Misschien moet HDD niet zo zwaar tafelen vlak voor bedtijd? 
Dat zal het niet zijn.
Eerder denk ik de temperatuur - en een over actieve fantasie
--
Welnu.
Afgelopen nacht was ik de Paus.
In de rol van detectieve.
Ik meen nog vaag te herinneren dat het een volledig detectieve verhaal was, maar ben het gros weer vergeten.
Het punt was dat er een soort munt [waar een kwart uit was gehapt] was gestolen bij een tentoonstelling ofzo.
En ik, als Paus, was toevallig ter plaatse want 't ding was van het Vaticaan, dus ik dacht, laat ik daar eens achteraan gaan.
<Dan ben ik hier ongeveer de eerste 3/4 vergeten>
Werd geholpen door een jongen [zeg, rond de 20-25] en een vriendin van hem.
Waarbij die vriendin opmerkte dat de jongen altijd zenuwachtig was behalve wanneer hij acteerde. Toen realiseerde ik me dat hij bij het eerdere helpen niet zenuwachtig was, dus hij acteerde, dus hij was de dief. Jaja, je ziet wel - het is maar goed dat ik [naast Paus] ook detectieve was geworden. Geen speld tussen te krijgen!
Dus ik liep terug naar de tentoonstelling, maar voordat ik daar aankwam was er net een bankoverval aan de gang. Dus ik probeerde door te wandelen, toen een van de overvallers vroeg waarom ik van die rare gouden kleren aan had. Dus ik zei dat ik de Paus was - vond hij een goede reden.
Bij de tentoonstelling aangekomen had ik gededuceerd dat er een vrouw in het spel moest zijn [obviously
]. Daarmee geconfronteerd bekende hij, en inderdaad, ze werkte bij de politie. Dus hij wilde indruk maken door het gestolen voorwerp wonderbaarlijk te vinden.
De voorgenoemde vriendschappelijke vriendin van hem zat in het complot, dat ze [zoals dat hoort] netjes uit de doeken deden.
Blijkbaar was een onderdeel van hun masterplan dat ze een derde vriend in een vloerkleed rolden; dat de ene ermee door de douane op een vliegveld ermee ging, daar de ander trof, waarna de ander het in het bagagegedeelte van een vliegtuig deponeerde.
Destijds leek dat een heel ingenieus en essentieël deel van het masterplan.
---
Toen werd ik wakker van de wekker, die niet snapte dat het zaterdag was.
Dus ik drukte 'm uit, en ging weer mooi verder met dromen.
--
Droom-2 was ik wederom de Paus.
Maar het was mijn laatste Paus-dag, want -heel democratisch- de positie was ineens nog maar voor 4 jaar.
Dus ik gaf nog een interview, waarbij de interviewer bekende dat ze eigenlijk de hele tijd had gedacht dat ik niet de Paus was maar z'n woordvoerder.
Terug in de Pauselijke vertrekken zaten daar een stel voetbalcommentatoren en Marco van Basten te analyseren over de eredivisie [ronduit waardeloos] en de duitse competitie [Dick Advocaat ging het heel goed doen bij Schalke].
Net toen het begon te dagen dat er weinig voetbalcommentatoren in Pauselijke vertrekken zullen komen, kwamen er zes Hawaiaanse Hula Hula-meisjes binnen met een soort afscheidslied. Alleen dat durfden ze niet te spelen.
Dus toen werd ik maar weer wakker
Zodoende.
