen om over te blijven met de "zwakkeren" kan natuurlijk ook cruciaal zijn bij een laatste eilandraad, maar het is waarschijnlijk nóg belangrijker om op dat moment zo weinig mogelijk vijanden te hebben gemaakt, omdat de afvallers je nog wel tot winnaar moeten uitroepen. Dat deden ze steevast met de verfoeide "robinsonwaardigheid" als uitgangspunt; over dat begrip is vaak genoeg gediscussieerd, maar feit is dat het onder de meeste kandidaten elk jaar weer inhield dat je een nobele speler moest zijn die sterk was op drie gebieden: sociaal, in de proeven en in het overleven. Complotten, daar moest je buiten - en het liefst boven - staan.
Sinds er een laatste proef is, kan er veel rücksichtsloser te werk worden gegaan, je hoeft niet meer bang te zijn dat je er in de finale op afgerekend wordt.
Zelf heb ik nooit problemen gehad met complotten en stemafspraken. Sterker nog, meestal juich ik het zelfs toe. Maar ik trek wel een soort grens bij wat Sef, Geza en Paulien bij Geraldine hebben geflikt. Dat schenden van zo'n gentlemen's agreement vind ik net wat te eerloos. Sowieso moet je met sommige dingen wel oppassen. Ik zeg altijd dat ER dan wel een spel is, maar het is wel een spel waarin mensen vaak de pionnen zijn. En mensen hebben wel gevoelens die je kunt kwetsen. De uitleg "het is niet persoonlijk, het is een spel" is niet altijd genoeg om bepaald gedrag te verantwoorden. Iedere kandidaat moet voor zichzelf bepalen hoe ver hij daarin wil gaan.
Tot slot vind ik het ook jammer dat in de laatste jaren de noodzaak lijkt verdwenen om de paar sterksten (fysiek en qua overleven) er sowieso in te houden tot de samensmelting. Vroeger kon je je positie veilig stellen als jij degene was die het vuur kon maken, de vis kon vangen of het andere team kon verslaan in een proef waardoor je kamp een prijs kon pakken. Zo iemand stemde je er niet uit, want die zorgde voor het eten of onderdak. Het echte spel begon eigenlijk pas na de samensmelting, daarvoor werd eerst het kaf van het koren gescheiden. Tegenwoordig lijkt het soms alsof sommigen al vanaf dag één argwanend op zoek gaan naar de sterkste, om die er zo snel mogelijk uit te wippen (enigszins gechargeerd).
-
Tegenwoordig lijkt het soms alsof sommigen al vanaf dag één argwanend op zoek gaan naar de sterkste, om die er zo snel mogelijk uit te wippen (enigszins gechargeerd).
Dat is juist dom op tactisch gebied.
Je laat dan aan iedereen je kaarten zien en doordat je team zwakker is moet je waarschijnlijk vaker naar de eilandraad.
-
Even een heel andere vraag. Er vanuit gaande dat complotten helemaal ok zijn, wanneer vinden jullie het gepast? De meeste mensen op het forum zijn bijvoorbeeld nogal verbaasd dat Sef en Geza nu al aan de slag gaan met deze ingreep. Tactisch is het gewoon niet slim en wat iedereen hier verder ook vindt van complotten, daar is iedereen het geloof ik wel over eens. Daarnaast blijft die opmerking van Sef me ook steeds bij. Nadat ze geprobeerd hadden Geraldine eruit te knallen zei hij dat ze "onnodig iemand gekwetst hadden". Nou weet ik dat sommigen onder ons vind dat ze gewoon niet moet zeuren, maar gezien de tactisch beroerde timing van het complot vind ik het wel een interessante vraag. Zowel de tactische en als de emotionele kant beschouwend, hoe gepast was dat complot nou eigenlijk in jullie ogen? En vinden voorstanders van complotten dan dat het altijd kan of dat er inderdaad een tijd en een plek is om complotten in te zetten? Als voorbeeld, zelf vind ik een complot in week 1 of 2 nogal weinig aan het spel toevoegen.
Er is geen blauwdruk voor het moment waarop een alliantie gesmeed dient te worden, het hangt voor een groot deel af van je eigen speelstijl en de andere kandidaten. Er zijn situaties denkbaar waarin je direct na aankomst aansluiting moet zoeken om niet achter het net te vissen. En er zijn ook situaties denkbaar waarin je onmiddellijk afgerekend kan worden op tactisch spel. De kandidaten dienen de situatie en de medespelers te lezen alvorens een plan te formuleren en uit te voeren. Sef en Geza spelen onder het principe van ‘high risk high gain’. Die speelstijl kan verkeerd uitpakken maar ook de deur naar de winst wagenwijd openzetten. Het ingrijpen van de productie heeft de oorspronkelijke plannen echter gedwarsboomd en daardoor zullen we nooit te weten komen of de handelswijze een meesterzet of een tactische blunder was. Sef en Geza zijn nu de brand van de productie aan het blussen in plaats van hun eigen brand. Als behoudende speler zou ik binnen deze groep kandidaten iets langer wachten alvorens mijn spelkleuren kenbaar te maken. Ik beoordeel dat echter met veel meer spelinformatie dan Sef en Geza hebben.
-
Tot slot vind ik het ook jammer dat in de laatste jaren de noodzaak lijkt verdwenen om de paar sterksten (fysiek en qua overleven) er sowieso in te houden tot de samensmelting. Vroeger kon je je positie veilig stellen als jij degene was die het vuur kon maken, de vis kon vangen of het andere team kon verslaan in een proef waardoor je kamp een prijs kon pakken. Zo iemand stemde je er niet uit, want die zorgde voor het eten of onderdak. Het echte spel begon eigenlijk pas na de samensmelting, daarvoor werd eerst het kaf van het koren gescheiden. Tegenwoordig lijkt het soms alsof sommigen al vanaf dag één argwanend op zoek gaan naar de sterkste, om die er zo snel mogelijk uit te wippen (enigszins gechargeerd).
Dat komt niet enkel door de kandidaten maar zeker ook door productionele beslissingen zoals het inkorten van de duur van de Expeditie, een relatief snelle samensmelting van de kampen, een grotere voedselvoorraad en teamproeven die zo gebalanceerd mogelijk gemaakt worden. Er gaan steeds minder voordelen gepaard met het behouden van overduidelijke bedreigingen en aldus meer nadelen. De andere kant van de medaille is dat juist door deze beslissingen er veel meer mogelijkheden zijn voor de kandidaten die over andere vaardigheden beschikken. Kracht en vermogen schuilen niet enkel in fysieke gesteldheid en overlevingsvaardigheden (al zijn er nog steeds velen die dat graag geloven).
-
Dat is juist dom op tactisch gebied.
Je laat dan aan iedereen je kaarten zien en doordat je team zwakker is moet je waarschijnlijk vaker naar de eilandraad.
Behalve als je toch al weet wie je er uit gaat stemmen omdat je in een complot zit...
-
Ja maar dan kun je alsnog beter de zwakste die niet in je complot zit eruit stemmen.
-
Ze hadden in de gaten dat er een alliantie bestond die van plan was om één van hun tweeën weg te stemmen vanwege het gevaar dat ze vormen. Jij stelt in je eerste post: “Hoe kon zij weten dat ze nu al tactisch gingen stemmen”. Als je op de hoogte bent van het plan van de tegenstanders en ze zeggen na een confrontatie dat ze toch op een ander gaan stemmen dan is het redelijk naïef om dat zonder enige vraagtekens te geloven. Het inzetten van extra stemmen is een risico en ik beoordeel dat natuurlijk met wijsheid achteraf. In dit scenario (zonder tussenkomst van productie) had het een naderende ondergang kunnen afwenden. De elementen die jij opnoemt (teamspirit, samen lachen en hechte band hebben etc.) zijn ook belangrijk in het kader van het spel maar blijven een keuze en geen verplichting. Nogmaals wie zijn wij om te vertellen hoe de kandidaten wel of niet moeten spelen?
AA en Geraldine hebben nooit geweten dat de mannen en Paulien op hun wilden gaan stemmen, ze wilden alleen zeker weten dat er geen complot gaande was. Geza en Sef speelden daarop in door te zeggen dat ze gewoon met zn allen op Veronica zouden gaan stemmen. Dus het was geen confrontatie zoals jij stelt en ze hebben ook nooit gezegd "toch op een ander" te stemmen want er was nooit sprake van (voor Geraldine en AA) dat ze op Geraldine gingen stemmen.
Wellicht omdat Expeditie Robinson in de eerste plaats een spel is? Dat is geen interpretatie maar de realiteit. Mensen kunnen natuurlijk meedoen voor de ervaring maar dat verandert niks aan het doel van dit spel. Aan het einde van de rit zijn er vijftien verliezers en slechts één winnaar. Bovendien is genieten erg moeilijk als je honger hebt, weinig slaap, weinig energie en in de wetenschap leeft dat er elke drie dagen iemand moet vertrekken. Wat betreft Zimra, ik denk dat ze liever de teamfase van het spel had bereikt in plaats van twaalf dagen moederziel alleen te spenderen op duivelseiland. Op ons komt dat misschien over als een geweldige ervaring en Zimra zal het naderhand natuurlijk ook waarderen maar momenteel zit ze niet op duivelseiland om eens flink te genieten. Zimra zit daar om zich terug te vechten in de expeditie.
