Topic: WIDM soap!

[@miesh]

Debbie schrok zich te pletter, en gilde keihard!!! onmiddelijk kwam Compuart aanrenne, en toen die zag wat er gebeurd was viel hij flauw (!) Debbie stond nog steeds te gillen, maar niemand kwam naar Debbie toe... Waar was iedereen? toen opeens kwam Han aanlopen, ze zei heel rustig: 'is dr nou alweer iemand dood?'  Debbie was onmiddelijk stil toen ze Han zo rustig hoorde praten... ze was stomverbaasd, toen...

[Alive and Kicking]

ze merkte dat het haar van Han helemaal niet zat zoals het moest. Kalm en beheerst zei ze tgn Han: "Ja, alweer iemand dood...". Ze keek nog even naar Elmar en haalde toen hard uit naar Han. Die viel onmiddellijk KO op de grond en Debbie rende de andere kamer in om de anderen aan te sporen naar buiten te lopen. Iedereen stond bang in een hoek van de kamer en zodra de Debbie zagen, liepen ze zo hard ze konden naar buiten. Knudde hielp mee om E en Compuart naar buiten te helpen maar Compuart was al redelijk terug bij zijn positieven. Eenmaal ze buiten waren...

[@miesh]

errug bang, en ze begonnen allemaal vragen aan de arme Debbie te stellen. 'Waar is Han?', 'Wat heb je allemaal gezien?' Knudde stond e te troosten die het allemaal niet kon bevatten. Haar Elmar dood? :'(
Debbie begon te twijfelen of het wel goed was dat ze Han KO had geslagen, mss was zij de 'moordenares' niet, en was de moordena(a)r(es) nog wel in huis ze rende weer naar binnen, naar de kamer waar ze e had gevonden. maar... elmar en han lagen er niet meer!!!

[Alive and Kicking]

Dat had ze eigenlijk wel gedacht want doordat het haar van Han niet goed zat, had Debbie door dat het een pruik was en dat Han Han niet was !! Maar wie was Han dan wel? en waar was de echte Han gebleven?

[Han13]

Op 't moment dat ze weer naar buiten stormde om de rest te vertellen dat Han en Elmar verdwenen waren en dat de persoon die ze neergeslagen had niet de echte Han bleek te zijn, werd iedereen opgeschrikt doot 't geluid van 'n telefoon. Al snel had Compuart door dat 't 'n mobiele telefoon moest zijn met 't kabouterlied als ringtone. 'Van wie is die telefoon?' vroeg hij terwijl iedereen verbaasd om zich heen keek. 'Van mij niet' werd er hier en daar gemompeld. 'Dan zoeken nu allemaal' beveelde Knudde.

Iedereen begon om zich heen te kijken en te zoeken op de grond en in struiken. Al snel vond Debbie 'n knalblauwe mobiele telefoon met 'n afbeelding van kabouter Plop erop. 'Ik heb 'm!' riep ze hard om aan te geven dat iedereen kon ophouden met zoeken. 'Neem dan op' zei Knudde ietwat geirriteerd.

'Met Debbie' stamelde ze. 'Mmmm, ja..... ja, oke ik zal 't doorgeven' zei ze luikbleek en vervolgens liet ze de telefoon uit haar handen vallen. De anderen keken haar verwachtingsvol aan. 'Dat was....dat was.... Joel van Idols. Als we Han nog terugwillen zien, moeten we naar haar op zoek gaan. En de telefoon moeten we zien als clue.......'

[D**n]

"WAT?" riep E uit. "Dat meeeeeen je toch niet?" Sorry hoor, maar ik heb het gevoel alsof we zijn beland in een opdracht ofzo. ze liep dreigend naar Compuart "Weet jij hier iets vanaf? Zijn de opdrachten gewoon weer verdergegaan, zonder dat je het ons hebt verteld? Zijn Daan en Elmar doodgegaan voor een opdracht?" Compuart schudde bang zijn hoofd. E had hem intussen bij zijn kraag gepakt en tegen de muur aangeduwt. "Ik, ik weet van niks, echt waar niet, ik zweer het!"Debbie liep naar E toe "rustig E, we weten dat je boos bent, maar nu moeten we allemaal ons verstand erbij houden!" "Okeej"zei Compuart bedachtzaam "Wat voor clue kan een groene ploptelefoon nou zijn?" "Groen"zei Debbie. "Blauw" "Groen" "Blauw" "Turquaise" kwam E er tussen door. "Ja euh, wat kan mij het nou schelen, voor mijn part is het groen of blauw of paars of rood of... whatever."...

