Topic: WIDM soap!

[Malcolm]

Hieronder het vervolg op 'WIDM soap! (deel 3)'.  

[Malcolm]

Laten we verder gaan bij 'WIDM soap! (deel 4)'.  


slotje...

[Doris]

vorige keer, in de widm soap:

Het huwelijk was voltrokken, de ringen uitgewisseld en de tattoos gezet. De opdracht was gelukt!!! Nu moest iemand anders weer een kaart trekken. Het was Han. Ze trok een kaart en daarop stond: Er komt een nieuwe speelster bij en jij mag haar kiezen, maar let op! Is het geen vrouw, dan hebben jullie verloren! ze gingen naar een politieverhoorkamertje en via een vervormde stem mogen er vragen gesteld worden aan de potentiele nieuwe kandi's. Zo gezegd, zo gedaan, Han vroeg een aantal vragen en schreef de antwoorden op. Ze moest nu kiezen uit de tien mensen en moest daar vijf mensen uit kiezen. Daarna gingen ze naar een donker kamertje en ze mocht alleen de contouren zien. Ze koos uiteindelijk voor nummer 4. Allemaal ogen dicht als ik tot 10 heb geteld, zei angela, dan mogen jullie kijken. 1...2...3..4...5....6....7....8...9....10!

Ze keken en het was....een vrouw! Hallo, ik ben charlotte

charlotte werd aan iedereen voorgeteld. daarna gingen ze allemaal eten, en na het eten werd er opgesplitst in groepjes. han, ovide en charlotte gingen zitten praten, terwijl charlotte steed blikken wisselde met daan, ze schenen elkaar wel erg leuk te vinden...
prince en e zaten in een hoekje, sjoer en julia zaten boven. naast hen, in de kamer, zaten george en doris. ze voerden een gesprek "george, het is toch niet echt he, dat trouwen? want ik wil nog helemaal niet trouwen, ik wil gewoon gewoon wat hebben." "neej, natuurlijk is het niet echt, maar sjoerd en julia denken van wel. ze zijn er heel blij mee dus laat ze maar gaan" "oke"
in de andere kamer werd ook een druk gesprek gevoerd. "ik ben zo blij dat we getrouwd zijn, sjoerd. het is een bezegeling op onze liefde, mijn rots in de branding, mijn prins op het witte paard..." "ik hou ook van jou, duifje"
beneden was er wat nieuws aan de gang: daan en charlotte waren in de gang gaan zitten, met z'n tweeën. toen bleek dat ze elkaar helemaal niet leuk vonden, ze kenden elkaar namelijk al, ze waren...

klasgenoten. En in de klas waren ze aartsvijanden. "Zo,zo, Charlotte, wat doe jij nou hier? Ik wist niet eens dat jij het geweldige forum kende" zei hij ijsberend om Charlotte heen." Ik vindt het niet zo handig dat jij erin zit, want dat zal jou een flink voordeel geven over mijn ware identiteit......" "Ja, en je kan maar beter oppassen, anders zal ik iedereen vertellen dat jou achternaam MOL is......"

whaaaaaaaahahahhahahahaha je doet maar, dan zeg ik dat je in de pauze altijd in het fietsenhok loopt te graven in de aarde en mollen graven ook in de aarde!! zo ruziede ze nog een tijdje door totdat Angela opeens binnen kwam. Ze vroeg of iedereen even bij elkaar wou komen en ze vertelde over een opdracht voor morgen. een paar kandidaten moeten samen met Doortje ( serie 2 )een opdracht uitvoeren.
jullie moeten samen een voetbal vangen die boven in een supermarkt hangt, omdat de supermarkt 's avonds dicht is, zijn er nep-geluiden gemaakt om jullie te mislijden. Charlotte, Doris, en julia gaan de opdracht doen. Ze worden met een busje naar de supermarkt gebracht. Daar is doortje ook, zij legt uit hoe ze de opdracht het beste kunnen doen.
Ze kijkt naar de deelnemers en haar blik blijft hangen bij charlotte, ze begint de stotteren en de uitleg komt er niet echt meer uit. wat is er aan de hand???