Ik zeg ook niet dat het geen spel is ??? Ik zeg alleen dat jij een erg pragmatische en beperkte visie hebt op het spel. Menselijke waarden en normen, eerlijkheid en rechtvaardigheid spelen geen rol in jou uitleg van het spel, maar zo werkt het nou eenmaal niet. Het blijven mensen die meedoen aan een ervaring voornamelijk omdat ze zichzelf willen tegenkomen, niet enkel om een spel te spelen. Jij zegt dat eilandraden elementair zijn, maar ik denk juist dat Robinsonvaardigheden elementair zijn ; als je je goed kunt redden op een eiland en sociaal sterk bent zou je veilig moeten zijn. Helaas zijn complotten zó dominant dat iemand in de minderheid geen schijn van kans maakt, uitzonderingen zoals het "complot" van Fajah met de Belgen daargelaten. Dit vergroot de kans dat de uiteindelijke winnaar niet degene is met de meeste Robinsonkwaliteiten: Sociaal sterk, zelfredzaamheid op een eiland en sterk in proeven, maar degene die in het beste complot zat en daarbij een eindproef wint van mensen uit hetzelfde complot. Neem nou de finale van vorig jaar: Het is dat Fatima goed kon gooien maar anders had het net zo goed Peggy of Fajah kunnen zijn. Erg willekeurig en zeker geen ultieme test voor de beste Robinson.
-
AA en Geraldine hebben nooit geweten dat de mannen en Paulien op hun wilden gaan stemmen, ze wilden alleen zeker weten dat er geen complot gaande was. Geza en Sef speelden daarop in door te zeggen dat ze gewoon met zn allen op Veronica zouden gaan stemmen. Dus het was geen confrontatie zoals jij stelt en ze hebben ook nooit gezegd "toch op een ander" te stemmen want er was nooit sprake van (voor Geraldine en AA) dat ze op Geraldine gingen stemmen.
Sorry maar de bovenstaande voorstelling van zaken is gewoon onwaar, ik adviseer je om de aflevering nogmaals te bekijken. Geraldine zegt namelijk al voor de bespreking tegen Anna-Alicia dat er vijftien complotten zijn waar zij niet inzitten. Vervolgens stelt Geraldine dat ze een sterk gevoel heeft dat de anderen Anna en haar uit elkaar willen drijven. Anna beaamt dat en vindt het allemaal veel te opzichtig (we zijn toch niet achterlijk stelt ze). Daarna heeft Anna-Alicia het allemaal op tafel gegooid en is daarmee dus de confrontatie aangegaan.
Ik zeg ook niet dat het geen spel is ??? Ik zeg alleen dat jij een erg pragmatische en beperkte visie hebt op het spel. Menselijke waarden en normen, eerlijkheid en rechtvaardigheid spelen geen rol in jou uitleg van het spel, maar zo werkt het nou eenmaal niet. Het blijven mensen die meedoen aan een ervaring voornamelijk omdat ze zichzelf willen tegenkomen, niet enkel om een spel te spelen. Jij zegt dat eilandraden elementair zijn, maar ik denk juist dat Robinsonvaardigheden elementair zijn ; als je je goed kunt redden op een eiland en sociaal sterk bent zou je veilig moeten zijn. Helaas zijn complotten zó dominant dat iemand in de minderheid geen schijn van kans maakt, uitzonderingen zoals het "complot" van Fajah met de Belgen daargelaten. Dit vergroot de kans dat de uiteindelijke winnaar niet degene is met de meeste Robinsonkwaliteiten: Sociaal sterk, zelfredzaamheid op een eiland en sterk in proeven, maar degene die in het beste complot zat en daarbij een eindproef wint van mensen uit hetzelfde complot. Neem nou de finale van vorig jaar: Het is dat Fatima goed kon gooien maar anders had het net zo goed Peggy of Fajah kunnen zijn. Erg willekeurig en zeker geen ultieme test voor de beste Robinson.
Jij stelt vraagtekens bij de opvatting dat kandidaten daar in de eerste plaats zijn om een spel te spelen. Ik antwoord daarop door te stellen dat Expeditie Robinson in de eerste plaats een spel is. Als kandidaten niet willen meespelen of de anderen veroordelen die alle spelmogelijkheden benutten dan zitten ze misschien niet op de juiste plaats. De eilandraden zijn elementair omdat de spelers daar de gelegenheid krijgen om tegenstanders weg te stemmen op basis van hun eigen spelvisie, robinsonvaardigheden zijn zoals je zelf al aangeeft niet elementair omdat deze vaardigheden slechts een beperkte invloed hebben binnen het spel. Het tweede gedeelte van je post kan ik niet thuisbrengen, ik leg het spel niet uit en schrijf al helemaal geen regels voor (ik geef juist aan dat er amper regels zijn). Ik reageer hoofdzakelijk op het onderwerp van deze draad en dat gaat over stemafspraken, allianties en hoe wij daar over denken. Als je het graag wilt hebben over de ervaring die de kandidaten opdoen, rechtvaardigheid en moraliteit dan is het wellicht een goed idee om een andere draad te openen. Ik wil daar best mijn gedachten over geven maar ik ga hier met opzet niet teveel offtopic.
-
Er is geen blauwdruk voor het moment waarop een alliantie gesmeed dient te worden, het hangt voor een groot deel af van je eigen speelstijl en de andere kandidaten. Er zijn situaties denkbaar waarin je direct na aankomst aansluiting moet zoeken om niet achter het net te vissen. En er zijn ook situaties denkbaar waarin je onmiddellijk afgerekend kan worden op tactisch spel. De kandidaten dienen de situatie en de medespelers te lezen alvorens een plan te formuleren en uit te voeren.
Precies! Dat is dus ook een van de redenen dat complotten het spel onvoorspelbaarder én leuker maken. ::jaja::
-
De eilandraden zijn elementair omdat de spelers daar de gelegenheid krijgen om tegenstanders weg te stemmen op basis van hun eigen spelvisie...
Het is grappig dat je dat zo stelt. Een veel gehoord argument van spelers tegen het samenzweren is juist dat het zo leuk zo zijn als mensen hun eigen spel zouden spelen, "stem ik tactisch, of speel ik mijn eigen spel" wordt er dan gezegd.
Anderzijds moeten we "tactisch samenzweren" misschien meer zien in het daglicht van samenwerking. Een ander soort samenwerking dan we tot nu toe besproken hebben, maar evengoed samenwerking. Crusoe zat misschien alleen op een eiland (althans tot hij Vrijdag ontmoette) maar onze spelers zitten dat niet. Mensen zijn groepsdieren zeggen we vaak, maar het valt natuurlijk niet te ontkennen dat we als ras verdeeld zijn. Het ontstaan van meer- en minderheden is te verwachten. Met 16 man op een eiland moeten we het komen en gaan van samenzweringen misschien meer zien als het komen en gaan van minimaatschappijen die met elkaar in de clinch liggen, dat is namelijk iets dat (groepen) mensen doen. Als je 16 Robinsons op een eiland kwakt, is het niet meer dan logisch dat zij stuk voor stuk terugvallen op dat groepsinstinct, of in het tumult ten onder gaan. Als we echt zouden willen testen wie de originele Robinson is zouden we ze elk op een eigen eiland moeten zetten (of in een grot, go Tanja) en niet met z'n allen bij elkaar. We zetten ze echter wel bij elkaar op een eiland.
-
Sorry maar de bovenstaande voorstelling van zaken is gewoon onwaar, ik adviseer je om de aflevering nogmaals te bekijken. Geraldine zegt namelijk al voor de bespreking tegen Anna-Alicia dat er vijftien complotten zijn waar zij niet inzitten. Vervolgens stelt Geraldine dat ze een sterk gevoel heeft dat de anderen Anna en haar uit elkaar willen drijven. Anna beaamt dat en vindt het allemaal veel te opzichtig (we zijn toch niet achterlijk stelt ze). Daarna heeft Anna-Alicia het allemaal op tafel gegooid en is daarmee dus de confrontatie aangegaan.
Jij stelt vraagtekens bij de opvatting dat kandidaten daar in de eerste plaats zijn om een spel te spelen. Ik antwoord daarop door te stellen dat Expeditie Robinson in de eerste plaats een spel is. Als kandidaten niet willen meespelen of de anderen veroordelen die alle spelmogelijkheden benutten dan zitten ze misschien niet op de juiste plaats. De eilandraden zijn elementair omdat de spelers daar de gelegenheid krijgen om tegenstanders weg te stemmen op basis van hun eigen spelvisie, robinsonvaardigheden zijn zoals je zelf al aangeeft niet elementair omdat deze vaardigheden slechts een beperkte invloed hebben binnen het spel. Het tweede gedeelte van je post kan ik niet thuisbrengen, ik leg het spel niet uit en schrijf al helemaal geen regels voor (ik geef juist aan dat er amper regels zijn). Ik reageer hoofdzakelijk op het onderwerp van deze draad en dat gaat over stemafspraken, allianties en hoe wij daar over denken. Als je het graag wilt hebben over de ervaring die de kandidaten opdoen, rechtvaardigheid en moraliteit dan is het wellicht een goed idee om een andere draad te openen. Ik wil daar best mijn gedachten over geven maar ik ga hier met opzet niet teveel offtopic.
Jij stelde dat Sef en Geza of wie dan ook behalve AA en Geraldine gezegd hebben op een van hun te gaan stemmen en dat ze later hebben gezegd toch op iemand anders te gaan stemmen. Zo uitgesproken heb ik ze niet gezien hoor. Ik blijf er dus bij dat het een groot risico geweest was voor Geraldine om haar extra stemmen te gebruiken om Sef of Geza er uit te stemmen, terwijl jij stelt dat Geraldine naief is geweest. Alsof jij of ik het in haar plaats beter zouden doen.