[Alive and Kicking]

" Wel," bedacht Debbie plots, " Kabouter Plop speelt in de film: 'De kabouterschat'. Stel nu dat Han de schat is en wij moeten haar zoeken? En de telefoon is knalblauw...Lui zijn kostuum is blauw en die slaapt de hele tijd... We moeten een hotel of motel ofzo vinden dat een naam draagt die iets te maken heeft met blauw of kabouters ofzo !! "

Haar theorie klonk ongelooflijk maar het was het enige wat ze konden bedenken. Op dat moment ging de telefoon weer af. E raapte hem op en beantwoordde de oproep. Ze moest  20 stappen voorwaarts doen en dan in een straal van 5 meter rond haar zoeken. Iedereen zocht mee en ze vonden 3 gsm's. Er werden groepjes gemaakt en ze gingen op weg. Elk op zoek naar een hotel ofzo, of iets wat hen kon helpen. En onder hen zat de mol, die onverstoord voortspeelde...

[Annemieke]

In het groepje van e en Debbie bleef e koppig weigeren naar Han te zoeken, voor ze Elmar gevonden zou hebben. Debbie probeerde haar voortdurend om te praten.

Plotseling gaf e echter een enorme gil. 'Daar... daar... dat was... ik zag... whhh... daar liep D..d...d...daaaaannnnn...' en toen viel ze flauw...

[Alive and Kicking]

Het groepje van Knudde, Compuart en @miesh hoorden de echo van e's gil en belden hen direct op. Degene die achter de verdwijning van Han, en de moord op Elmar zat, had gehoopt dat iemand zich alleen zou op weg begeven, want hij had hen 3 gsm's geschonken, maar ze waren slim genoeg geweest om dat niet te doen. Compuart belde direct naar Debbie die niet wist wat eerst gedaan aangezien e daar nog op de grond lag en dat spookhuis van Compuart lag in een bos dus e haar kleren waren niet echt proper meer maar kom, ze nam toch eerst de telefoon op. "Hey Debbie, is alles in orde daar??"
" Mja, e is net flauwgevallen omdat ze dacht dat ze Daan zag, maar ik red het wel hier op mijn eentje. Tot straks hopelijk." en ze hing op. Waarom waren ze ook alweer met 2 meisjes op pad gegaan??
Nuja, na wat geroep in e haar oor en wat geschud met haar hoofd kwam ze bij bewustzijn en konden ze voortgaan. Ze kwamen eindelijk aan de bosrand en staken een grote baan over. E was redelijk verschrikt sinds ze dacht dat ze Daan gezien had maar hield zich sterk. In het groepje van Compuart...

[Annemieke]

...vond @miesh een knalgroene kabouter Plopmuts! "Zie je wel, toch groen!" zei Compuart tevreden, maar Knudde ondernam actie en onderzocht de muts aan alle kanten. Er zat een verfrommeld briefje in, met de tekst:

[D**n]

[Annemieke]

Knudde belde onmiddellijk e en Debbie op om hen in te lichten van wat zij gevonden hadden. Hij liet de telefoon 1 keer overgaan... nog eens... nog eens... "Owww, neem nou op..." smeekte hij zacht. Maar e en Debbie antwoordden niet. Knudde sprak op de voicemail in dat ze hem zo snel mogelijk terug moesten bellen.
Wat was er aan de hand bij de meisjes? Hadden zij nog iets ontdekt? Of was er ook iets met hen gebeurd? En leefden Daan, Elmar en/of Han misschien nog...?

Plotseling hoorden @miesh, Knudde en Compuart hoefgetrappel. Daar kwam Bertha aangestormd!

[Alive and Kicking]

Een grote 'meeeeeeeeuuuuuuuuuuuuuh' verraadde dat ze iets in petto had voor hen. Om de één of andere onduidelijke reden verstond niemand wat ze bedoelde maar toen ze de hele tijd met haar staart op één bepaalde vlek bleef slaan, ging @miesh erop af en keek wat ze bedoelde. De vlek was erop geverfd en toen ze hem er voorzichtig afdeed, zag ze in het midden een stukje geverfd gips. Onder het gips zat een sleuteltje, maar waarvoor hadden ze dat nodig? Bertha verdween even snel als ze gekomen was en daar stonden ze dan.

Ondertussen waren Debbie en e teruggekeerd op hun stappen want toen Debbie haar haar aan het goedleggen was, waren ze de gsm verloren... "Aha !" riep e toen ze hem gevonden had. Ze zag dat ze een oproep gemist hadden en belde terug naar Compuart. Die vertelde wat ze gekregen hadden...

