Gelijkaardige problemen doen zich overal op het net voor, o.a. in een collaboratieve website over een denksport waarbij ik betrokken ben. Een schets van het spanningsveld:
- Enerzijds maken sites zoals deze en de gewraakte sites reclame voor De Mol. Ze verhogen het kijkplezier en creëren mee wat men noemt een "community". Woestijnvis is maar wat blij met die aandacht, geloof me.
- Anderzijds kan een site zo ver gaan in het "coveren" van (hier) een programma, dat de behoefte om het programma zelf te bekijken, afneemt. Dit wil Woestijnvis begrijpelijkerwijs vermijden.
Zij zoeken dus de ideale balans tussen reclame en sfeerschepping enerzijds, en authenticiteit anderzijds, en gebruiken daarbij de wet op copyright als kliefhamer des oordeels.
Zelf vind ik wel dat ze het recht hebben om die grens te bepalen, maar ik vind ook dat de makers net iets meer mogen tegemoetkomen aan al die vrijwillige en passionele promotie-agenten. Een exclusief interview, parafernalia, een uitnodiging voor een evenement. Ik heb het nu niet over passanten zoals ikzelf, maar over de admins van deze site en andere.
Ik bedoel maar: er is duidelijk tweerichtingsverkeer, en dat durft men al eens te vergeten.
