Waarom is het eigen,ijk erg dat je kunt voorspellen wie het rode scherm krijgt? Dat zie je 5 minuten daarna toch wel. 't Maakt mij dan echt niet uit dat ik al iets kan vermoeden. Die spanning bij de executie vind ik toch overtrokken, doedat liever zoals seizoen 1 het deed. Geen knalharde muziek, maar gewoon: naam, enter, schermpje, volgende. Scheelt zo weer een paar minuten die je weer kunt vullen met het spel Wie is de mol.
Zoals die gesprekjes over al die bondjes. Die vind ik heerlijk om te zien.
Maar in de kritiek over de simpliciteit van de opdrachten kan ik me wèl vinden. Het allergrootste probleem vind ik nog altijd, op volgorde:
1. Onhaalbare opdrachten (portofoonketting, alfabetfietsen)
2. Opdrachten waarmee geen geld verdiend kan worden (joker zoeken op de trail, veiling (!), stokstaartjes bij fort Rock)
3. Opdrachten waar kijkers niks mee kunnen door te weinig info (schietopdracht op de trail).
Op die manier zijn er van de 25 opdrachten nu al 6 (een kwart dus) waar de kijker nog in geen 100 jaar een mol kan ontmaskeren. Ik bedoel, het spel heet toch "wie is de mol"?
Over de spanning, ik vind het leuk om te horen hoe de kandidaten over anderen denken, of op welke manier ze de test invullen (spreiden/vol op 1), maar informatie van wie iemands hoofdmol is vind ik niet nodig. Dat is natuurlijk mijn persoonlijke mening. Vind je volgorde interessant en ik denk er persoonlijk anders over.
1) Blijft een inschatting, ik kan dat de productie moeilijk kwalijk nemen, ga er vanuit dat ze hun best doen dit te testen maar natuurlijk kunnen ze dingen verkeerd inschatten. Op een bepaalde manier vind ik te moeilijke opdrachten interessant voor de mol, aangezien ik als mol ENORM fanatiek zou doen in de wetenschap dat de opdracht toch onmogelijk is.
2) Eens, heb er zelf ook een hekel aan, maar zolang het niet te veel opdrachten zijn zie ik het niet als een dermate groot probleem. De mol NIET kunnen vinden met een opdracht vind ik minder erg als de mol HEEL MAKKELIJK te kunnen vinden op basis van 1 opdracht.
3) Dit is een interessant punt, en is in lijn denk ik met opdrachten die meer worden gemaakt voor de mooie beelden dan voor de gelaagdheid.
Nogmaals wat jij omschrijft is dat bepaalde opdrachten totaal niks zeggen over de mol, wat ik met je eens ben. Wat ik zie als een groter probleem is de enkele opdrachten waarbij je de mol juist heel makkelijk kan zien. Dit heeft te maken met de individualistische opdrachten, waarin eigenlijk iedereen geld verdient behalve Thomas. Als elke kandidaat iets individualistisch moet doen, dan is er geen stimulans om GEEN geld te verdienen, wat interesseert het jou immers of de mensen thuis jou als kandidaat verdenken. Ik ben voorstander van het principe dat Wie is de Mol draait om samenwerken, je moet dus afhankelijk van elkaar zijn in spellen. Hierdoor is het lastiger te zien wie nou daadwerkelijk de boel om zeep helpt omdat je dingen samen moet doen (in dit soort opdrachten is er ook meer een stimulans om te stoken als kandidaat om verdacht te raken). De duinenopdracht vond ik één van de beste opdrachten om die reden. Nu zijn opdrachten te simpel, waardoor molacties voor de hand liggen (eerst heel snel rondje rijden op paard, om vervolgens te laat binnen te komen).
