Topic: [Poll] Hebben jullie een donorcodicil?

[Hebben jullie een donorcodicil?]

Hebben jullie een donorcodicil?

Ja, al heel lang

32 (54.2%)

Ja, maar sinds kort

3 (5.1%)

Nee, maar zal het in orde maken

9 (15.3%)

nee, en wil ik ook niet

11 (18.6%)

ik twijfel wat ik zal doen

4 (6.8%)

Totaal aantal stemmen: 59

[Malcolm]

maar wil jij graag dat iemand overlijd die wel gered had kunnen worden met bv jou hart?

Wil je dat ík overlijd? Als iemand "nee" invult, tekent hij wel voor mijn dood.

Want stel he... dat jij geen donor zou zijn, zonder goede reden, en dat ik een nieuwe nier nodig zou hebben. Dan kan ik het wel shaken en ga ik de pijp uit.

Door dat extra kruisje van mij, zullen de 'nee'-figuren gedwongen worden beter na te denken voordat ze nee invullen. Mochten ze ooit een orgaan nodig hebben, dan zullen ze immers langer moeten wachten. Ben je echt principieel tegen het afstaan van je organen, dan mag dat. Maar het heeft wel gevolgen. Want je jaagt anderen de dood in.

[Kukai]

{advocaat van de duivelmodus] Ik wil eigenlijk geen organen afstaan, maar eigenlijk wel ontvangen. Ik vind ook niet dat iemand mij dat mag verbieden. Dat is ook niet te doen; ze gaan vast niet vragen als ik een orgaan nodig heb... of ik zelf wel een codicil heb. [/advocaat van de duivelmodus]

offtopicstelling: mag iemand die zelf niet wil doneren, een orgaan geweigerd worden?

[Malcolm]

Kijk, en daar heb ik nou over nagedacht. 

Ik vind niet dat mensen die geen donor zijn, geen organen mogen krijgen. Mag best. Maar ik vind dat ík het recht heb om mijn organen niet aan hen te hoeven geven. Het zijn nog altijd wel mijn organen!

[bertha531]

Krijg je wel weer allemaal admistratie van die en die wil alleen leveren aan donoren, bla bla... Lijkt me niet handig.

Ik ben wel voor dat belgische systeem dat je standaard donor bent en het moet melden als je dat niet wil...

Maar noem me een donor-imbiciel, maar van mij mogen ook niet-donoren mijn organen gedoneerd krijgen... 
Kan me best voorstellen dat sommige mensen daar moeite mee hebben om zelf te doneren.

(maar dan krijgen ze er geen strikje om)

[Lorelei]

Hey,
Goed dat deze discussie er is- er was laatst een item over in Netwerk geloof ik?
Eens in de zoveel tijd stel ik me deze vraag als er weer een discussie over oplaait.
Het belang van donatie is meer dan duidelijk - en een zuiver verstandelijke benadering zegt me dat het 'slechts' organen zijn, die wellicht een ander nieuw leven of op zijn minst nieuwe hoop kunnen schenken. En afgezien van compassie, inleving : wie wil niet dat ook die kans geboden wordt mocht hij /zij zelf ooit in die situatie belanden, uiteraard.

Aan de andere kant, het is toch je lichaam, je behuizing (meer dan een 'mere shell' ) voor heel je leven en een significant deel van je 'zelf' - Wat te denken van mensen e.g. die menen anders te voelen na een harttransplantatie - toegegeven een 'persoonlijker' deel van jezelf misschien dan een nier of long maar toch. Ik heb een aantal vrienden die medicijnen of medische biologie hebben gestudeerd en op de een of andere manier beinvloedt dat ook hoe ik zelf er tegenaan kijk - die vaak wel erg plastische benadering vind ik ook iets heel vervreemdends hebben, ergens. Een beetje het gevoel van " Is that all there is..? " , een " som der delen  " i.p.v. een synergetisch geheel.

Ik vraag me af of, als je eenmaal het codicil hebt ingevuld, of het ooit te herroepen is, weet iemand dit? Stel dat je ineens een ander inzicht krijgt in je leven - een ingrijpende gebeurtenis bijvoorbeeld, waardoor je "dingen" heel anders gaat zien, en je vanuit dat hernieuwde perspectief , geen donor meer wilt zijn (uit je levensovertuiging of misschien geloofsovertuiging) kan je het dan nog herroepen, veranderen?