'jij, jij, jij.......wat wat doe jij jij jij hier hier?' vraagt Doortje met 'n angstige blik in haar ogen. 'Oh ik ben de nieuwe kandi, wist je dat nog niet?' zegt Charlotte triomfantelijk.

Doortjes angstige blik verandert langzaam en maakt plaats voor 'n blik vol woede. Snel draait Doortje zich om en snelt naar de crew. 'wat is er met haar?' vraagt Doris verbaasd. 'Ja ik zou 't ook niet weten' zegt Charlotte terwijl 'n geheimzinnige glimlach haar gezicht siert.

Doortje is intussen naar 'n aantal crewleden gesneld. 'wat heeft dit te betekenen?' vraagt ze woedend aan Anton. 'Hoezo?' 'Ik heb niet toegezegd om hier te komen om vervolgens weer met haar geconfronteerd te worden!' Uit Doortjes lichaamstaal is zowel woede als angst af te lezen. Ze raast door: 'was ik net weer 'n beetje de oude Doortje geworden, flikken jullie me dit!' Kwaad loopt ze weg, gaat de crewcaravan in en smijt de deur dicht.

'wat was er nu met haar?' vraagt cameraman 1 aan Anton. 'Och, ja....... ons leek 't wel leuk om haar weer te confronteren met haar stalker. Charlotte is net vrij uit de gevangenis!'

[Doris]

anton zag het gezicht van de cameraman verduisteren, totdat hij zei "grapje! natuurlijk gaan we geen mensen confronteren met stalkers, het is geen big brother! doortje is verliefd op charlotte, maar charlotte wil niets met haar. tot voorkort in ieder geval niet, nu weer wel geloof ik... het is vaag, maar dat moeten ze zelf maar uit zoeken. doortje werd waarschijnlijk gewoon boos omdat ze ooit eens afgewezen was door charlotte" "oooow! hahahaha! nou snap ik et. ik dacht al, stalkers?"
charlotte was doortje al achterna gerend.
na een kwartier haalde angela charlotte en doortje echter weer terug, want het duurde allemaal veel te lang en de vaart moest erin. charlotte, doortje, julia en doris werden met een bus naar een portugese supermarkt gebracht. iedereen had zich al een gewone, ah achtige winkel voorgesteld, maar het bleek een heel klein, muf, bedompt winkeltje te zijn.
iedereen was ergens gaan zitten toen ineens han binnenkwam...

[juultjuh]

Er is iets vreselijks gebeurd! Han zag lijkbleek. Iedereen vroeg wat er was, maar han zei: kom zelf maar kijken. Ze gingen terug naar het hotel. Daar waar ooit hun kamers en de zitruimte was, lag nu alleen een hoopje as. Onee he! Doris begon te huilen, Han viel flauw en Charlotte begon te gillen. Angela probeerde iedereen rustig te krijgen. Jongens, JONGENS! Ovide legde een hand voor charlottes mond, Julia probeerde Han wakker te maken, door een glas water over haar hoofd te gooien en george susde Doris. Het ziet ernaaruit dat we een andere lokatie op moeten gaan zoeken...

Maar onze bagage dan? riep Han, die inmiddels bijgekomen was. Ow, zei daan, die heb ik...uh...die staat hier, bij de balie, zag ik net. Iedereen keek verbaasd, maar ze snelden allemaal snel naar de balie om te kijken of ook hun bagage daar veilig was aangekomen. Gelukkig! Doris, omhelsde haar tas, Julia begon te zingen van opluchting en ovide maakte snel haar tas open om te kijken of alles er wel in zat. Nou, zei anton, dan gaan we maar naar een ander hotel. Niemand zag de grijns om Daan zijn mond...

[D**n]

Angela kwam aangerend :"door al dit gedoe wordt de opdracht veranderd." zei ze "Nu moet Charlotte jullie allemaal gaan ondervragen wie dit heeft gedaan. Als charlotte dit niet lukt, krijgen jullie een nieuw bed, als ze een vermoeden heeft een nieuwe stoel, en als ze het weet krijgt zij een vrijstelling voor de executie van overmorgen EN die van daarna" Anton: "Angela, dit kan je niet maken, je kan niet zomaa...." "Stil!! Ik kan wat ik wil, en anders stap ik gewoon op en ga ik werken voor het filmproductiebedrijf dat Pietje Bell 2 gaat maken!" ......