[Annemieke]

...toen Knudde erdoorheen schreeuwde dat @miesh niet goed naar het sleuteltje gekeken had, omdat er een briefje aan zat! Er stond op dat de kandidaten een nieuwe opdracht te doen hadden: ze moesten een aantal maskers bemachtigen. Dit keer niet om geld te verdienen, maar om Han ooit nog terug te zien... Alle maskers gaven de drager een bijzondere gave...

Knudde bedacht onmiddellijk dat ze al 1 masker hadden: dat van e's gezicht, dat Angela gedragen had! Gelukkig had Debbie het meegenomen en zette het op om erachter te komen welke gave het masker haar zou schenken. Er gebeurde echter niets... Verbaasd wilde Debbie het masker maar weer afzetten, toen ze het fotolijstje met de foto van Elmar zag, waar e (weer eens) verdrietig naar zat te staren...
"Debbie, wat... wat kijk je raar...?!" riep e verschrikt...

[Alive and Kicking]

Tuurlijk keek ze raar want het masker dat Debbie ophad, zorgde ervoor dat ze door alle kleren heen kon kijken !! Zo kon ze door e haar kleren kijken en zelfs door de kleren van Elmar op de foto! Ze merkte verbaasd op dat er onder de trui van Elmar een woord geschreven stond. Ze keek goed en zag : "Appel?" staan. Ze had er geen idee van wat dit betekende en vertelde het aan e. Die hield plots haar handen op alle mogelijke plaatsen   en zei dat ze maar best het masker afdeed. Opeens ging er een belletje rinkelen bij Debbie. Het was de gsm weer. "Hebben jullie al iets gevonden?", vroeg Compuart. E vertelde welke gave het masker had en wat ze ontdekt hadden. En toen kreeg Debbie een ingeving. "Jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa,ik heb het !!" E haakte in en Debbie zei: "Een groene gsm, het woord 'Appel?', we hebben het, we moeten naar Apeldoorn! Even Apeldoorn bellen ! En als we daar zijn,zoeken we dan wel het verband met kabouter Plop! En het volgende masker zou dat masker moeten zijn dat die zogenaamde Han aanhad!" E keek vol bewondering naar Debbie. Ze belden terug Knudde op en...

[@miesh]

vertelde dat ze dachten, dat ze naar Apeldoorn moesten, Knudde vond het un belachelijke theorie! Maar @miesh en Compuart vonden het un erg goeie theorie en ze kregen steeds meer vertrouwen in Debbie.  Zo gingen ze met 2 auto's naar Apeldoorn, Debbie had het masker weer op en giechelde. E werd boos, 'we moeten serieus bezig gaan, willen we Han vinden!!' schreeuwde ze. Debbie schrok en deed het masker gauw af.
toen....

[Alive and Kicking]

schrokken ze beiden toen ze zagen hoe de wagen met Compuart, @miesh en Knudde in, gevaarlijk ging slingeren. Debbie zei tegen E dat ze rustig moest blijven rijden en ze haalde terug de gsm boven en belde de andere wagen op die nog steeds niet normaal reed.
@miesh nam op. "@miesh wat is er gaande??" vroeg Debbie.  "I don't know !! Plots kon Compuart het stuur niet meer onder controle houden en Knudde probeert hem te helpen maar het lukt ons niet ! En we hebben geen idee wat er gaande is, die auto's werkten nog perfect toen we naar het spookhuis reden ! Ik ga ophangen en zien of ik iets kan doen."
Debbie volgde nauwgezet de bewegingen van de auto en hoopte dat ze niet van de weg zouden afraken. Wat was er toch gaande?

[Annemieke]

Gelukkig wisten Compuart en Knudde de auto aan de kant tot stilstand te brengen. Debbie en e stopten achter hen en stapten uit. Na een kort 'gaat het, gaat het?'-gegil van iedereen leunden ze allemaal machteloos en wanhopig tegen de auto's. Plotseling barstte e in huilen uit. "Hey, e, wat is er?!?!?" zei Debbie verschrikt en sloeg een arm om haar heen. E snikte dat ze er niet meer tegen kon dat de twee mensen die haar het allerdierbaarst waren allebei zo kort achter elkaar gestorven waren en ze drukte twee fotolijstjes tegen zich aan. Debbie nam e apart en probeerde haar te troosten. Toen zei ze weifelend: "De twee dierbaarste mensen...? Maarrem... Daan is toch... ik bedoel... niet vervelend bedoeld, maar... dat is toch al zo lang over...? Was hij dan toch nog zo belangrijk voor je...?"
Even leek het of e kwaad zou worden, toen begon ze alleen nog maar harder te huilen. "Ik, ik, nee, niemand weet het maar het is alleen maar uitgegaan met Daan omdat..."

