hallo, ik kom ook nog even kletsen.
Tussennota: de typefoutn zijn geen fouten, maar toesten die door Poesjenel op mijn schoot al ronkend worden ingedrukt.
Ik heb het weer lekker druk met mijn werk(en).
Op de alarmcentrale beginnen we de zomervakantie voor te bereiden en dat betekent 3 X per week een vergadering over van alles en nog wat.
We zitten dus zo'n beetje de repatriëringen van zieken en gewonden voor te bereiden van mensen die nu misschien nog niet eens weten of ze wel op vakantie gaan ... Beetje abstract.
Daarnaast moet er heel wat gebeuren voor mijn klant advocaat: we stappen over op digitaal dicteren en dat betekent heel wat gepruts op een zestal computers in en rond Brussel.
Morgen moet ik naar de rechtbank van Mechelen en Antwerpen om dossiers te bekijken.
En tja voor de studerenden op dit forum. Vroeger op school had ik een passie voor Aardrijkskunde, geschiedenis en wetenschappen.
Een gloeiende hekel had ik aan ... talen en vooral: dictee ! Wat doe ik nu ? Bij de alarmcentrale spreek ik 5 talen (maar 2 slecht) door elkaar en voor mijn advocaat-klant typ ik urenlange ... dictees uit. Het kan verkeren (zei Brederode ?).
Ik gebruik alleen nog mijn aardrijkskunde voor de alarmcentrale. Maar de rest, niets meer.
Dus Annemieke ...: je wordt later vast wiskundelerares of zo
Fenn: we hadden dan nu graag wat foto's gezien van dat parachutespringen. Je had toch wel een camera op je helm gemonteerd ? Overigens, waarom een helm ? Ik bedoel: als je parachute niet open gaat, zal die helm ook niet veel meer doen...
Ovide: als je een huis koopt, moet je het voelen. Je moet binnenkomen en in je buik voelen 'dit is het'. Als je daarna wegrijdt, niet eens de badkamer kan beschrijven, maar toch alles positief aanvoelt, dan moet je het doen ... En de ongemakken of de negatieve punten neem je er dan zo bij.
Het klopte voor ons huis, maar ook voor vrienden.
A&k: als ik die verhalen lees over bezinningswk's krijg ik heimwee naar de tijd dat ik jeugdwerk deed. Ik heb echt ontelbare WK's en kampen gedaan en georganiseerd. Het was een erg leuke tijd en ik heb er stapels goeie herinneringen aan.
Maar frusterend is dat mensen die zo'n wk niet hebben meegemaakt, je enthousiasme maar moeilijk vatten. Ze vinden het wel leuk en zo en ze luisteren even beleefd, maar dat is het dan.
Je moet zoiets echt beleven om te weten hoe geweldig het is.
Zo en na deze mooie woorden, ga ik maar vlug in bed liggen. De 2 jonge poesjes kunnen nu lopen en springen en klimmen. Dus daarom heb ik niet over slapen ... want ze terroriseren onze slaapkamer ...
Bagdad in de slechte dagen.