[Charlotte]

 Iedereen keek elkaar geschokt aan " Pietje Bell 2? , dat kan je niet menen!!" jawel en als jullie nu niet bezig gaan met de opdracht ga ik weg!! iedereen vond dit toch wel een beetje grappig, maar gingen toch aan de opdracht beginnen.'Toen ik de computer aan deed om aantekeningen te maken....

[Doris]

toen charlotte haar computer aan deed zag ze dat der een virus op zat. "hier is gemold" mompelde ze bij zichzelf, en besloot dan maar haar aantekening met de hand te schrijven. eerst besloot ze han te verhoren. omdat ze de kandi's nog niet zo goed kende besloot ze met een harde aanpak informatie uit de kandidaten te persen. toen wist ze nog niet dat dit slechs averechts werkte...
"blij staan!" bitste ze tegen han "rustig maar hoo..." "mond dicht! als je iets te vertelle hebt ga je zitte, anders kan je weer opdondere!" "hallo, et is maar een spelletje hoor..." "heb je wat te vertellen of niet?" "nee, aan jou niet nee. dus ik denk dat ik maar weer eens ga. dag charlotte" tot haar grote verbazing kreeg ze geen druppel informatie... ze besloot het anders aan te pakken. ze riep daan op. "zo, daantje... ga maar zitten... wil jij me misschien wat informatie vertellen? in ruil daarvoor krijg je een paar lucifers..." daan moest zichzelf in houden, probeerde zijn ogen van de lucifers af te houden... en hield zijn lippen stijf op elkaar. charlotte was teleurgesteld maar besloot de volgende op te roepen. doris...

[juultjuh]

Hier komen!!! Doris kwam met een zwaar beledigd hoofd bij charlotte. Wat is er? Van mij krijg je toch niks te horen! Pas toen zag ze dat charlotte met haar lievelingsfoto van George aan het spelen was. Er lag een grote schaar naast. Doris begon te bibberen, maar ze was toch niet van plan om toe te geven. Na een paar minuten pakte charlotte de grote scharr. ze begon haar nagels ermee te knippen. Toen pakte ze de foto en ze wilde net een knip zetten toen drois riep: Hooooooo! niet doen, wat wil je weten? Charlotte vroeg: weet jij wie de dader is? Nou, zei doris, nee dat weet ik niet. Omdat ze toch iets los had gelaten kreeg doris een stoel.
Juliaaaaaaa! Jij bent de volgende! Ja, zei julia, wat wil je weten? Julia dacht, ach charlotte is toch mijn mol. Ze vertelde dat ze dacht dat daan het ahd gedaan, omdat hij graag met lucifers speelde en omdat daan zijn tas al buiten stond, maar dat had eigenlijk niemand gezien en dat daan geen krimp gaf. Door al dit gepraat kreeg julia een stoel en een bed, maar toen...

[Doris]

julia net lag te slapen schrok ze wakker. een luid geschreeuw klonk door tot haar kamer: charlotte was weer bezig met haar harde aanpak. heel vaag hoorde ze een piepstemmetje antwoord geven, het was daan.
"jij hebt het gedaan daan, jij hebt het gedaan. ik ga je ermee achtervolgen, tot je bekend! als je slaapt fluister ik het in je oor, als je naar het toilet gaat laat ik het er weergalmen. ik heb je door daan, jij hebt het gedaan!" wat daan antwoordde hoorde julia niet, want toen sukkelde ze weer in.

de volgende morgen, bij de zonsopgang, werd iedereen gewekt. nou ja, alleen julia en doris, want de rest had netjes het blok een blok gehouden... "en?" vroeg angela charlotte "wie heeft het gedaan?" "daan!" "fout! geen vrijstelling! en jullie krijgen allemaal een lekker warm bed om in door te slapen." ze werden allemaal vervoerd naar een klein, pitoresk hotelletje. iedereen ging lekker slapen, behalve julia en doris, die immers de hele dag al geslapen hadden. sjoerd en george zaten in het crewhuis, daar konden ze niet heen. allebei probeerden ze te slapen, maar het lukte niet. plotseling schrok doris op. er werd geklopt op de deur, het was... julia. ze wilde doris wat vertellen...