Toen werden e en Debbie opgeschrikt door @miesh die hen riep. "Debbie, e, we hebben nog een masker gevonden!! Het lag gewoon in de auto, onder de achterbank!"
Een beetje opgevrolijkt kwamen de twee meisjes het masker bekijken. Het was een afbeelding van Daans gezicht... e moest even slikken, maar iedereen was toch blij dat ze weer een masker gevonden hadden. Knudde zette het op zijn hoofd en... er gebeurde niets. Verbaasd keek iedereen elkaar aan, en Debbie verborg zich uit voorzorg voor weer een of andere vreemde gave achter de auto... Knudde zei: "Wat een flutmasker! Er gebeurt helemaal niets!"
"Wat een flutmasker! Er gebeurt helemaal niets!" herhaalden alle andere kandidaten of ze het wilden of niet. "Het masker zorgt ervoor dat iedereen je napraat!" begreep Compuart. "Zeg nog ns iets Knud?"
"Uhmmm... gele deur," zei Knudde, "gebroken wit, whatever, nee dat lijkt maar zo, turquoise, toch wel..."
"Uhmmm... gele deur, gebroken wit, whatever, nee dat lijkt maar zo, turquoise, toch wel..." herhaalden alle anderen. Wat ze ermee moesten was de grote vraag, maar ze waren er wel achter welke gave dit masker gaf. Knudde deed het maar weer af en legde het terug in de auto toen plotseling...

[Alive and Kicking]

een donderslag in de verte geen goed weer aankondigde...en Apeldoorn was nog een heel eind weg natuurlijk. Dan maar weer ergens onderdak zoeken leek de beste oplossing. Nadat ze de auto van Knudde, @miesh en Compuart achtergelaten hadden, reden ze nog een tijdje door. De rit verliep rustig en in de auto was het redelijk stil. De één dacht aan de overledenen en verdwenen mensen, de ander aan de maskers. En wat wou e nu zeggen over Daan?

E zat voor zich uit te staren en op haar lip te bijten, ze moest haar geheim aan iemand kwijt. Maar aan wie? Ze keek naar Debbie. Misschien zou ze haar toch maar moeten in vertrouwen nemen?

Compuart stopte bij een motel dat er verlaten uitzag maar het was het enige in de omtrek. Waar kwamen ze toch allemaal terecht tegenwoordig? Compuart kon voor een spotgoeikope prijs enkele kamers bemachtigen. De meisjes sliepen allemaal apart maar Compuart en Knudde moesten wel één delen. Niemand had er problemen mee alhoewel de meisjes eigenlijk liever niet alleen sliepen. Maar om zich niet te laten kennen, gingen ze zonder tegen te stribbelen naar hun kamer. Daar zouden ze iets vinden om te eten.

Iedereen kroop vroeg onder de wol want het was een vermoeiende dag geweest. Debbie sliep rustig tot een uur of 3. Ze hoorde plots gekraak aan haar deur en had onmiddellijk het licht aangestoken.
Daar stond e in haar nachtjapon, met een gezicht zo bleek als sneeuw en ze keek angstig. "Wat scheelt er E ?"
"Het kon niet meer, het ging niet meer, echt niet. het was zo perfect en...en...en plots, toen ik het vertelde wou hij het niet. Hij kon het niet aan, het ging te vlug, het mocht niet gebeuren..." stamelde ze.

Debbie nam haar armen vast en vroeg: "Wat en wie kon er niet? Wat scheelt er? Vertel het me dan..."
E keek haar aan en hakkelde: "Ik ben zwanger...van...

[Elmar]

Daan, maar toen hij het uitmaakte en ik wat met Elmar kreeg, dacht ik erover om het weg te laten halen, Daan was verleden tijd.
Maar nu ze allebei dood zijn, weet ik het niet meer.
"Rustig maar" zei Debbie, "je moet er een tijdje over nadenken, en vooral niet te overhaast beslissingen nemen. Blijf vannacht maar hier slapen."

De volgende morgen toen ze met zijn allen aan de ontbijttafel zaten, kwam er iemand binnenlopen van wie ze het nooit hadden verwacht....