Ik ben zeer zeker niet voor het ' je bent het tenzij je anders opgeeft' - misschien egocentrisch of individualistisch maar ik vind dat ieder op zich een vrije keuze moet hebben of hij/ zij dit al dan niet wil. Zeggen dat je dat ook hebt door expliciet 'nee' in te vullen is niet de oplossing volgens mij- aangezien veel mensen dit inderdaad niet eens weten , en daarnaast misschien velen ook denken dat het min of meer 'moet' , als een morele plicht zullen zien- of er aan de andere kant, niet eens bewust over nadenken misschien. Je zou kunnen zeggen dat daardoor 'onnodig' problemen opgeroepen worden omdat men het dan juist als bijzonder en hoogdrempelig  ervaart i.p.v. als 'vanzelfsprekend' - maar moeten we alles dan maar ver-ontpersoonlijken en 'reduceren' ?- ja het is heel belangrijk, zeker! - maar is het niet even belangrijk de mens zijn/haar eigenwaarde te laten en niet iets zo persoonlijks  op te dringen, moreel, psychologisch?

Wellicht dat meer aandacht besteed moet worden / het vaker onder de aandacht geschoven moet worden zodat men wel meer bewust ervan is / de bewuste keuze maakt - alleen om daar een 'tijdslimiet' aan te stellen is ook niet eerlijk m.i.  (wie zegt dat je daar hetzelfde over denkt op  20 , 30, 40 jarige leeftijd bij het coincideren/ koppelen  van de vraagstelling met het halen van een rijbewijs e.g. ?)

[Lorelei]

Malcolm - v.w.b. je stelling omtrent de optie om een orgaan te geven,  uitsluitend aan mensen die zelf ook donor zijn - Ik zie dit niet zo voor me ,  eerlijk gezegd. Wat zegt het als iemand wel/ geen donor is, voor jou ? Wat maakt dat de een wel donor-waardig is en de ander niet? Dat hij / zij bereid zou zijn jou hetzelfde te "geven" als wat jij de ander op dat moment schenkt? Is niet iedereen egocentrisch als het gaat om de wil te (over) leven en niet dood willen gaan ? Heeft de een daar meer recht op dan de ander, omdat het lot wreed is geweest en hij/ zij wel of niet hetzelfde zou hebben gedaan voor een ander?  Is hij /zij daarom een orgaan meer waardig? Niet iedereen stelt  zich dergelijk fundamentele, levensbeschouwelijke vragen, wellicht.
En wat dan - bijvoorbeeld -  voor mensen die, om wat voor reden dan ook , niet in staat zijn donor te zijn, of zich als donor op te geven ? Mensen die een bepaalde aangeboren ziekte hebben waardoor ze misschien niet mogen of kunnen doneren? Of mensen met minder dan gemiddeld verstandelijke vermogens? Kinderen, die misschien een transplantatie of je beenmerg nodig hebben, bijvoorbeeld? Of misschien iemand die uit een bepaalde geloofsovertuiging niet kan/ mag ? Waar ligt die grens dan, vraag ik me af? Dan wordt het toch veeleer een subjectieve invulling , in plaats van een stellingname en besluit?  Ik waardeer  absoluut wat je er mee wilt zeggen,  en ik ben helemaal voor vrije keuze - maar juist daarom stel ik vraagtekens bij dit idee - vooral omdat niet iedereen m.i. die vrije keuze heeft - en daarnaast, zoals al aan de kaak gesteld, dit een onderwerp cq probleem is dat sws te weinig aandacht heeft gekregen de laatste jaren, dus te weinig mensen deze bewuste keuze gemaakt hebben of maken (laagste ratio in Europa ,20 % van de bevolking?)  Nog even afgezien  inderdaad van de praktische kant ervan.

Misschien is gestructureerde, periodieke inventarisatie een idee - wel kostbaar misschien maar er zal zowiezo een prijskaartje aan hangen als we een hoger 'succesratio' willen hebben , al is het maar om te inventariseren wat de meeste Nederlanders nu bewust kiezen - indien we ons Nederlandse systeem en aanpak om hiermee om te gaan  willen handhaven.

