Qua inhoud en uitvoering is oud/nieuwjaarsdag eigenlijk zeer eigenaardig
Niet zozeer op de vuurbollenconferencemanier, of op de 'zeg, je viert alleen dat de aarde weer op dezelfde plek in de ruimte staat ten opzichte van de zon - behalve dat de zon ook als een gek om het centrum vd melkweg draait, en die weer om het centrum van het overkoepelende cluster, dus in plaats van het eeuweoude telluscentrisme zijn we over naar een heliocentrisme zonder, overall, enige noemenswaardige voortgang te bereiken: u bent sterrenstof.'
Wat natuurlijk als zodanig al oeverloos interessant is, het zijn van sterrenstof.
Maar niet zozeer als zodanig - dus. Dat kan een andere keer _wellicht_ een ander jaar.
Vinding, is het niet, liggende streepjes?
Enfin. Want we vieren natuurlijk feitelijk minimaal tweemaals ons nieuwe jaar; het nieuw&oudejaar met oud&nieuw als wereldbrede aangelegenheid waar om onbekende redenen nog weinig pakjes worden gegeven. Maar daarnaast eveneens het nieuwe jaar van de verjaardag - waar daarentegen wel oeverloos pakjes worden gegeven en met lichte gêne daarna genegeert.
Overeenkomst van beide is natuurlijk de kans nieuw te beginnen, maar anderzijds is dat elk moment van een begeind. Begin van een nieuw schooljaar / eind van de vakantie blijft eveneens een moment om opnieuw te beginnen. Hoewel de lei natuurlijk niet schoon is, opgelopen achterstanden [heh, heb je ook achterlopende opstanden? Misschien horen we daar niet van omdat de timing verkeerd was. Pak uw moment, pluk uw dag - maar bedenk wel het moment van plukken want voordat je het weet heeft zo'n deus het door].
Dus niet bepaald een tabula rasa als zodanig maar meer een.. tabula griseus? Ik ben geen latinist en heb het nooit kunnen inlopen. Heh.
Dus dan is het temeer vreemd dat we deze oplopende achterstanden vooral voorstaan en willen inlopen bij het gezamelijk nieuwjaar! Immers, ze blijven bestaan zodat elke omwentelijk zou kunnen worden aangegrepen tot Revolutie! Met onderwerp naar keuze - revolutie eigen, die laten zelden onderwerpen opdringen.
Waar ik daarentegen op doelde is de bevreemding dat we deze allerindividueelste expressie van de allerindividueelste tekortkoming slechts bij de allergedeeltste viering tegentoon spreiden. Zou het niet logischer zijn om de allerindivi-etc juist bij de a.i.-vieringsomslag (er mag worden gelezen: verjaardag) te accentueren? Bij gevolge van naaste familie, vrienden en willekeurige jaardagssympathisanten zullen voornemens daarnaast eveneens beter worden onthouden, en zodoende hopenlijk opgevolgd, dan egodromen welke zijn bedacht op momenten dat veel mensen hetzij extra zwaar zijn, hetzij dronken, hetzij net iets op een personeelsfeestje hebben gedaan met die collega waar beide partijen het later liever niet meer over willen hebben.
Dat is geen timing! Dan sneuvelt die revolutie alleen - dan wordt de egolutie nooit evolutie
Oftewel: niet meer doen, voornemens met oud&nieuw. Doe ze bij je verjaardag!
Zodoende.