[juultjuh]

we moeten dit samen doen, ik weet wie het gedaan heeft! Het was crewlid Johan, ik heb het gehoord, hij belde met iemand en hij vertelde dat de missie volbracht was! Doris kreeg ogen als poppetjes. Echt waar? Echt waar! zei julia. stiekem gingen ze op onderzoek uit. Ze slopen langs de kamers alwaar iedereen lag te slapen. Ze kwamen bij de deur van crewlid johan. Ze hoorden hem snurken in zijn hotel-slaapkamer. Met een handig kaart trucje maakte Doris de deur open. Heel zachtjes slopen ze door de deur naar binnen. Ze voelden in zijn jaszakken. Maar het enige wat ze vonden was een oud vloetje. Ze keken in de lades van het buro. Maar uiteraard lag er alleen maar spul in wat van het hotel was. Toen zagen ze hem staan. De tas. Heel voorzichtig deden ze hem open. ze moesten heel zachtjes doen, anders zou crewlid johan wakker worden van de rits. Toen ze hem openhadden zagen ze bovenop een zwart boekje liggen. Doris had een rood hoofd en ook Julia haar wangen liepen rood aan. Ze vonden het zo spannend dat ze niet de voetstappen hoorden die op de gang te horen waren. Net toen ze hte boekje opendeden om te lezen scheen er iemand met een felle zaklamp in hun gezicht. Het licht was verblindend. Met de handen voor de ogen tegen het licht probeerden ze te zien wie het was...

[Doris]

het was... angela! "kom, meiden, leg dat boek trug en ga slapen! doe het nou maar snel, dan zal ik een oogje toeknijpen, kom op." snel stond julia op, en doris stond gewoon op. ze liepen langs angela en die deed idd een oogje dicht. een knipoog dus, maar naar wie?

snel liepen julia en doris naar hun eigen kamer. doris had het boekje echter helemaal niet terug gelegd en zag wie de dader was. het was... maar net toen ze het wou lezen viel de koffie die ze dronk over het schrift en kon ze het niet meer lezen. ze had ook een gsm meegenome en belde daarmee naar het enige nummer dat in het telefoonboek opgeslagen zat. ze belde, en er werd opgenomen. "met...

[juultjuh]

george! Van schrik liet ze de mobiel uit haar hand vallen.ze hoorde nog de stem: hallo? hallo? zeggen. Toen rende ze de kamer uit, rechtstreeks naar een telefooncel. Ze belde naar huis, naar haar moeder, die susde haar. Rustig maar doris, het komt wel goed, het is maar een spelletje. Daarmee ging doris slapen en vertelde aan haar moeder dat ze er nog een nachtje over ging slapen of ze wel bleef of niet.

De volgende moregn zat iedereen aan het ontbijt. Nou ja, iedereen? Doris was er niet! Julia schrok zich een ongeluk, want ze dacht meteen aan gisteravond. Vertwijfeld zei ze: Uh..i..i..ik ga wel e..e..even k..k..kijken. Met trillende benen liep ze naar de kamer van doris, ze deed heel voorzichtig de deur open. De deur piepte en kraakte een beetje. Ze liep heel voorzichtig de kamer binnen. Maar...
...geen Doris! Er lag wel een briefje op het bed.: Wil je doris vinden? bel dan het volgende nummer. Ze schrok zo, dat ze niet naar het nummer keek. Jongens, jongens, doris is weg, we moeten dit nummer bellen...

