Debbie gaf een gil. "Maar e is nog buiten! We weten niet waar ze is en... onee, een sneeuwstorm, waah, we moeten haar redden!!"
Deze keer was het Debbie zelf die tot bedaren gebracht moest worden en @miesh ging dan ook tot deze actie over. Compuart begon ondertussen zo snel mogelijk te regelen dat alle ramen en deuren afgesloten werden. Asjuh en Daan wilden zich terugtrekken op een kamer die nog vrij was, maar werden tegengehouden door Knudde die aan Daan vroeg of hij enig idee had waar e zich kon bevinden. "Jij was op hetzelfde moment verdwenen," zei Knudde, "dus jij weet vast meer over waar zij naartoe is. En je mag eigenlijk ook wel eens het raadsel rondom je dood ophelderen, je hebt lang genoeg gezwegen...!"
Knudde ging dreigend voor Daan staan en blokkeerde zo de gang. Terwijl Daan hakkelend iets probeerde te bedenken om terug te zeggen, werd Asjuh woest en duwde Knudde opzij. "Laat Daan met rust ja! Hij heeft al genoeg ellende meegemaakt! Dus laat hem erlangs of anders..."
"Nou, of anders wat?" zei Knudde uitdagend. Dat had hij beter niet kunnen doen, want onmiddellijk vloog de vuist van de woedende Asjuh naar zijn hoofd. Knudde viel om en terwijl hij zich verbaasde over zijn bloedneus, holden Asjuh en Daan ervandoor en sloten zich op op hun kamer.
"Dankjewel Asjuh," zei Daan zacht, "ik had er echt geen zin in om alles uit te moeten leggen tegen de anderen. Jij begrijpt me tenminste."
"Ach lieverd, je moet e gewoon vergeten, ze verdient jou niet, ze is een huichelaarster die alleen maar aan zichzelf denkt."
Daan zuchtte. Asjuh kuste hem en...