Je veronderstelt dingen die ik helemaal niet zeg. Natuurlijk spelen de kandidaten daar een spel en bijna alles is geoorloofd, alleen vind ik het jammer dat mensen die juist veel kwaliteiten hebben meestal niet in de finale komen, enkel omdat er complotten gesmeed worden. Voor mij gaat de waarde van zo'n programma er dan wel een beetje af. Het spel is volgens jou manipulatie, chaos creeeren, complotten smeden en alles wat smerig en onmenselijk is. Robinsonkwaliteiten hebben eigenlijk geen plek meer in het programma, je moet vooral smerig kunnen spelen. Ga dan gewoon met zn allen in de Gouden Kooi zitten, gewoon hetzelfde eigenlijk maar dan wel met comfort en eten.
Enne hoe kom je erbij dat ik zeg dat jij regels oplegt? ???
-
Dit begint een beetje op een 2de Kamer debat te lijken.. ;)
-
Jij stelde dat Sef en Geza of wie dan ook behalve AA en Geraldine gezegd hebben op een van hun te gaan stemmen en dat ze later hebben gezegd toch op iemand anders te gaan stemmen. Zo uitgesproken heb ik ze niet gezien hoor. Ik blijf er dus bij dat het een groot risico geweest was voor Geraldine om haar extra stemmen te gebruiken om Sef of Geza er uit te stemmen, terwijl jij stelt dat Geraldine naief is geweest. Alsof jij of ik het in haar plaats beter zouden doen.
Het begint op deze manier een beetje flauw te worden, dit is enkel een herhaling van zetten en dat voegt inhoudelijk niks nieuws toe. Jij vroeg in je eerste post hoe Geraldine kon weten dat er al tactisch gestemd ging worden. Vervolgens stelde ik dat zowel zij als Anna-Alicia voldoende signalen hadden gekregen en dat blijkt ook uit alles wat we gezien hebben. Sterker nog juist vanwege die signalen gingen ze de confrontatie aan. In het gesprek dat daarop volgde heeft Geza met een afleidingstactiek (we stemmen allemaal op Veronica) Geraldine op het verkeerde been gezet. Ik vind het naïef dat de dames zonder voor ons zichtbare vraagtekens deze versie voor waar aannamen gezien alles wat zich daarvoor had afgespeeld. Daar kun je wel tientallen berichten aan wijden door alles veel te letterlijk te interpreteren maar dat maakt de situatie nog niet anders.
Je veronderstelt dingen die ik helemaal niet zeg. Natuurlijk spelen de kandidaten daar een spel en bijna alles is geoorloofd, alleen vind ik het jammer dat mensen die juist veel kwaliteiten hebben meestal niet in de finale komen, enkel omdat er complotten gesmeed worden. Voor mij gaat de waarde van zo'n programma er dan wel een beetje af. Het spel is volgens jou manipulatie, chaos creeeren, complotten smeden en alles wat smerig en onmenselijk is. Robinsonkwaliteiten hebben eigenlijk geen plek meer in het programma, je moet vooral smerig kunnen spelen. Ga dan gewoon met zn allen in de Gouden Kooi zitten, gewoon hetzelfde eigenlijk maar dan wel met comfort en eten.
Enne hoe kom je erbij dat ik zeg dat jij regels oplegt? ???
Ik veronderstel zo weinig mogelijk en ga grotendeels af op je berichten. Daarbij lees ik soms vanzelfsprekend tussen de regels door omdat ik niet verwacht dat je elk detail gaat beschrijven. Tenzij je berichten in boekvorm wilt neerzetten. We zijn het er wel over eens dat het spel niet enkel bestaat uit manipulatie, allianties en stemafspraken. Dat is echter wel de laag waar we in deze draad over discussiëren. Ik gaf in het bericht waar jij schijnbaar over valt aan welke spelmiddelen er zijn om allianties en stemafspraken tegen te gaan. Kandidaten zijn niet verplicht om daar gebruik van te maken. Doch als je kandidaten die dat wel doen sterk gaat veroordelen dan geef je blijk van een slecht relativeringsvermogen. Tenslotte zeg jij nergens dat ik de regels opleg, dat was een stijlfiguur van overdrijving.
Hoe dan ook, ik denk dat er een onoverbrugbare kloof zit tussen onze gedachten over het spel Expeditie Robinson. Wellicht is het tijd om het eens te worden over ons oneens zijn? ;)
-
ik lees hier ergens Gouden Kooi en moet eerlijk zeggen dat ik ook wel eens denk dat ER inmiddels tot een soort van veredelde Big Brother is verworden. Alleen op een mooiere locatie..
-
Toen ik dit topic zag dacht ik: Ah, daar zal Goyathlay wel iets te melden hebben! Ik ben nog druk aan het lezen ;D Nog een halve pagina te gaan. Ik ben weer helemaal team Goyathlay. (Complotje! :P)
-
Interessante draad. ::ok::
Essentieel voor het verloop blijkt de eilandraad.
Daarbij heeft de productie al enkele keren ingegrepen op de keuze van de weggestemde deelnemer, zodat het complot geheel om zeep geholpen is.
Is het niet een dempende factor voor de complot-intriganten om uiterst omzichtig te manoeuvreren, waardoor de intriges niet de oeverhand gaat krijgen in ER.
De ingrepen op de complotten zou je ook kunnen zien als 'het omslaan van het weer', waardoor alles wat je gebouwd hebt als complot-groep, compleet wordt weggevaagd,
waardoor de spanning weer terug komt. Bovendien is er zo een 'Deus-ex-machina' voor de weggestemde.
Als alles mag binnen het ER-spel, in hoeverre vinden jullie dan dat de productie een sturende invloed mag hebben op complotten?
-
Als alles mag binnen het ER-spel, in hoeverre vinden jullie dan dat de productie een sturende invloed mag hebben op complotten?
Niet ::ohno::. Het is een spel en bij geen enkel spel wil je dat de spelleider/productie partijdig is. Dat is vals spel. De productie hoort onpartijdig te zijn en zo min mogelijk invloed uit oefenen op de loop van het spel, of iig complotten.
Qua kandidaten en de complotten discussie. Ik vind dat ER een spel is en daarin is alles geoorloofd qua tactiek. Met natuurlijk een uitzondering van geweld. Zowel fysiek als mentaal (dus echt pesten).
-
Niet ::ohno::. Het is een spel en bij geen enkel spel wil je dat de spelleider/productie partijdig is. Dat is vals spel. De productie hoort onpartijdig te zijn en zo min mogelijk invloed uit oefenen op de loop van het spel, of iig complotten.
Qua kandidaten en de complotten discussie. Ik vind dat ER een spel is en daarin is alles geoorloofd qua tactiek. Met natuurlijk een uitzondering van geweld. Zowel fysiek als mentaal (dus echt pesten).
Als S.& G. hun zin krijgen, kunnen ze vanaf het begin met meedogenloze precisie gaan elimineren en zitten wij naar de saaiste ER in haar geschiedenis te gluren. En dat willen we ook niet.
Dan heb je dus de grens bereikt van wat een complot / stemafspraak doet binnen het spel. De deelnemers zijn de poppetjes binnen de entertainment-waarde voor ons als kijker.
-
Als S.& G. hun zin krijgen, kunnen ze vanaf het begin met meedogenloze precisie gaan elimineren en zitten wij naar de saaiste ER in haar geschiedenis te gluren. En dat willen we ook niet.
Dan heb je dus de grens bereikt van wat een complot / stemafspraak doet binnen het spel. De deelnemers zijn de poppetjes binnen de entertainment-waarde voor ons als kijker.
Sef en Géza zijn slechts 2 personen. Als die anderen er niets aan doen en zich als makke lammetjes laten wegstemmen, dan is dat hun probleem! Dan doen ze dus duidelijk iets niet goed want als iedereen samenwerkt dan zijn ze met veel meer dan 2.
Hoe interessant het voor ons is moet voor het spelverloop niet uitmaken. Jij gaat toch ook niet tijdens een potje monopoly met je vrienden zeggen:' Ja jij mag die straat niet hebben want das niet leuk voor het spelverloop, dan wordt het saai'. Natuurlijk daar staan geen camera's bij (meestal ;D), maar dat zeg ik, ER is een spel in de eerste plaats.
-
Sef en Géza zijn slechts 2 personen. Als die anderen er niets aan doen en zich als makke lammetjes laten wegstemmen, dan is dat hun probleem! Dan doen ze dus duidelijk iets niet goed want als iedereen samenwerkt dan zijn ze met veel meer dan 2.
Helemaal mee eens. En eigenlijk zou het dus niet SAAI zijn als ze daar met z'n tweeën in slagen, maar juist heel spectaculair! ;D
-
Helemaal mee eens. En eigenlijk zou het dus niet SAAI zijn als ze daar met z'n tweeën in slagen, maar juist heel spectaculair! ;D
In het begin wel, daarna kun je als toeschouwer de volgende stappen / afleveringen voorspellen en is het uit met de pret.
Sef en Géza zijn slechts 2 personen. Als die anderen er niets aan doen en zich als makke lammetjes laten wegstemmen, dan is dat hun probleem! Dan doen ze dus duidelijk iets niet goed want als iedereen samenwerkt dan zijn ze met veel meer dan 2.
Hoe interessant het voor ons is moet voor het spelverloop niet uitmaken. Jij gaat toch ook niet tijdens een potje monopoly met je vrienden zeggen:' Ja jij mag die straat niet hebben want das niet leuk voor het spelverloop, dan wordt het saai'. Natuurlijk daar staan geen camera's bij (meestal ;D), maar dat zeg ik, ER is een spel in de eerste plaats.