Ps Altijd goed om Mr X in de hem toevertrouwde rol van Advocate of the Devil te zien Al Pacino has found his master

Ps2 hey Bertha !  Ik mis je fan topic .. zullen we een ander leuk topic opstarten ?! 

[Malcolm]

Bertha, die 'administratie' is het probleem niet. Daar hebben we tegenwoordig goede computersystemen voor.

Verder ben ik blij dat jij er geen moeite mee hebt om je organen aan iedereen af te staan. 
Het past ook geheel in mijn systeem. Ik had me idd al bedacht dat (gelukkig) niet iedereen "Ja, alleen aan andere donoren" zal invullen. Maar omdat een aantal dat wel zal doen, zullen niet-dororen alleen maar iets langer moeten wachten. Zoals ik in mijn eerste bericht al zei:

En het is niet zo dat niet-donoren helemaal geen orgaan zullen ontvangen (doordat niet iedereen dat extra kruisje zal aanvinken). Ze moeten alleen wat langer moeten wachten. Maar daar kiezen ze dan ook zelf voor.

Maar...! Ze hoeven minder lang te wachten dan nu.
Er zijn veel mensen die uit gemakzucht het formulier niet invullen, er niet over na willen denken, toch maar uit gemak 'nee' invullen omdat het toch een beetje eng is, 'nee' invullen omdat ze twijfelen, etc. Uit onderzoek is gebleken dat de meeste mensen best donor wil zijn. Deze mensen dwing je na te denken en haal je over de streep. Daardoor een stuk meer donoren en heeft iedereen er baat bij. Zelfs de niet-donoren! 

Iedereen kan zijn beslissing ieder moment wijzigen. Moet je volgens mij bij het Ministrie van VWS voor zijn.

Wat zegt het als iemand wel/ geen donor is, voor jou ?

Dat hij er óf niet over heeft nagedacht en z'n formulier tussen oud-paier is beland, óf dat hij niet bereid is iets op te offeren voor anderen. Ik vind het ook 'eng' en niet leuk dat er in me gesneden wordt. Liever niet.

Maar een samenleving is gebasseerd op solidariteit. Mensen die iets kunnen missen, staan het af. Zelfde met belasting (dadelijke krijgen we nog mensen die 'principieel' geen belasting willen betalen en op hun blauwe formulier 'NEE!' schrijven. Want het is 'niet leuk' en best 'eng' om je geld af te staan). Mensen die geen donor willen zijn, zijn niet solidair. "Ikke, ikke, ikke en de rest kan ..." (letterlijk!)

Wat maakt dat de een wel donor-waardig is en de ander niet? Dat hij / zij bereid zou zijn jou hetzelfde te "geven" als wat jij de ander op dat moment schenkt?

Dit is de basis van solidariteit.

Is niet iedereen egocentrisch als het gaat om de wil te (over) leven en niet dood willen gaan ? Heeft de een daar meer recht op dan de ander, omdat het lot wreed is geweest en hij/ zij wel of niet hetzelfde zou hebben gedaan voor een ander?  Is hij /zij daarom een orgaan meer waardig?

Ik vind dat ik mijn organen mag geven aan die die solidair zijn en anderen helpen te overleven. Niemand heeft recht op een orgaan. Wees blij dat iemand je er een geeft. Niet-donoren die eisen recht te hebben op mijn organen vind ik hufters. "Ja ehh, ik eis jouw organen, maar ehhh mijn organen mag je niet hebben hoor...! Stel je voor! Hoe durf je dat te denken! Je kan doodvallen!"

En wat dan - bijvoorbeeld -  voor mensen die, om wat voor reden dan ook , niet in staat zijn donor te zijn, of zich als donor op te geven ? Mensen die een bepaalde aangeboren ziekte hebben waardoor ze misschien niet mogen of kunnen doneren? Of mensen met minder dan gemiddeld verstandelijke vermogens? Kinderen, die misschien een transplantatie of je beenmerg nodig hebben, bijvoorbeeld?