[Annemieke]

Ovide greep het blaadje uit de trillende handen van Julia en belde met haar eigen mobiel... "En, en, en, en, ennnnn?? Wat hoor je Ovideeee??!" fluisterde Julia.
"Sssssst... zo hoor ik niets... huh... ik hoor... ik hoor... dit kan niet!" zei Ovide.
"Wat?!??" riepen alle anderen nu, brandend van nieuwsgierigheid (of van de lucifers van Daan, natuurlijk). "Wat hoooooor je nou?!" riep Julia. Ovide, die inmiddels opgehangen had, antwoordde: "Ik hoorde alleen maar, en dan een beetje vanuit de verte of zo, ehm ik denk, nou ja, volgens mij was het... geloei..."
Stilte. De eerste die weer in actie kwam was e, ze sprong op en rende naar het crewhuis. "Hier staat een computer, die kan ik wel eens gebruiken met een goed woordje van Prince. Maar waar het om gaat, is dat we nu Bertha moeten zien te bereiken. Ze is de laatste paar opdrachten niet meer met ons meegereisd, omdat wij toch wel weer bij haar terug zouden keren, maar dit geloei is onmiskenbaar een aanwijzing richting Bertha! Ik mail heel erg vaak met haar, echt onwijs leuke gesprekken altijd, hoor, maar goed, daarom moeten we haar nu dus mailen!"
Alle andere kandi's renden ondertussen achter e aan en tegen de tijd dat ze het hele verhaal had verteld, waren ze bij het crewhuis waar Julia snel de computer aanzette. e typte net het emailadres van Bertha in, toen de gsm van Ovide afging...

[juultjuh]

Ovide nam op. Hallo, met ovide! Aan de andere kant klonk de stem van...angela! Ze vertelde dat dit en nieuwe opdracht was. Doris was ontvoerd en er moesten twee sleutels gevonden worden. Pas dan konden ze dois bevrijden. Er werd een heel verhaal bij verteld waar de sleutels konden liggen. Julia deed de computer maar weer uit, want dat had toch geen zin meer. Charlotte was in alle staten. Wat moeten we deon, wat moeten we deon? Maar E kalmeerde haar. Rustig maar, laten we eerst naar de auto's gaan, dan kan Ovide ons tussendoor uitleggen waar we moeten gaan zoeken naar de sleutel. Ze stapten in de auto, maar omdat ze met zovelen waren hadden ze twee Auto's. Ze belden elkaar met de mobiel. Julia had er eentje en Daan had er eentje. Toen daan julia probeerde te bellen lukte dit niet. Het was net alsof de mobiel aan de andere kant uitgezet was! Ze zochten nu maar naar de auto en gelukkig belde julia naar daan. Daan, jullie moet in een museum gaan kijken, het museum van deze streek, daar...

[Doris]

schijnt een sleutel te liggen. kijk in ieder geval niet bij het kerkje, daar zijn wij al geweest! de verbinding was slecht ofzo, want daan gaf de andere kandi's het volgende door: "we moeten naar een kerkje. daar schijnt een sleutel te liggen. we moeten iig niet naar het streekmuseum, daar is de andere groep al geweest."

ondertussen bij doris. ze zat lekker in het crewhuis, maar dat wisten de anderen niet. ze kon een vrijstelling verdienen als ze ervoor zorgde dat de anderen haar niet zouden vinden. ze moest dus foute aanwijzingen geven. angela had doris verteld dat ze drie keer één minuut mocht bellen. doris besloot maar te bellen met julia. "eeey juul! met door! hoe gaat het daar?" "goed hoor. nou ja, goed. ach, ik weet het niet. de auto zit nl. niet lekker, maar verder gaat het wel goed hoor. en hoe gaat het bij jou?" "ja, heel erg slecht! ik zit hier in m'n eentje, en ik verveel me echt dood. o, maar ik mag maar 1 minuut bellen." "okeej, vertel es ff wat je wil zeggen." "ik zit ergens, ja, inne... hoe noemden ze et ook al weer? weet et niet meer precies, maar ik hoor steeds vliegtuigen af en aan komen. enne... we reden een heel stuk omlaag, en toen weer omhoog... nou ja, ik ben hier dus, maar het is heel erg koud. o, ik moet ophangen... doeg juul!" doris hing op.
aan de andere kant van de lijn vertelde julia de informatie aan de andere kandi's in haar auto. "ze zit bij een vliegveld. ergens in de bergen..." "een vliegveld in de bergen? juul, wees es niet zo naïef! dat klopt niet!" viel ovide haar in de reden "ik denk dat ze gewoon een inschattingsfout heeft gemaakt. han, zoek eens op waar er bergen zijn" han zocht het op en kwam tot de conclusie dat de eerste paar bergen zo'n twee uur rijden verderop waren. ze besloten...

