Wat had je gedaan Wouter?
Korte samenvatting:
We waren op kamp (2014) met de jeugdbeweging (mijn laatste kamp trouwens als leider).
Elk jaar hebben een soort van bonte avond. Op die avond mogen de kinderen een dansje/liedje/... brengen.
Het thema van die avond was het WK voetbal (voor de Nederlanders, dat is een groot voetbaltoernooi waar verscheidene landen uit de wereld het tegen elkaar opnemen om te kijken wie het beste land is)
Ik was jurylid die avond en zou het typetje van Jean-Marie Pfaff. Toen kreeg ik het lumineuze idee om als een echte keeper de zaal binnen te duiken. (niet rekening houdend dat de ondergrond tegels waren).
Ik spring dus als een echte keeper de zaal binnen, landt met een smak op de grond en doe alsof ik ok ben. Op het eerste zicht leek dat nog, maar hoe langer de avond duurde, des te vreemder ik mijn arm moest plooien om geen pijn te hebben. 3u later was de avond gedaan, lagen de kinderen te slapen en vroeg mijn medeleiding of we niet naar het ziekenhuis moesten. Ik vond van niet maar toen vroeg iemand of ik mijn arm normaal kon houden. Dat lukte niet, en ik ben letterlijk verplicht om mee te gaan naar het ziekenhuis.
Conclusie daar: elleboog gebarsten en 10 dagen gips.
De volgende dag kreeg ik dan het verbaasde gezicht van al die kinderen die mij opeens met gips zagen.
Dus die foto toont wel waar ik voor sta:
a)de jeugdbeweging was een belangrijk deel van mijn leven
b) bij tegenslagen probeer ik mij er altijd door te slagen door naar de positieve kanten te kijken
c) soms moet ik langer nadenken vooraleer ik iets doe
d) af en toe ben ik zeer onhandig