Daar heb ik al antwoord op gegeven:

Ik heb al eerder in dit soort discussies tegen mensen gezegd dat ik mijn organen wel wil afstaan aan mensen die geen donor kunnen of mogen zijn. Zoals jij dus. Ook mogen mijn organen naar minderjarigen mensen jonger dan 20, verstandelijk gehandicapten etc.

Of misschien iemand die uit een bepaalde geloofsovertuiging niet kan/ mag ?

Schuilen achter een geloof is wel het makkelijkste wat je kunt doen. Bovendien staan geloof en moraal los van elkaar. Verder staat solidariteit binnen veel geloven hoog in het vaandel. Het is immers de basis van een gemeenschap. Schuil je toch achter een geloof, heb dan tenminste respect voor iemand die hetzelfde doet als jij. Namelijk geen organen afstaan.

Waar ligt die grens dan

Bij wel/geen donor zijn.


Het grote voordeel van dat extra kruisje: Iedereen gaat er op vooruit

[sjulie]

Ja, ook ik heb al heel lang een donorcodicil en het maakt mij niets uit of de ontvanger nou wel of niet donor is.
Helaas wil mijn man niet dat er in mijn "mooie lijf" 
wordt gesneden dus ik loop eigenlijk voor jan met de korte achternaam met mijn codicil op zak.
Het is nl volgens mij nog steeds zo dat de nabestaanden hierin het laatste woord hebben.

[Bodejos]

Ik heb er ook een, en ze mogen echt alles van me hebben. Vraag is, of ze er nog iets mee KUNNEN doen.

[molice]

Ja, ook ik heb al heel lang een donorcodicil en het maakt mij niets uit of de ontvanger nou wel of niet donor is.
Helaas wil mijn man niet dat er in mijn "mooie lijf" 
wordt gesneden dus ik loop eigenlijk voor jan met de korte achternaam met mijn codicil op zak.
Het is nl volgens mij nog steeds zo dat de nabestaanden hierin het laatste woord hebben.

Volges mij ook ja. Wie verzint er nou zulke regelgeving?
Maar aan de andere kant, wie gaat er nou ook tegen de wens van de overledene in...

[Malcolm]

In 80% van de gevallen (donoren, niet-ingevuld of "keuze aan nabestaanden overlaten"), wordt er geen toestemming gegeven.

Weet niet hoe dat ligt bij alleen de donoren. Dus hoeveel % geen toestemming geeft terwijl iemand wel donor is. Maar alles bij elkaar 80% geen toestemming.
M.a.w. niet invullen of kruisje 3 (keuze overlaten aan nabestaanden), betekent in de praktijk een "nee".

[bertha531]

Ik vraag me af of, als je eenmaal het codicil hebt ingevuld, of het ooit te herroepen is, weet iemand dit? Stel dat je ineens een ander inzicht krijgt in je leven - een ingrijpende gebeurtenis bijvoorbeeld, waardoor je "dingen" heel anders gaat zien, en je vanuit dat hernieuwde perspectief , geen donor meer wilt zijn (uit je levensovertuiging of misschien geloofsovertuiging) kan je het dan nog herroepen, veranderen?

Jahoor, je kan altijd je keuze wijzigen. Tegenwoordig is er ook eik niet meer een codicil,

maar een registratie... Zie Donorvoorlichting. 

Ik ben zeer zeker niet voor het ' je bent het tenzij je anders opgeeft' - misschien egocentrisch of individualistisch maar ik vind dat ieder op zich een vrije keuze moet hebben of hij/ zij dit al dan niet wil. Zeggen dat je dat ook hebt door expliciet 'nee' in te vullen is niet de oplossing volgens mij- aangezien veel mensen dit inderdaad niet eens weten , en daarnaast misschien velen ook denken dat het min of meer 'moet' , als een morele plicht zullen zien- of er aan de andere kant, niet eens bewust over nadenken misschien. Je zou kunnen zeggen dat daardoor 'onnodig' problemen opgeroepen worden omdat men het dan juist als bijzonder en hoogdrempelig  ervaart i.p.v. als 'vanzelfsprekend' - maar moeten we alles dan maar ver-ontpersoonlijken en 'reduceren' ?- ja het is heel belangrijk, zeker! - maar is het niet even belangrijk de mens zijn/haar eigenwaarde te laten en niet iets zo persoonlijks  op te dringen, moreel, psychologisch?