[juultjuh]

om te stoppen bij het eerste de beste benzinestation, om daar even iets lekkers te gaan eten. Eigenlijk hadden ze helemaal geen zin meer om doris te gaan zoeken, dus besloten ze de anderen te bellen om te zeggen dat ze ermee stopten en weer terug naar het hotel gingen. De anderen reageerden hier niet al te vrolijk op, maar wilden toch doorgaan.
ondertussen...
Doris zat gezellig in het crewhuisje. Ze had eigenlijk op moeten letten hoe het ging, zodat ze snel naar de verstopplaats konden gaan. Maar george was langsgekomen om Doris een kus te geven en om even te knuffelen. Maar dat liep zo uit, dat ze niet hadden gemerkt dat de ene auto alweer teug was gekomen. Terwijl Ovide naar het crewhuisje lie om te vertellen dat ze er genoeg van hadden, gingen de anderen binnen zitten. Ovide deed de deur open en...

[Doris]

zag george gaan. doris stond achter george, maar dat zag ovide niet. snel ging angela, die naar beneden was gerend toen ze ovide naar het huis had zien lopen, naar ovide, leidde haar naar buiten en kreeg daar het bericht van ovide te horen. angela vertelde ovide dat ze dan maar weer naar het hotel moest, en dat de opdracht dan dus zou mislukken. "dat is dan niet anders" zei ovide en ze liep naar het hotel. doris had nog steeds haar vrijstelling niet verloren. toen angela binnenkwam had doris al n paar glazen bier ingeschonken en verdeelde ze tussen de inmiddels in de woonkamer zittende crewleden. doris en vooral george kregen een uitbrander van angela, en er werd besloten doris dan maar tot de tijd om was neer te zetten in het schuilhok. de slaapkamer. ze mocht niet meer naar buiten en ook niet naar buiten kijken.

ondertussen in de groep van daan, e, bertha en charlotte...

[Annemieke]

...ging de gsm af. Daan nam op, het was Angela. "Hey Daan, hier Angela, zeg, Doris gaat jullie zo opbellen, maar zij verdient een vrijstelling als deze opdracht mislukt. Zij weet niet dat jullie dit weten, dus volg haar aanwijzingen NIET op! Daan, als jij dit niet goed doorgeeft aan de anderen in de auto, krijg jij ook een vrijstelling. Als je het wel goed doorgeeft komt er sowieso 2000 euro in de pot, die wordt verdrievoudigd als jullie Doris voor middernacht vinden...!"
Daan hing op en zei...:

[Doris]

"we moeten niet naar een vliegveld, maar ze schijnt opgesloten te zitten in een klooster ofzo. het schijnt een ondergronds klooster te zijn, dus dat wordt goed zoeken. wacht! daar! bij die boom! julia zei dat het daar vandaan tien passen lopen was. dan kon je beginnen met graven en zou je al snel op een luik komen. kom op mensen! graven!" op dat moment ging de telefoon af. "met daan" "daan, met doris. ik ga je wat instructies geven. voor mijn gevoel reden we een berg op. daar kwamen we in een drukke straat, ik denk een winkelstraat. ik werd een paar verdiepingen opgeduwd en daar zit ik nu. de ramen zijn geblindeerd door luiken. ik moet nu ophangen." "wat zei ze?" "we zitten goed" "he! kijk daar eens!" zei e ineens. "daar ligt een steentje in het gras, der staat iets op, ik ga even kijken!" e liep naar het steentje, dat een grafsteen bleek te zijn. "he! het is een grafsteen! dit is een kerkhof! ze zullen doris toch niet op een kerkhof opgesloten hebben? daan! volgens mij sta jij te liegen." daan had genoeg van het liegen en bekende. "doris zit in een winkelstraat. het huis waar ze zit is geblindeerd, en ze zit drie verdiepingen hoog." "oke, dan gaan we op zoek naar een drukke winkelstraat"
ze gingen op weg. in de eerste winkelstraat die ze tegenkwamen gingen ze...