Hún spel is onze entertainment. Uiteindelijk is het dát, wat voor RTL interessant is (de kijkcijfers). Oftewel, ER is géén spel. Dit vergelijken met monopoly-spelletje thuis gaat hier niet op.
-
In het begin wel, daarna kun je als toeschouwer de volgende stappen / afleveringen voorspellen en is het uit met de pret.
Dan kan je niet goed rekenen. Sef en Géza zijn maar twee kandidaten! Tot en met de finale hebben de anderen alle vrijheid om ze eruit te kicken want ze hebben altijd samen meer dan 2 stemmen. Als ze dat niet doen, dan is dat hun eigen schuld.
Hún spel is onze entertainment. Uiteindelijk is het dát, wat voor RTL interessant is (de kijkcijfers). Oftewel, ER is géén spel. Dit vergelijken met monopoly-spelletje thuis gaat hier niet op.
Dat is een mening. En in die mening verschillen wij dus.
-
Dat is een mening. En in die mening verschillen wij dus.
Het is niet mijn mening. Het is de wet van de industrie, waarvoor dit programma wordt gemaakt. Kijkcijfers.
Je mist enig relativeringsvermogen ten aanzien van ER.
Ik denk dat de productie in de vorige ER heeft geleerd van de enorme invloed, die een complotterend drietal had op de (te) snelle eliminatie van sterke spelers.
Voorspelbaarheid wil men te allen tijde voorkomen. En dus zullen ze in een voorstadium complotten proberen te ondermijnen.
-
Dan kan je niet goed rekenen. Sef en Géza zijn maar twee kandidaten! Tot en met de finale hebben de anderen alle vrijheid om ze eruit te kicken want ze hebben altijd samen meer dan 2 stemmen. Als ze dat niet doen, dan is dat hun eigen schuld.
Precies, en daarom is uiteindelijk toch iedere eilandraad weer spannend: 'zullen ze ermee blijven wegkomen? zullen de anderen écht in hun plannen blijven trappen, keer op keer?' ::jaja:: Op ieder punt in het spel kan iemand anders toch besluiten zijn eigen plan te trekken en de plannen van Sef en Géza te dwarsbomen.
-
Dus Brinta, het is als een doorsnee Amerikaanse film: De slechterikken (complotters) zullen uiteindelijk verliezen.. :)
-
Ik heb geen zin in een cirkel discussie, dus ik ga even niet reageren op brinta ::).
Dus het is als een doorsnee Amerikaanse film: De slechterikken (complotters) zullen uiteindelijk verliezen.. :)
niet altijd, vorig jaar won Fatima 'pokercomplot' Moreiro :P. Daarnaast zie ik complotten niet als iets slechts en degene die ze uitvoeren niet als 'slechteriken'. Das wel een beetje heel erg zwart-wit.
-
Ik reageerde eigenlijk op Brinta's mening dat het spel 'gestuurd' wordt door de productie.. :)
-
Ik reageerde eigenlijk op Brinta's mening dat het spel 'gestuurd' wordt door de productie.. :)
Ja zag dat je had aangepast :P. Maar dan is het een aanvulling ;). Dat als brinta dat beeld heeft, dat het niet klopt.
-
Ik reageerde eigenlijk op Brinta's mening dat het spel 'gestuurd' wordt door de productie.. :)
Het gaat niet over wel of niet sturen van de uiteindelijke winnaar. En helemaal niet over, dat de complotters moeten verliezen om aan de Amerikaanse film te voldoen.
De discussie gaat hier over stemsfspraken / complotten. Ik probeer hier aan te geven, dat er ook een grens is aan het complot. Nl. als al in een vroeg stadium er een te grote voorspelbaarheid in het programma dreigt te komen. En dán zal de productie ingrijpen cq. BIJ-sturen.
Dat hebben we dus al 2 x zien gebeuren. Edith mag niet weg en ook Geraldine moet blijven tot na de samensmelting. Dit bedenk ik niet. Daar hebben we met z'n allen naar zitten kijken.
Daarover zijn hier door enkelen verontwaardigingen geuit. In mijn ogen dus enigszins onnozel.
-
Het gaat niet over wel of niet sturen van de uiteindelijke winnaar. En helemaal niet over, dat de complotters moeten verliezen om aan de Amerikaanse film te voldoen.
De discussie gaat hier over stemsfspraken / complotten. Ik probeer hier aan te geven, dat er ook een grens is aan het complot. Nl. als al in een vroeg stadium er een te grote voorspelbaarheid in het programma dreigt te komen. En dán zal de productie ingrijpen cq. BIJ-sturen.
Dat hebben we dus al 2 x zien gebeuren. Edith mag niet weg en ook Geraldine moet blijven tot na de samensmelting. Dit bedenk ik niet. Daar hebben we met z'n allen naar zitten kijken.
Daarover zijn hier door enkelen verontwaardigingen geuit. In mijn ogen dus enigszins onnozel.
Waaruit maak jij op dat het spel voorspelbaarder was geworden als Edith en Geraldine gewoon naar Duivelseiland waren gegaan?
-
Waaruit maak jij op dat het spel voorspelbaarder was geworden als Edith en Geraldine gewoon naar Duivelseiland waren gegaan?
Dan was er in elk geval al één (te) vroeg uitgevlogen.
Je houdt alles het meest spannend als er zoveel mogelijk sterke kandidaten naar de samensmelting gaan. Daarna is het uiteraard 'ieder voor zich & God voor ons allen'. Precies zoals het hoort.
Jullie doen hier alsof het mijn schuld is, dat de productie tweemaal heeft ingegrepen. Ik geef jullie daarvoor alleen een verklaring. Meer niet. Doe ermee wat je wilt.
Jullie beeld van 'spelbederf van de productie' is enigszins simpel. Daar mag je boos over zijn. Maar niet op mij. Kijk dan eerst maar even naar julliezelf. ;)
-
Dan was er in elk geval al één (te) vroeg uitgevlogen.
Je houdt alles het meest spannend als er zoveel mogelijk sterke kandidaten naar de samensmelting gaan. Daarna is het uiteraard 'ieder voor zich & God voor ons allen'. Precies zoals het hoort.
Jullie doen hier alsof het mijn schuld is, dat de productie tweemaal heeft ingegrepen. Ik geef jullie daarvoor alleen een verklaring. Meer niet. Doe ermee wat je wilt.
Jullie beeld van 'spelbederf van de productie' is enigszins simpel. Daar mag je boos over zijn. Maar niet op mij. Kijk dan eerst maar even naar julliezelf. ;)
Ik weet ook wel dat het jou schuld niet is hoor ;)
Dat zeg ik ook niet.
Maar jij zegt dus dat de sterkere allemaal de samensmelting moeten halen.
En dat de zwakke zich maar gewoon weg moeten laten stemmen.
Dus Valentijn bv. doet mee, die gaat zich toch niet gewoon laten wegstemmen?
-
Dat hebben we dus al 2 x zien gebeuren. Edith mag niet weg en ook Geraldine moet blijven tot na de samensmelting. Dit bedenk ik niet. Daar hebben we met z'n allen naar zitten kijken.
Daarover zijn hier door enkelen verontwaardigingen geuit. In mijn ogen dus enigszins onnozel.
Het is jouw aanname dat de productie dat doet omdat ze complotten willen tegengaan; een aanname die volgens mij niet klopt. Ik denk dat ze gewoon een draaiboek hebben liggen waarin bijvoorbeeld staat hoeveel kandidaten er aan een proef moeten deelnemen, hoeveel kandidaten er moeten afvallen voor de samensmelting etc. DAT zal de reden zijn dat ze mensen laten blijven.
Irritante bijkomstigheid is dat ze daarmee tactische plannen van andere kandidaten enigszins in de war schoppen. Dat is ook de reden dat ik het een nogal matige beslissing vond van de productie. Maar ik geloof niet dat het in de war schoppen van de tactische plannen ook het DOEL was van deze ingrepen.
-
Dan was er in elk geval al één (te) vroeg uitgevlogen.
Je houdt alles het meest spannend als er zoveel mogelijk sterke kandidaten naar de samensmelting gaan. Daarna is het uiteraard 'ieder voor zich & God voor ons allen'. Precies zoals het hoort.
Jullie doen hier alsof het mijn schuld is, dat de productie tweemaal heeft ingegrepen. Ik geef jullie daarvoor alleen een verklaring. Meer niet. Doe ermee wat je wilt.
Jullie beeld van 'spelbederf van de productie' is enigszins simpel. Daar mag je boos over zijn. Maar niet op mij. Kijk dan eerst maar even naar julliezelf. ;)
::)
Nee wij, of beter gezegd ik om voor mezelf te spreken doe niet alsof het jou schuld is dat de productie ingrijpt. Dat er zo gereageerd wordt is misschien meer omdat je mensen hier benoemd als 'onnozel' en 'simpel', om je woorden te citeren. Ik zou dat achterwege laten. Laten we elkaar met respect behandelen hier.
Inhoudelijk gezien ben ik er wel een beetje over uitgepraat. We zullen er toch niet uitkomen.
-
::)
Nee wij, of beter gezegd ik om voor mezelf te spreken doe niet alsof het jou schuld is dat de productie ingrijpt. Dat er zo gereageerd wordt is misschien meer omdat je mensen hier benoemd als 'onnozel' en 'simpel', om je woorden te citeren. Ik zou dat achterwege laten. Laten we elkaar met respect behandelen hier.
Inhoudelijk gezien ben ik er wel een beetje over uitgepraat. We zullen er toch niet uitkomen.
Als je mij correct citeert:
Jullie beeld van 'spelbederf van ......