Ik zeg toch dat je die vrije keuze wel hebt door expliciet nee in te vullen.
Je hebt op zich wel een punt dat het je zo wel een beetje wordt opgedrongen, maar aan de andere kant heb je de mensen die al jaren wachten op een donatie terwijl er ondertussen organen 'verloren' gaan omdat mensen er mss nog niet eerder over nagedacht hadden. Dat is een afweging die dan gemaakt. Een goede voorlichting over hoe en wat is dan wel noodzakelijk natuurlijk.

Ps2 hey Bertha !  Ik mis je fan topic .. zullen we een ander leuk topic opstarten ?! 

  Is goed idee!   

[bertha531]

Ik heb al eerder in dit soort discussies tegen mensen gezegd dat ik mijn organen wel wil afstaan aan mensen die geen donor kunnen of mogen zijn. Zoals jij dus. Ook mogen mijn organen naar minderjarigen mensen jonger dan 20, verstandelijk gehandicapten etc.

Maar wat als je iemand hebt die geen donor mogen zijn vanwege erfelijke toestanden, maar toch wel zo is dat als diegene dat wel zou mogen dat nooit zou willen omdat diegene alleen wil ontvangen en niet geven. Met jouw systeem krijg diegene dan wel jouw organen, Malcolm... 

Bertha, die 'administratie' is het probleem niet. Daar hebben we tegenwoordig goede computersystemen voor.

Computersysteem of niet, het is gewoon weer extra allemaal (imo onndige) extra administratie en rompslomp. Het zou ook betekenen dat iedereen opnieuw een formulier of dergelijke moet opsturen en in praktijk werkt dat gewoon niet denk ik.

Er zijn veel mensen die uit gemakzucht het formulier niet invullen, er niet over na willen denken, toch maar uit gemak 'nee' invullen omdat het toch een beetje eng is, 'nee' invullen omdat ze twijfelen, etc. Uit onderzoek is gebleken dat de meeste mensen best donor wil zijn. Deze mensen dwing je na te denken en haal je over de streep.

Die 'dwing' je ook wel na te denken als je overstapt op dat 'belgische' systeem. Dus daar ben ik helemaal voor.
En ik ben tegen allemaal extra stippen kruisjes!

Ik vind dat ik mijn organen mag geven aan die die solidair zijn en anderen helpen te overleven. Niemand heeft recht op een orgaan. Wees blij dat iemand je er een geeft. Niet-donoren die eisen recht te hebben op mijn organen vind ik hufters. "Ja ehh, ik eis jouw organen, maar ehhh mijn organen mag je niet hebben hoor...! Stel je voor! Hoe durf je dat te denken! Je kan doodvallen!"

Malcolm toch, wat een aggressie. Ik heb nog nooit iemand mijn organen horen opeisen. Ik snap niet echt waar die agressieve houding van je vandaan komt.

Schuilen achter een geloof is wel het makkelijkste wat je kunt doen. Bovendien staan geloof en moraal los van elkaar. Verder staat solidariteit binnen veel geloven hoog in het vaandel. Het is immers de basis van een gemeenschap. Schuil je toch achter een geloof, heb dan tenminste respect voor iemand die hetzelfde doet als jij. Namelijk geen organen afstaan.

"Schuilen achter een geloof?" Je laat het net overkomen alsof een geloofsovertuiging een dekmantel is om maar zelf geen organen te doneren, maar wel te ontvangen. Ze maken een beslissing op grond van hun overtuiging.
En hoezo hebben ze dan geen respect ineens? Maar het is volgens mij weer een niet of zelfzaam bestaande situatie, want vaak is het zo als mensen uit geloofsovertuiging niet donoren ook niet donororganen willen ontvangen... (zou het dan toch géén dekmantel zijn?)

Ja, ook ik heb al heel lang een donorcodicil en het maakt mij niets uit of de ontvanger nou wel of niet donor is.
Helaas wil mijn man niet dat er in mijn "mooie lijf" 
wordt gesneden dus ik loop eigenlijk voor jan met de korte achternaam met mijn codicil op zak.
Het is nl volgens mij nog steeds zo dat de nabestaanden hierin het laatste woord hebben.

