Nee de kinderen moet/kun je in dit geval niet teleurstellen...het gaat hier om kinderen die om verschillende redenen niet met hun eigen familie op vakantie kunnen. Bijvoorbeeld omdat er geen geld is, of omdat er ziekte binnen het gezin is of omdat paps en mams net gescheiden zijn of wat dan ook.
Deze kinderen hebben al meer mee gemaakt in hun leven dan dat jij en ik bijvoorbeeld ooit meemaken misschien.
De vakantieweken worden geheel met vrijwilligers gedraaid en volgende week is het een totaal nieuwe groep die op 1 man na nog nooit hebben meegedraaid. Dan heb je een coördinator nodig die al jaren meedraaid, om ze goed te begeleiden, want je krijgt soms hele schrijnende verhalen te horen.
ikw as al eerder gevraagd maar heb elke keer met pijn in mijn hart nee gezegd en daar ook veel moeite mee gehad. Degene die het vrijwilligerscoördinatorschap heeft overgenomen heeft er een rommeltje van gemaakt. Toen ik gisteravond werd gebeld heb ik toegezegd voor de komende week...mijn gevoel zei dat ik dat moest doen, anders zou het echt fout gaan lopen en dat verdienden die kinderen niet.
Grappig hé dat je bepaalde data zo in je hoofd kunt houden. Bij 30 juli 1998 moet ik bijvoorbeeld denken aan het feit dat ik voor het eerst ging wandelen met mijn 7 dagen oude zoon..hihi
Maar fijn dat je met zo'n plezierig gevoel kunt terugdenken aan een kampweek Bodejos...doet mij ook altijd veel, als ik na vijf jaar nog steeds een brief krijg van een jongentje wat ooit in mijn eerste week meedraaide. Elk jaar vraagt hij of hij al zelf vrijwilliger mag worden...hij moet nog een jaartje wachten en dan mag hij als hulpje komen meedraaien. Geweldig dat iemand, door zoiets, later ook kampweken wil meedraaien.
maar goed ik begin te ratelen dus ik ga stoppen...fijne dag nog voor vandaag