Ik bedoel het geenszins persoonlijk. :-*
-
Daarnaast zie ik complotten niet als iets slechts en degene die ze uitvoeren niet als 'slechteriken'. Das wel een beetje heel erg zwart-wit.
Ook als uitgesproken tegenstander van een simpel meerderheden complot moet ik je hier gelijk in geven. Zelfs Frank, bij iedereen geliefd, heeft zich op het eind laten verleiden tot een aantal mildere vormen van stemafspraken (Richard ook geloof ik?). Marcel werd verkozen juist omdat hij het tactische spel op zo'n aangename manier speelde, het werd die "oude vos" met overtuiging gegund. Negatief tegenovergesteld is natuurlijk de al eerder genoemde Yin (of Hans eigenlijk), en ik denk dat maar weinig mensen echt blij waren met Fatima als winnaar. Als ik naar andere winnaars kijk ... ik kan me de eerste jaren niet heel goed meer herinneren maar de andere winnaars waren dan wel spelers die als relatief neutrale speler overal tussendoor gedanst zijn (Karin, Derek, Jutta, Olga, Regina, Tanja), en spelers die de titel kregen omdat ze als de overduidelijke Robinson gezien werden (Marnix, Ryan, maar ook Richard en Frank).
Drie winnaars dus die de vruchten echt hebben kunnen plukken van veel tactisch werk, Marcel, Yin, Fatima. Wat zien we dan voor tactieken? Yin en Fatima winnen eigenlijk doordat ze het lijstje dat ze in hun hoofd hebben af konden werken, de rest liet het gewoon gebeuren. Sorry voor alle voorstanders hier van complotten, maar dit is niet interessant ... vind ik althans, corrigeer me als ik het mis heb.
Wat Marcel daarentegen deed was echt leuk om te zien. Wat in elke expeditie door iedereen gedaan wordt in milde of sterkere mate is iets dat hij veel geraffineerder de hele tijd deed, continu; "wie doet wat, welk gevaar geeft dat, wie stemt niet op mij, wie vormt een gevaar voor diegene, wie moet ik op het verkeerde been zetten, waar moet ik nu echt even m'n nek uitsteken, etc.". Dat was leuk om te zien, zo veel eleganter dan met een bubs mensen op afspraak een lijstje afwerken. Nou heeft Marcel natuurlijk ook wel afspraken gemaakt met Marina en op het eind ook met Jeroen, maar voor zover ik mij herinner zijn de unanieme stemmingen die editie nooit op afspraak verlopen. Hij vertrouwde grotendeels op inzicht en manipulatie. Dat vind ik persoonlijk wel een interessant spel, en hij is de enige van de strategische winnaars die ik het echt gunde omwille van zijn tactische spel (al was ik toen wel op de hand van Jeroen en daarna Rita).
-
Het is jouw aanname dat de productie dat doet omdat ze complotten willen tegengaan; een aanname die volgens mij niet klopt. Ik denk dat ze gewoon een draaiboek hebben liggen waarin bijvoorbeeld staat hoeveel kandidaten er aan een proef moeten deelnemen, hoeveel kandidaten er moeten afvallen voor de samensmelting etc. DAT zal de reden zijn dat ze mensen laten blijven.
Klinkt mij ook logischer in de oren. De manier waarop Edith mocht blijven is echt niets nieuws, en ik denk nog steeds dat Geraldine mocht blijven door een brainfart van Dennis.
-
Drie winnaars dus die de vruchten echt hebben kunnen plukken van veel tactisch werk, Marcel, Yin, Fatima. Wat zien we dan voor tactieken? Yin en Fatima winnen eigenlijk doordat ze het lijstje dat ze in hun hoofd hebben af konden werken, de rest liet het gewoon gebeuren. Sorry voor alle voorstanders hier van complotten, maar dit is niet interessant ... vind ik althans, corrigeer me als ik het mis heb.
Ik vind het wel degelijk interessant: interessanter eigenlijk dan wanneer iedereen in het spel het er wel over eens is dat iemand het verdient om te winnen (bijv. met Marnix) en je dus na 3 afleveringen al met groot gemak de winnaar kunt voorspellen.
Dat betekent overigens niet dat ik Yin de overwinning meer gunde dan Marnix: absoluut niet! Ik vond Marnix ook top en Yin nogal arrogant en onsympathiek.
Ik heb het idee dat er twee dingen door elkaar lopen. In jouw argumentatie zie ik nu: verdiende winnaar = leuk = interessant & onterechte winnaar = stom = niet interessant.
Het mag duidelijk zijn dat de meeste kijkers blij zijn met een 'happy end' (een leuke, sympathieke winnaar). Ik ook. Maar dat betekent nog NIET dat de expeditie daarmee ook INTERESSANTER is.
-
In jouw argumentatie zie ik nu: verdiende winnaar = leuk = interessant & onterechte winnaar = stom = niet interessant.
Als je dat eruit haalt dan heb je mijn post toch echt niet goed gelezen. Wat ik zei is dat ze een lijstje hebben gemaakt, dat de andere spelers hebben toegestaan dat het afgewerkt werd, en dat dat het was. Lijstje-afwerking-winst; simpel, totaal niet geraffineerd en daardoor wat mij betreft oninteressant als tactiek. Wat wel interessant was, was de sociale factor die toestond dat zo'n tactiek werkte (in het geval van Hans en Yin dan, Fatima had gewoon domme tegenstanders). Als zuiver stukje tactiek echter ... Marcel deed dat dan toch een stuk subtieler in mijn ogen.
Bovendien heb ik het helemaal niet gehad over hoe interessant en expeditie is met een Marnix als winnaar. In het kader van deze thread heb ik op dat punt enkel over de tactische winnaars willen spreken. De Marnixen en Olga's noemde ik enkel even om die twee andere typen winnaars te duiden, meer niet. Wel gaf ik aan dat ik een Frank, Ryan of Marnix over het algemeen de titel meer gun dan de rest, maar dat heeft met een interessante expeditie niet perse iets te maken.
-
Als je dat eruit haalt dan heb je mijn post toch echt niet goed gelezen. Wat ik zei is dat ze een lijstje hebben gemaakt, dat de andere spelers hebben toegestaan dat het afgewerkt werd, en dat dat het was. Lijstje-afwerking-winst; simpel, totaal niet geraffineerd en daardoor wat mij betreft oninteressant als tactiek. Wat wel interessant was, was de sociale factor die toestond dat zo'n tactiek werkte (in het geval van Hans en Yin dan, Fatima had gewoon domme tegenstanders). Als zuiver stukje tactiek echter ... Marcel deed dat dan toch een stuk subtieler in mijn ogen.
Ik zie het onderscheid niet zo dat jij maakt tussen Hans en Yin enerzijds en Fatima anderzijds. Je kunt in beide gevallen zeggen dat de tegenstanders 'gewoon dom' waren, maar je kunt net zo goed zeggen dat het fascinerend is dat ze blijkbaar op hun dooie gemak hun plannen kunnen uitvoeren en dat de anderen dat zomaar laten gebeuren. Dat ze daar minder subtiliteit voor nodig hebben dan Marcel, is wat mij betreft interessant genoeg. ::jaja:: Je kunt niet zeggen dat dat niet geraffineerd is, want het heeft gewerkt. Waarom zou een kandidaat moeilijk moeten doen en iedere aflevering weer gaan kronkelen als hij een ijzersterk plan heeft dat hem rechtstreeks naar de finale brengt?
Je zegt trouwens wel degelijk dat Marcel het spel 'aangenaam speelde' en dat hem de overwinning 'werd gegund', in tegenstelling tot Yin en dat je denkt dat 'maar weinig mensen echt blij waren met Fatima als winnaar'. Dat kan allemaal kloppen, maar dat heeft wat mij betreft dus helemaal niets te maken met hoe interessant de tactiek is. Integendeel! Hoe fascinerend is het wel niet dat Hans & Yin het tot de finale redden, terwijl iedereen een hekel aan ze had?
-
Het onderscheidt tussen Hans en Fatima is dat ze beide een bijzonder eenvoudige tactiek hadden, en dat die van Hans lukte omdat hij sociaal zo sterk was dat men het gewoon nog niet zo doorhad totdat het te laat begon te worden, en dat die van Fatima lukte omdat de tegenstand gewoon echt te dom voor woorden was en in eigen vlees bleef snijden. Wat Hans deed vind ik wel interessant, maar niet vanwege de tactiek. Ik weet zeker dat hij zonder die tactiek ook bij de laatste 4 of zelfs 2 gezeten had, maar dan zonder al die ruzies. Zo sociaal was hij namelijk om dat te kunnen bewerkstelligen. In dat opzicht was hij heel subtiel, tactisch gezien blijf ik erbij dat het zo subtiel is als een knots.
Marcel daarentegen stelde elke keer zijn lijst bij, "wie is nu het grootste gevaar". Hij kon dan daadwerkelijk zeggen "sorry jong, tactisch gezien moest ik wel". Dat kon hij ook echt verkopen en daarom was hij een aangename speler. Het was dus ook de tactiek die hem aangenaam maakte, niet alleen zijn omgang met mensen. Hij had niet zozeer een lijstje waar halsstarrig aan vastgehouden werd, daarom kwam Jeroen ook opeens buiten schot te staan.
