Toen ik jong was, vond ik het altijd onzin om de Engelse I te behoofdletteren.
Tot een goede oude vriend me vriendelijk doch indringend terecht wees
--
Zit in de trein naast een stel oude babbelmannetjes.
En in plaats van de gebruikelijke babbeldametjes, hebben deze het inhoudsloos over politiek en de wereld. Eentje had het net over dat de treinkaartjes goedkoper moesten worden (Ja dat komt door de inflatie he, de inflatie.. Of door de Amerikaanse dollar, dat de Amerikaanse dollar zo hoog staat dat de kaartjes duurder worden. Ja dat kan he, door de Amerikaanse dollar. Dat ze duurder worden). En beide zijn het constant met elkaar eens.
Op zo'n verbaasd beleefde toon.
Heerlijk.
Stuk beter dan een stel studenten achter me. Die roddelen over ene Alice, Dennis, en Marlou. Dennis is al dan niet vreemd gegaan, maar dat vermoed Alice in elk geval dus die is boos.
Het is zo vermoeiend, en negatief..
