Dat ik alles gewoon even stom vind dat niemand aan een baan komt tegenwoordig.
Vandaag op stageschool heeft er ook weer ( een in mijn ogen ) goed functionerende docent te horen gekregen dat hij/zij weg moest omdat er geen plek meer was.
En toen heel gesprek gehad met begeleider dat voor t vak biologie de banen later echt niet voor t oprapen liggen en ze 200 brieven hadden bij een vacature eerder.
Ik word daar op de een of andere manier nu al compleet ongemotiveerd van en het is lastig om mijn minorkeuze er nu niet door te laten beïnvloeden. Ik wil eigenlijk het liefst een eerstegraadsopleiding gaan doen en ernaast parttime werken ( al best knap dat ik dat weet mezelf kennende ) maar ik overweeg echt naar Nijmegen te gaan of te beginnen aan een deeltijd wiskundestudie om mijn baankansen te vergroten. Ik ben gewoon zo bang dat ik ook geen leuke/fatsoenlijke baan weet te vinden.
En dat ik mezelf afvraag of ik de grotemensenwereld wel aankan ook al voel ik me de laatste tijd heel volwassen
En t is vast en zeker allemaal overdreven gezwets van mij dat ik me daar nu al druk over maak, maarja zo zit ik in elkaar en moest het echt even kwijt.
Maargoed ik wil dus even zeggen dat ik heel veel respect heb gekregen voor al die mensen die onder ontslagdruk moeten werken of ontzettend hun best doen om werk te vinden!
Oja en ik wil gewoon kunnen slapen