-
Tactiek en strategie beginnen nu erg door elkaar heen te lopen, wellicht logisch omdat ze vaak met elkaar verweven zijn. Marcel gebruikte echter voortdurend tactiek om zijn positie te (her)bepalen maar had niet echt een gesofisticeerde overkoepelende strategie. Hans en Yin hadden daarentegen een ijzersterke strategie (heel methodisch volgens een vooropgezet plan kandidaten wegstemmen) maar hebben achteraf gezien enkele tactische blunders gemaakt. Uiteindelijk konden ze alleen nog maar van elkaar winnen en door de sterke strategische component in beider spel is dat gelukt. Fatima zit er tussenin: ze begon heel strategisch maar had ook het vermogen om tactische ingrepen toe te passen op het moment dat haar oorspronkelijke plan bijgestuurd moest worden.
-
Marcel was ook voor mij de meest sympathieke, aansprekende winnaar. (dat wil niet zeggen, dat bij de anderen zich geen fascinerende groepsprocessen afspeelden)
Hij wás de stereotype éénling-survivor, die constant de weersgesteldheid en wijzigingen in de omstandigheden monitorde in het moment en als het ware bewoog boven de materie van het spel, terwijl zijn medespelers zich door de omstandigheden meer heen en weer geslingerd voelden. Hij boog mee, als het nodig was, zonder weerstand op te roepen, noch weerstand te geven; ondertussen elke keer zijn tactiek laten bepalen door wat er in werkelijkheid zich aan het afspelen is. Het had een elegantie in zich, een ongeforceerde rust en ontspanning.
-
Mooi beschreven, daar kan ik mij zeker wel in vinden.
-
Dat is inderdaad mooi gezegd :)
Marcel gebruikte echter voortdurend tactiek om zijn positie te (her)bepalen maar had niet echt een gesofisticeerde overkoepelende strategie.
Goed onderscheidt tussen strategie en tactiek. Volgens mij was Marcels strategie niet te veel op te vallen, zei het positief of negatief. Op zich slim, want zo is de helft van de winnaars aan hun titel gekomen. Wat hem onderscheidt van het grootste deel van die groep winnaars is dat hij zich inderdaad als een ware tacticus door het spel bewoog. Als er iemand werkte voor zijn titel was hij het wel. Ik vraag me soms wel af of hij het zonder Marina in de positie waarin zij zat ook gered had. Een maatje die echt niet op je zal stemmen met immuniteit, wat een troefkaart ;D helemaal in de handen van een tacticus.
-
Even terugkomend op het onderscheid dat je maakte tussen de winnaars: voor mij is dat een bekrachtiging van de gelaagdheid van Expeditie Robinson. Zelfs bij het onderscheiden van winnaars zijn er heel veel categorieën te bedenken. Je kunt het eenvoudig houden en gaan voor tactische winnaars of vanzelfsprekende winnaars maar dat is wel erg rudimentair. Er zijn winnaars die excelleerden op tactisch, strategisch, fysiek, mentaal of sociaal niveau. Daar stopt het echter niet, we hebben ook winnaars gehad die overlevingsvaardigheden als vernietigingswapen gebruikten, de schatkist van de productie aangereikt kregen en zelfs publiekswinnaars. De meeste winnaars zijn echter moeilijk categorisch onder te verdelen omdat er veel overlap is, juist door alle verschillende aspecten die van belang zijn voor het levend houden van je kansen. Wat een rijkheid aan mogelijkheden!
-
Het is inderdaad een heel palet aan mogelijkheden.
Ook het vermogen om uit de spotlights van de aandacht te blijven. Zorgen, dat je niet in het licht van de lantaarnpaal komt te staan.
En onderschat ook niet de factor geluk vs. ongeluk (bijv. de bananenkwestie, waardoor slachtoffers zijn gevallen, m.a.g. dat bijv. jouw handlangers sneuvelen; of andere mensen, die ineens besluiten op te stappen, en je eigen positie ineens zwakker wordt. En daardoor de andere partij ineens sterker....
De beste strategen zie je dan ook plan A en plan B maken, en daarbinnen ook een stuk flexibiliteit in hun tactiek bouwen. Stemafspraken maken met een bepaalde voorwaardelijkheid.
-
Even terugkomend op het onderscheid dat je maakte tussen de winnaars: voor mij is dat een bekrachtiging van de gelaagdheid van Expeditie Robinson. Zelfs bij het onderscheiden van winnaars zijn er heel veel categorieën te bedenken. Je kunt het eenvoudig houden en gaan voor tactische winnaars of vanzelfsprekende winnaars maar dat is wel erg rudimentair. Er zijn winnaars die excelleerden op tactisch, strategisch, fysiek, mentaal of sociaal niveau. Daar stopt het echter niet, we hebben ook winnaars gehad die overlevingsvaardigheden als vernietigingswapen gebruikten, de schatkist van de productie aangereikt kregen en zelfs publiekswinnaars. De meeste winnaars zijn echter moeilijk categorisch onder te verdelen omdat er veel overlap is, juist door alle verschillende aspecten die van belang zijn voor het levend houden van je kansen. Wat een rijkheid aan mogelijkheden!
Klopt, buiten dat is er ook nog de geluksfactor. Er zijn toch ook wel mensen afgevallen door op het bepalend moment net wat pech te hebben. In een minderheid een samensmelting inkomen door in een zwakker kamp te zitten, ziekte, een redelijk geluksspel verliezen ( zoals de afgelopen 2 jaar!).
Maar het staat vast dat je hoe dan over kwaliteiten moet beschikken om in de finale te geraken. Je moet het fysiek kunnen opbrengen om die dagen te 'overleven'. Sociaal sterk genoeg zijn om geen constante ergenis op te wekken (bijv Bjorn). En constant zorgen dat je positie veilig gesteld blijft. Dit kan inderdaad door sociaal sterk te zijn, fysiek onmisbaar te zijn of tactisch proberen het spel te sturen.
Je kan de winnaars wel redelijk onder selecteren in de eigenschappen waarin zij zich onderscheiden, maar dat betekent niet dat ze verder niks kunnen uiteraard.
Frank& Richard werden geroemd om hun survivalskills, maar waren ook wel tactisch waar nodig.
Fatima werd gezien als erg tactisch, maar was daarnaast ook sociaal en in staat om games te winnen.
Je hebt ook finalisten die lijken mee te liften op kwaliteiten van een ander, bijv. Peggy. Maar ook dat is wel degelijk een belangrijke kwaliteit. Tactisch is dit zeer verstandig. Daarom ben ik met je eens dat je moeilijk kan zeggen welke winnaars beter zijn of meer verdiend. Hoogstens wat je persoonlijk meer aanspreekt.
-
Even terugkomend op het onderscheid dat je maakte tussen de winnaars: voor mij is dat een bekrachtiging van de gelaagdheid van Expeditie Robinson ... Wat een rijkheid aan mogelijkheden!
Zeker. Daarom vind ik het zo jammer als er uit dat hele scala aan mogelijkheden al zo snel gebruik gemaakt wordt van die ene optie die de neiging heeft de anderen te overschaduwen en naar de achtergrond te duwen. Stemafspraken zijn dominant in alle aspecten van het spel en ik denk dat er een goede reden is dat men er toch altijd wat kritisch tegenover stond, net zoals er een goede reden voor was dat men er kritisch tegenover stond dat "de" robinson (alsin, de solo survival expert) dus ook moet winnen, of dat de meest actieve perse moet winnen etc. Er zijn inderdaad een hoop kwaliteiten waarmee je de eindstreep moet kunnen halen, geluk kun je bijvoorbeeld ook afdwingen (soms).
Wanneer echter één van die opties zo dominant is, dan moet je juist omwille van het spel voorzichtig zijn met het inzetten daarvan. Met dominant bedoel ik trouwens niet perse dat het de snelste weg naar de overwinning is, maar dat het iets is waar alle spelers wat mee moeten. Als je ervoor kiest er buiten te blijven kun je vervolgens enkel hopen dat jezelf buiten schot blijft. Die rijkheid aan mogelijkheden betekent echter niets meer als je eenmaal de sigaar bent, dus je kunt je er eigenlijk niet buiten houden door te vertrouwen op die andere kwaliteiten, dus je kunt je eigen spel niet spelen, dus die rijkheid is ten tijde van een complot maar heel betrekkelijk. Jammer.
-
Zeker. Daarom vind ik het zo jammer als er uit dat hele scala aan mogelijkheden al zo snel gebruik gemaakt wordt van die ene optie die de neiging heeft de anderen te overschaduwen en naar de achtergrond te duwen. Stemafspraken zijn dominant in alle aspecten van het spel en ik denk dat er een goede reden is dat men er toch altijd wat kritisch tegenover stond, net zoals er een goede reden voor was dat men er kritisch tegenover stond dat "de" robinson (alsin, de solo survival expert) dus ook moet winnen, of dat de meest actieve perse moet winnen etc. Er zijn inderdaad een hoop kwaliteiten waarmee je de eindstreep moet kunnen halen, geluk kun je bijvoorbeeld ook afdwingen (soms).
Wanneer echter één van die opties zo dominant is, dan moet je juist omwille van het spel voorzichtig zijn met het inzetten daarvan. Met dominant bedoel ik trouwens niet perse dat het de snelste weg naar de overwinning is, maar dat het iets is waar alle spelers wat mee moeten. Als je ervoor kiest er buiten te blijven kun je vervolgens enkel hopen dat jezelf buiten schot blijft. Die rijkheid aan mogelijkheden betekent echter niets meer als je eenmaal de sigaar bent, dus je kunt je er eigenlijk niet buiten houden door te vertrouwen op die andere kwaliteiten, dus je kunt je eigen spel niet spelen, dus die rijkheid is ten tijde van een complot maar heel betrekkelijk. Jammer.
Wat bedoel je met ...jammer. Elke uiteindelijke winnaar komt ook minstens 1 keer in de situatie, dat zijn positie aan een zijden draadje komt te hangen.
