Wat schrijven er toch veel zeurmiepen in de Volkskrant-opinie.
Neem bijvoorbeeld dit artikel [maar het volgende gaat op voor een aanzienlijk deel van de VK-opinie's]:
'Gezellige theepotten met vrouwtjes die BLABLABLA zeggen, moeten weg'Gaat blijkbaar om het een of andere nieuwe serviesgoed of ander prullerig-iets, wat zowel populair is als simpel, vrolijk en willekleurig. En dat is heel erg, want het is heel erg. En de mensen moeten eens serieus worden om te zien hoe erg het is. Niet die kleuterige vrolijkheid - want de wereld is een rotplaats
...waar maak je je toch druk om?
Ik snap mensen soms toch echt niet.
Ik wil niet gaan proclameren dat mensen zichzelf ten alle tijden niet serieus moeten nemen, en alles met een ontspannen glimlach moeten bezien. Ik denk dat die stelling verdedigbaar is - maar goed, probeer vandaag eens wat anders. Zijn altijd momenten dat enige mate van serieusitijd nodig is - misschien zelfs dagelijks. Misschien kunnen we zelfs zo ver gaan te stellen dat dingen die in je levensonderhoud voorzien, of in de toekomst moeten gaan voorzien, met een serieuze insteek moeten worden benaderd.
Maar een theepot.
Laat mensen toch lekker high tea-theepot kopen die high is. Waarom zou je je druk maken over het type theepot, behalve als je de hoofdsensei bent van de Japanse Theeproevers Vereniging.
Het is puur zeuren om te zeuren.
Goed, laat ik maar stoppen - alvorens dit verwordt tot een zeurverhaal. Wat volgens Alanis Morissette ironisch zou zijn.