Ow? Is dat nog zo? Dat zou ik iig belachelijk vinden.
Met dat codicil op zak loop je trouwens sowieso voor Jan ***, want artsen zijn verplicht dat register te raadplegen dus dat codicil hoeft niet meer...

[Lorelei]

Jahoor, je kan altijd je keuze wijzigen. Tegenwoordig is er ook eik niet meer een codicil,

maar een registratie... Zie Donorvoorlichting. 

Thanx

Ik zeg toch dat je die vrije keuze wel hebt door expliciet nee in te vullen.
Je hebt op zich wel een punt dat het je zo wel een beetje wordt opgedrongen, maar aan de andere kant heb je de mensen die al jaren wachten op een donatie terwijl er ondertussen organen 'verloren' gaan omdat mensen er mss nog niet eerder over nagedacht hadden. Dat is een afweging die dan gemaakt. Een goede voorlichting over hoe en wat is dan wel noodzakelijk natuurlijk.

Ik begrijp wat je zegt en ergens ben ik het ook wel met je eens. Laatst nog een stuk op tv over mensen die - onder druk van armoede en schulden- een nier verkopen bijvoorbeeld. Voor een schijntje gaat zo'n nier dan naar een donor maar al te vaak in een dure privekliniek waar de rijken zich een plaatsje inkopen op een veel kortere lijst voor gedoneerde organen.. Een erg trieste maar zeer lucratieve onderneming dus dit soort 'harvesting' oftewel oogst- praktijken.

Dat het anders moet ben ik volledig met je eens, al is het maar om dit soort uitwassen geen of minder vruchtbare grond te geven (hoewel ook dat een ethische discussie is/ wordt in dit geval want ontzeg je dan mensen een kans om uit schulden te komen.. :-/ ) ..alleen op welke wijze, blijft de vraag.

Heel veel mensen in dit land weten niet in veel gevallen niet waar zij recht op hebben (In het verlengde hiervan, denk eg eens aan discussie een tijdje geleden omtrent  AOW, waar mensen geen idee hadden van extra tegoeden waar zij recht op hebben-  waar regering en landelijk bestuur vervolgens in alle talen over zwijgen - en zo zijn er ongetwijfeld talloze voorbeelden vwb rechten waar niet over wordt gesproken- terwijl de plichten meesttijds ruim aan bod komen)
Als het 'gewoon' wordt dat dit gebeurt, weet men misschien op een gegeven moment niet eens meer dat men het recht heeft hier ook 'nee' op te zeggen - of weet men (zoals in Belgie- soms niet eens dat de situatie zo is) Om wat voor reden dan ook dit is aan een ieder persoonlijk om te beslissen m.i.. Daarom ben ik het niet met deze werkwijze eens. Maar een actiever beleid moet er zeker komen! Misschien ook meer stichtingen die samenwerken (zoals nu de spotjes van de Hartstichting op tv, die vind ik persoonlijk erg goed, respectvol vwb vrije keuze maar ook het belang ervan onderkennend en het onder de aandacht brengend.)

Is goed idee!   

Doen we dan  !!

[Lorelei]

Malcolm toch, wat een aggressie. Ik heb nog nooit iemand mijn organen horen opeisen. Ik snap niet echt waar die agressieve houding van je vandaan komt.

"Schuilen achter een geloof?" Je laat het net overkomen alsof een geloofsovertuiging een dekmantel is om maar zelf geen organen te doneren, maar wel te ontvangen. Ze maken een beslissing op grond van hun overtuiging.
En hoezo hebben ze dan geen respect ineens? Maar het is volgens mij weer een niet of zelfzaam bestaande situatie, want vaak is het zo als mensen uit geloofsovertuiging niet donoren ook niet donororganen willen ontvangen... (zou het dan toch géén dekmantel zijn?)