Hoe ga je daar mee om? Hoe red je je daar weer uit? Ook dit zijn interessante aspecten. Kun je de rust bewaren en niet in paniek raken.
Wat je daarvóór schrijft, over 'de dominante optie juist heel voorzichtig & gedoseerd inzetten', vind ik een héél goed punt.. Jezelf dus kunnen beheersen, omdat uiteraard de winnaar pas op de finishlijn bekend wordt.
Wat Hans dus vergat tijdens de proef, die voorafging aan de samensmelting: voluit knallen, m.a.g. dat je direct in de schijnwerpers van de aandacht komt te staan.
-
Wat bedoel je met ...jammer.
Wat ik zeg, jammer dat de rijkheid aan mogelijkheden eigenlijk maar heel betrekkelijk is omdat er één zet is in het spel die alle andere eigenlijk waardeloos maakt op het moment dat die ingezet wordt. Ter ondersteuning het volgende:
Iemand heeft vandaag ER 2001 op youtube gezet. Aflevering 9 van die expeditie ( verwijderde link ) laat naar mijn mening goed zien wat er allemaal mis is met een meerderheden complot. Iemand die na het zien van die aflevering kan beweren dat het spel er leuker op geworden is, of interessanter of minder voorspelbaar ... nou ja, ik zal het nooit begrijpen. Ik ben het helemaal eens met de analyse die Gerrit voor de eilandraad op het eiland maakt, en later na de eilandraad. Omwille van "je spel" zo met iemands emoties te keer gaan ... not done. Ik moet de serie nog afkijken (ik herinner me eigenlijk niets meer van deze expeditie), maar als dit zo door gaat vind ik Richard eigenlijk maar een bar slechte winnaar.
edit: ik heb de link naar de video verwijderd. Lukie gaf in een andere thread aan dat het niet de bedoeling is deze links te plaatsen (geldt dat ook voor dit seizoen? talpa bestaat immers niet meer).
-
Wat ik zeg, jammer dat de rijkheid aan mogelijkheden eigenlijk maar heel betrekkelijk is omdat er één zet is in het spel die alle andere eigenlijk waardeloos maakt op het moment dat die ingezet wordt. Ter ondersteuning het volgende:
Iemand heeft vandaag ER 2001 op youtube gezet. Aflevering 9 van die expeditie ( http://www.youtube.com/watch?v=UoY7ftArAJs ) laat naar mijn mening goed zien wat er allemaal mis is met een meerderheden complot. Iemand die na het zien van die aflevering kan beweren dat het spel er leuker op geworden is, of interessanter of minder voorspelbaar ... nou ja, ik zal het nooit begrijpen. Ik ben het helemaal eens met de analyse die Gerrit voor de eilandraad op het eiland maakt, en later na de eilandraad. Omwille van "je spel" zo met iemands emoties te keer gaan ... not done. Ik moet de serie nog afkijken (ik herinner me eigenlijk niets meer van deze expeditie), maar als dit zo door gaat vind ik Richard eigenlijk maar een bar slechte winnaar.
Na afl. 9 te hebben bekeken, merk ik, dat ik inmiddels al wel beïnvloed bent door de ontwikkeling, die ER heeft ondergaan tot wat het nu is. Kongsies zijn momenteel volledig geaccepteerd en zonder is het niet meer mogelijk om ER te winnen. Ik denk wel, dat de mensen toen nog wel veel vasthielden aan hun beeld van 'de zuivere Robinson-held' als ijkpunt. Men ging met dat beeld aan ER beginnen, waardoor de teleurstelling voor een aantal des te pijnlijker was.
Daarnaast, zoals ook anderen hebben aangegeven, de dagelijkse noodzaak van fysiek overleven lijkt steeds meer op de achtergrond gedrukt, waardoor er meer gelegenheid is voor complotten.
Ik begrijp jouw punt nu duidelijker. Om redenen als, jij komt uit 'het andere kamp' weggestemd worden, is echter wel een realiteit uit de dagelijkse samenleving in de geschiedenis van de mensheid.
De vraag is dan ook, hoe kun je dat in het ER-spel beïnvloeden:
- weer een eindoordeel invoeren van de rest tav. wie van de finalisten is het meest eerlijk / zuiver / bewonderenswaardig / sociaal in de finale geraakt. En dit oordeel bijv. 50 % mee laten wegen met de finaleproef.
Wellicht nog beter:
- tussentijdse anonieme oordelen laten geven mbt iemands ethisch gedrag, incl. jouw eigen. Schat je jezelf met opzet te hoog in om jouw gemiddelde te verhogen (bijv. hoger dan het gemiddelde van jouw medespelers) wordt jouw oordeel over jezelf gereduceerd tot een 1, terwijl deze score dus wel mee blijft tellen voor het gemiddelde. Zodat het dus niet loont om oneerlijk / manipulatieve oordelen te geven. Een gemiddelde van alle beoordelingen bepalen voor de winnaar mede de score. Die zou je dan weer kunnen laten meetellen voor de laatste 3 finalisten, door ook bij de finaleproef, die vaak uit 3 of 4 onderdelen bestaat, elk onderdeel punten te geven, zodat je via een eindgemiddelde de winnaar kunt aanwijzen.
Misschien weten jullie andere / betere mogelijkheden om de stemafspraak een minder bepalende invloed te geven?
PS. Andere vragen, die zo bij mij opkomen, (wellicht voor een apart topic):
- moet ER een reflectie zijn van de huidige maatschappij?
- zorgt ER voor een afkalven van ethisch besef tav normen, waarden en omgangsvormen, niet alleen bij de deelnemers, maar ook in het algemeen, bij de meer dan 1 miljoen kijkers?
- moet ER een programma zijn/worden met een voorbeeldfunctie met een ethiek-verbeterende invloed, in het huidige klimaat van graaien, ellebogenwerk en ego(centr)-isme?
-
Ik ben zelf voor een 'finaleproef' met de drie laatste kandidaten en dat dan van de twee winnaars een juryoordeel komt. Die jury kan bestaan uit alle kandidaten of via stemmen van de kijkers van ER. Ik denk dat als je dit van te voren weet, je je als kandidaat misschien bewuster bent van eventueel 'vuil spel' dat je wilt gaan spelen. Je weet dan, ik kan deze deelnemer op een hele gemene manier weg krijgen, door complotten, pesten, liegen of wat dan ook, maar deze deelnemer zal wel later over mij oordelen. Dus is het slim om het zo aan te pakken? Kan ik het ook op een andere, meer verantwoorde manier voor elkaar krijgen. Die afweging kan ook weer voor mooie tv zorgen (en ik vind het zelf leuk om nog wat invloed uit te kunnen oefenen op wie er wint ::tandpastasmiley::).
Op je andere vragen:
- Nee, voor mij hoeft ER geen afspiegeling te zijn van de maatschappij. Al zal dat vaak wel zo zijn.
- Bedoel je afkalven ethisch besef bij de kijkers of kandidaten? In het eerste geval denk ik niet dat ER zo'n grote invloed heeft. Bij de kandidaten op het eiland? Tja, ik geloof wel dat sommigen dingen zullen doen waar ze achteraf spijt van hebben of nooit van zichzelf gedacht hadden dat ze het ooit zouden doen.
- Pff, alsjeblieft niet. Daar hebben we de EO enzo voor.
-
Gewoon stemmen voor een winnaar door een jury van spelers die zijn afgevallen is een goed idee, dat was eerst zo en dat moet gewoon blijven.
Stemmen door kijkers is een heel slecht idee,
zo wint namelijk degene met de beste edit, en niet degene die het spel het best gespeeld heeft.
-
Mee eens. Wat ik ook een goede toevoeging vond in 2009 en 2010 was een proef na de eilandraad, waar degenen met de meeste stemmen via een proef bepaalden wie er echt naar huis moest.
En zoals al vaker gezegd is, beetje minder eten in het spel zou het spel zeker geen kwaad doen.
Wat betreft ethische/sociale/politieke vragen. Dit is een spel waarbij speelstukken personen zijn met gevoelens en meningen en een behoefte desondanks de ontberingen toch ook een leuke tijd te hebben. De gouden regel lijkt mij dus helemaal op zijn plaats in dit spel, ga gewoon een beetje goed met elkaar om en ga niet over lijken. Het is geen potje risk.
-
Mee eens. Wat ik ook een goede toevoeging vond in 2009 en 2010 was een proef na de eilandraad, waar degenen met de meeste stemmen via een proef bepaalden wie er echt naar huis moest.
Vind ik helemaal niet goed ::niet-ok::
Dan kun je nauwelijks tactisch stemmen want je slachtoffer kan terugkomen.
Dan word er saaier gespeeld...
-
Wordt het er niet juist ingewikkelder door? Waar je op aan moet sturen is dat er twee mensen naar de proef moeten die je er beide uit wilt hebben, altijd prijs. In 2009 en 10 kreeg iedereen trouwens twee stemmen, uit te brengen op twee verschillende spelers, zodat je daar ook inderdaad gericht op aan kon sturen. Tegelijkertijd voorkom je dat iemand zonder meer kansloos naar huis gestuurd kan worden, terwijl je het diegene nog steeds moeilijk kunt maken.
-
Ik vind dat de regels gewoon teveel veranderen ::ohno::
Wie weggestemd word moet gewoon naar huis, maar dat ik mijn mening.
-
Dus afvallerseiland moet er ook niet (meer) in?
-
Eigenlijk niet nee ::ohno::
Bij zimra vind ik het niet zoo heel erg, aangezien ze nooit is weggestemd.
