Topic: Meeschrijfverhaal

[intikker]

Frank en Richard pakken de boeken erbij om uit te zoeken hoe alles in elkaar steekt. Dan komt de aap uit de mouw...

[Annuh]

De aap gooit alle boeken door elkaar en vertrekt dan met de Noorderzon. Frank en Richard moeten weer opnieuw beginnen.
Dan valt Franks oog op een overlijdensadvertentie...

[intikker]

Meteen wordt de ziekenwagen gebeld. Na een urendurende operatie kon het oog gelukkig terug worden gezet. Frank moet helaas een tijdje revalideren, maar lopen kan hij nog wel. Onverstoorbaar gaat hij samen met zijn maatje verder...

_{Als we dan toch flauw gaan doen...}

[Annuh]

Met één oog minder wordt Frank geen mindere detective en hij gaat met Richard naar het verlaten huis aan de dorpsstraat.

[intikker]

Bij het huis aangekomen valt zijn oog ziet hij dat de deur open staat. Als hij naar binnen loopt komt alles op hem af, het gaat draaien en tollen. Weg hier, weg hier roept hij!

[Annuh]

Maar de deur slaat net achter Richard dicht. Ze zitten opgesloten. Door het draaien vallen ze op de grond. Dan ruikt Richard gas... slaapgas! Ze vallen in slaap en als ze wakker worden....

[intikker]

staat de deur weer open. Richard kijkt Frank aan en er valt hem iets op. Frank, zegt hij, jij was toch blond?

[fenn]

'Frank?', zegt Frank. 'Ik ben Frank niet, ik heet Romario..aangenaam.'
'ow hallo', zegt Richard 'ik ben Pieter'...

[intikker]

Kom kom... zegt Romario. We gaan de stad eens even lekker op stelten zetten. Waar ken ik jouw eigenlijk van? Vroeg hij aan Pieter...

[Annuh]

Pieter pakte de motor die om de hoek stond en Romario ging achterop zitten. Samen scheurden ze naar de stad. Opeens trapte Pieter op de rem. Voor hen stond het meisje!

[intikker]

Het meisje bleef staan en zei niet weg te gaan voordat Pieter en Romario haar zouden helpen. Ze keken mekaar diep in de ogen en toen

[Floortje]

kwam er plotseling een Landrover aanscheuren

[intikker]

Gelukkig reed hij gewoon verder...

[Floortje]

en het meisje keek Pieter en Romario nog steeds vragend aan

[intikker]

Het meisje werdt een beetje ongeduldig en begon te schreewen tegen Romario. Ik heb ook altijd pech dacht Romario nog, maar het tij kan snel keren!

[Annuh]

Het meisje kwam op Romario aflopen, maar dat wilde Romario niet! Pieter sprong op het meisje, om haar tegen te houden, maar viel dwars door haar heen!

[fenn]

'Ik ben het meisje dat gister spoorloos verdween...snappen jullie dat dan niet', schreeuwde het meisje, waarna ze in het niets verdween.

Pieter lag op de straat...dit ging zijn verstand te boven.

[Annuh]

Gelukkig was het meisje nu weg en kon de weg worden hervat. Eerst maar eens een psychiater opzoeken, om onze dubbele persoonlijkheid te ontrafelen. Goed idee zei Pieter, nietes zij Richard. Toch maar doen? zei Romario. Nergens voor nodig hoorde Frank zichzelf zeggen? We hebben een 5de man nodig om te beslissen!

[offtopic] Dit gaat me toch iets te ver  :-\ [/offtopic]

[intikker]

Problem solved...

[maapie]

Pieter lag dus op straat, het meisje was net weg.



"Pieter, sta op! Vlug!" Riep Romario. "Het gaat niet, het gaat niet!", zegt Pieter, "Ik zit vast, het lijkt wel, het lijkt net of ik aan de grond ben vastgelijmd!" Romario: "Nee he! Hoe kan dat? Ik trek wel, je komt vast los. Dit kan toch niet?"
Maar het kon wél. Pieter zat zo vast als een tube bisonkit. Er kwam een vrachtwagen aan. Romario en Pieter werden doodsbleek. Zou de vrachtwagen nog kunnen sturen? Hij kwam steeds dichterbij. 30 meter, 20 meter, 10 meter en toen................