Ik sluit me hierbij volledig aan
IMalcolm, k begrijp wat je wil zeggen, alle respect ervoor , ik hoop dat je dat niet anders opvatte. Ik wilde alleen maar zeggen dat het voor mij moeilijk is te oordelen of de ander inderdaad een orgaan niet zou verdienen omdat hij/zij zichzelf niet heeft opgegeven. Ik zou niet van mezelf uit willen gaan en mijn principes als referentiepunt willen gebruiken om die 'waardering' van een ander aan op te hangen bedoel ik.
Vwb het langer moeten wachten op een orgaan -In sommige gevallen hebben mensen die tijd simpelweg niet. Iemand met taaislijmziekte bijv. die nog maar maximaal een half jaar te leven heeft. Misschien krijgt die ze net te laat. Sorry maar ik vind het een beetje  te zwart -wit- Ik vraag me af hoe  je een oordeel hebben over wat voor een ander wel/ niet juist is (want zo interpreteer ik het toch, doordat je  dit ondescheid te maakt). Je doet het (doneren)toch vanuit je eigen waarden niet vanwege de waarden (of het in jouw ogen gebrek daaraan) van de ander? Of is het puur uit solidariteitsprincipe? ('an eye for an eye', letterlijk).

Ter rectificatie: Met 'recht' op een orgaan bedoelde ik overigens niet 'het recht hebben op een orgaan' maar er evenveel 'recht' op hebben als een ander  die wel/geen codicil in heeft gevuld, zo je vergelijken wilt. Gelijke kans dus. Zou geenszins zelf ooit menen het recht te hebben op andermans organen (ongeacht of ik zelf donor zou zijn of niet).

Je geeft aan dat je wel organen zou willen geven aan mensen die  niet beslissingsbevoegd  of verminderd capabel daartoe, zijn. Dus een uitbreiding van het codicil , om aan te geven of voor deze mensen een uitzondering gemaakt kan worden ja/ nee? Voor wat betreft geloof, ik vind het best een aanname dat mensen zich 'verschuilen' achter geloof, eerlijk gezegd. En waarom vind je dat makkelijk, omdat zo iemand er in dat geval dan niet over na hoeft te denken ("just a reaper if chance happens"?) ? Iemand heeft dan toch juist die bepaalde overtuiging ?Misschien heeft iemand er wel gewetensconflicten over, dat weet je toch niet? Juist omdat moraal en geloof niet pertinent onlosmakelijk verbonden zijn (maar wel een invloed kunnen uitoefenen) vind ik dat het niet perse een 'schuilen achter' hoeft te zijn. Het hoeft toch helemaal niet noodzakelijkerwijs een reflectie te zijn, van wat deze mensen zelf vinden - als je streng in een bepaalde leer groot wordt gebracht - of wie weet wel weinig keuze hebt omdat je weinig of geen opleiding genoten hebt en nu eenmaal vast zit in een bepaalde situatie, met strenge sociale controle of zelfs oppressie om je heen, bijvoorbeeld. Verschuil je je dan achter geloof? Jij en ik hebben die vrije individuele keuze wel, maar zeker niet iedereen zit in die positie, ook in Nederland niet. Toch niet alle niet- donoren met voldoende verstandelijke capaciteiten zijn 'hufters' ?

En ja, het kan natuurlijk net zo goed van beide kanten werken -vwb doneren en ontvangen mogen. Bij de jehova getuigen eg. Echter vaak in dat soort 'extreme' gevallen wil men het zelf ook niet, juist uit die geloofsovertuiging. Dus in in dat soort gevallen is het misschien niet eens een issue.

Maar goed I guess we'll agree to disagree hm?
Vraagje , (als het niet te persoonlijk is, that is, ben nieuwsgierig)  sinds wanneer ben je donor en hoe ben je donor geworden?

[Lindå]

ja, ik heb op mn 13e mn eerste codicil getekend, en sindsdien heb ik er altijd een bij me gehad...

ze mogen alles van me hebben, maar ik wil niet ter beschikking van de wetenschap gesteld worden, alleen al vanwegen de verhalen die ik van die geneeskunde studentjes hoor, nah niks voor mij

[molice]

Fijn, hijs vanmorgen op de mat gevallen. Nu kan ik er dus ook gezellig over na gaan denken

[Dorine]

succes met het maken van je keuze molice

[Malcolm]

hijs vanmorgen op de mat gevallen.

Wat toevallig, een van onze huisgenoten kreeg em vanochtend ook.

[Robin]

alle 18-jarigen