-
Eigenlijk niet nee ::ohno::
Bij zimra vind ik het niet zoo heel erg, aangezien ze nooit is weggestemd.
dus als ik het goed begrijp zou (in dit geval) Zimra na een periode van eenzaamheid, zonder proeven de samensmelting in mogen?
-
dus als ik het goed begrijp zou (in dit geval) Zimra na een periode van eenzaamheid, zonder proeven de samensmelting in mogen?
Als je het goed begrijpt vind ik dat er geen tweede kansen moeten zijn.
Maar dat ik het het minst erg vind dat Zimra de samensmelting haalt omdat ik haar mag, ze niet weggestemd is maar laatste was en ik het een knappe prestatie vind.
-
okay :D
da's net zo consequent als de productieregels
-
Wat is daar niet consequent aan?
Ik vind dat er niet aan 2e kansen gedaan moet worden.
Dus ook geen duivelseiland.
Echter, de rede dat ik me daar niet .constant aan erger is dat ik zimra een leuke kandidaat vind.
Daarmee zeg ik toch niet dat tweede kansen goed vind ofzo?
-
nope :) ik snap dat Zimra een streepje voor heeft
-
Ik vind dat 'afvallerseiland'-principe hoe het dit seizoen ging eigenlijk wel leuk/goed.
Stel, ik zou zelf meedoen, dan zou ik het echt verschrikkelijk vinden om meteen al na 1 dag naar huis te moeten. Ik ben daarom van mening dat iedereen tot aan de samensmelting een tweede kans verdiend.
Wel moeten ze iets veranderen aan de wijze waarop men een ronde op zo'n eiland of grot kan overleven. Het is telkens dezelfde proef, waardoor degene die deze proef al eerder heeft gedaan evident voordeel heeft en zo blijkt maar weer met Zimra, na Fajah vorig seizoen.
Wat mij betreft volgend seizoen dus gewoon weer een afvallerseiland, maar dan elke week een andere proef, zodat de 'nieuwkomer' meer kans heeft.
-
Vorig seizoen stoorde ik me daar inderdaad aan, dit seizoen minder. Fajah had natuurlijk het voordeel dat ze niet alleen zat en dat ze informatie van beide kampen kreeg. Dit heeft Zimra niet.
Daarnaast bedacht ik me ook hoe krom het zou zijn als Valentijn zou winnen ipv Zimra de laatste keer. Terwijl Zimra 16 dagen op duivelseiland heeft gezeten en Valentijn geen voet op het eiland zou zetten. Dus opzich de 'hoe langer je er zit, des te meer kans je hebt' regel vind ik daar tegenover wel goed.
-
Daarnaast bedacht ik me ook hoe krom het zou zijn als Valentijn zou winnen ipv Zimra de laatste keer. Terwijl Zimra 16 dagen op duivelseiland heeft gezeten en Valentijn geen voet op het eiland zou zetten. Dus opzich de 'hoe langer je er zit, des te meer kans je hebt' regel vind ik daar tegenover wel goed.
Die kromheid kun je heel makkelijk oplossen door de afvaller eerst op het afvallerseiland te droppen en dan de proef een dag later doen. Dat kan ook nog eens leuke(re) televisie opleveren, als het twee kemphanen zijn die hierdoor 'herenigd' worden. ;D
-
Die kromheid kun je heel makkelijk oplossen door de afvaller eerst op het afvallerseiland te droppen en dan de proef een dag later doen. Dat kan ook nog eens leuke(re) televisie opleveren, als het twee kemphanen zijn die hierdoor 'herenigd' worden. ;D
Maar dan alsnog. Zimra zat er 16 dagen alleen. Daar mag dan wel een bepaald voordeel tegenover staan vind ik.
-
Maar dan alsnog. Zimra zat er 16 dagen alleen. Daar mag dan wel een bepaald voordeel tegenover staan vind ik.
Aan de andere kant heeft Valentijn het langer volgehouden in de 'reguliere' expeditie, dus het is maar net hoe je het bekijkt. ;)
-
Maar dan alsnog. Zimra zat er 16 dagen alleen. Daar mag dan wel een bepaald voordeel tegenover staan vind ik.
Daar kan ik me wel in vinden ::jaja::
Al vind ik het wel een groot voordeel.
-
Aan de andere kant heeft Valentijn het langer volgehouden in de 'reguliere' expeditie, dus het is maar net hoe je het bekijkt. ;)
Waar ze met allemaal kampgenoten op een eiland zit, meer eten heeft gehad, minder last van verveling door o.a. proeven. Het is wel minder zwaar dan duivelseiland.
-
Die kromheid kun je heel makkelijk oplossen door de afvaller eerst op het afvallerseiland te droppen en dan de proef een dag later doen. Dat kan ook nog eens leuke(re) televisie opleveren, als het twee kemphanen zijn die hierdoor 'herenigd' worden. ;D
vind dat idee bijzonder leuk! Simpel, maar kan hele leuke televisie opleveren..
-
vind dat idee bijzonder leuk! Simpel, maar kan hele leuke televisie opleveren..
Vind ik ook een goed idee.
Zo gaat dat momenteel ook bij survivor, voegt wel iets toe ::jaja::
-
En de immuniteitsproeven? Misschien moeten die er dan ook maar uit? Eigenlijk is dat natuurlijk ook maar een manier om je aan de stemming te onttrekken.
-
Waar ze met allemaal kampgenoten op een eiland zit, meer eten heeft gehad, minder last van verveling door o.a. proeven. Het is wel minder zwaar dan duivelseiland.
Maar ook geen ruzie met kampgenoten, geen last van gekonkel achter je rug, psychische druk, enz. Ik weet niet wat zwaarder is: Duitvelseiland of een van de andere eilanden. Oh ja, je gaat gewoon met al je stembriefjes naar de eerste nieuwe eilandraad...
-
En de immuniteitsproeven? Misschien moeten die er dan ook maar uit? Eigenlijk is dat natuurlijk ook maar een manier om je aan de stemming te onttrekken.
Zorgen die dat je een tweede kans krijgt dan?
Proeven horen er natuurlijk wel bij..
-
Ja natuurlijk, maar in plaats van dat je achteraf een ronde veilig gesteld wordt, wordt je vooraf een ronde veilig gesteld, en dat zonder zwarte stem mee te nemen.
Mijn vraag is een beetje flauw natuurlijk, maar ik vroeg me gewoon af hoever je het spel wilt uitkleden, en hoe groot het belang is dat jij hecht aan de eilandraden.
-
Ja natuurlijk, maar in plaats van dat je achteraf een ronde veilig gesteld wordt, wordt je vooraf een ronde veilig gesteld, en dat zonder zwarte stem mee te nemen.
Mijn vraag is een beetje flauw natuurlijk, maar ik vroeg me gewoon af hoever je het spel wilt uitkleden, en hoe groot het belang is dat jij hecht aan de eilandraden.
Expeditie robinson moet gewoon bestaan uit immuniteitsproef en dan eilandraad.
Er moeten natuurlijk twists zijn, om het interessant te houden, zoals de stembriefjes of de immuniteitsmunten.
-
Maar ook geen ruzie met kampgenoten, geen last van gekonkel achter je rug, psychische druk, enz. Ik weet niet wat zwaarder is: Duitvelseiland of een van de andere eilanden. Oh ja, je gaat gewoon met al je stembriefjes naar de eerste nieuwe eilandraad...
Gekonkel is natuurlijk niet perse iets wat je direct last van hebt, pas als je er door uit gestemd wordt misschien. Maar dat maakt het echt niet zwaarder dan duivelseiland. Ook psychische druk vind ik geen goeie want je moet juist om alleen te zijn mentaal veel sterker zijn dan op het gewone eiland. Ruzie is ook een klein onderdeel, want zeg nou zelf. Hoeveel ruzie hebben de kandidaten de afgelopen weken gehad?
Ik denk dat als je er zit je wel degelijk zegt dat duivelseiland veel zwaarder is dan het lijkt.
-
Maar ook geen ruzie met kampgenoten, geen last van gekonkel achter je rug, psychische druk, enz. Ik weet niet wat zwaarder is: Duitvelseiland of een van de andere eilanden. Oh ja, je gaat gewoon met al je stembriefjes naar de eerste nieuwe eilandraad...
En daar staat dan weer tegenover dat je vaak als eerste eruit gestemd wordt. In verband met de redenatie "Last one in, first one out". Nu zal dat met Zimra wel meevallen omdat zij als niet erg sterk gezien wordt, maar bij vorige expedities was dit toch wel vaak het geval. Je hebt namelijk geen aansluiting meer met een groep omdat je er al zo lang uit ligt.
-
Sremafspraken horen erbij, maar inmiddels zijn we zover dat stemafspraken eigenlijk ook niks meer waard zijn want er worden stemafspraken gemaakt om stemafspraken te maken met anderen die gelogen zijn.
-
Het biedt daarentegen wél de mogelijkheid om een sterke speler weer terug het spel in te krijgen, zodat voorkomen wordt, dat er in de eindfase alleen nog zwakke meelopers zitten. Dat is nl. voor mij de grootste anticlimax van ER.
Elke manier om sterke spelers weer terug te kunnen laten komen juich ik zeer zeker toe. (wellicht zelfs van tevoren al aangeven).
Het blijft ook dan nog altijd een tactisch spel, alleen moet je beter nadenken over de consequenties van je keuze.
-
Ik had liever een afvallerseiland gehad na de samensmelting zoals in ER2007. Toen kon je terug in de expeditie komen als je de proef won en moest de laatste naar het afvallerseiland. Zo bleven de sterkere deelnemers in de expeditie.
-
maar dat heeft weer niets te maken met stemafspraken ;)